Met  al het huidige getouwtrek over de maatregelen en  het reisadvies ivm de Covid 19-pandemie , en het winterweer hier in België , lijkt dit momenteel  een  vrij ingewikkelde kwestie.  Deze twee Zwitserse jongeren  liggen er alvast niet van wakker.   In hun achtertuin in Schweizersholz, in de buurt van de Bodensee, werd wat sneeuw geruimd , een trainingstrack aangelegd, en probleem opgelost.   Life can be easy.   Geef  toe, het levert  prachtige, bijna sprookjesachtige beelden op  in het feeërieke witte Zwitserse sneeuwdecor. 

De jonge  broers Nevio en Jano Käser  (amper elf en tien jaar jong ! )  rijden – tegen de Zwitserse tradities in – met een rechts zijspan , en zijn voor alle duidelijkheid geen familie van Adi Käser die in de nineties vier keer wereldkampioen werd  (aan de zijde van Andreas Fuhrer).  Laat ons hopen dat het spreekwoord   ‘jong geleerd is oud gedaan’ hier van toepassing is, en we  binnen enkele jaren opnieuw een Zwitserse equipe in de frontlinie van het wereldkampioenschap mogen verwachten.  Good luck guys ! 

Filmpje bij de gele knop ‘Extra’ .   (met dank aan Gisela Käser-Rotach voor de foto’s)  

Vandaag overleed  op 77-jarige leeftijd Joël  Robert (°  26 nov 1943 ), bijgenaamd ‘Monsieur Motocross’.  Nee , hij was inderdaad geen zijspancrosser.   En nee,hij is ook nooit co-piloot geweest in het zijspan !  Toch kunnen we de dood van dit Belgische motorcross icoon ook in de zijspancross wereld niet onopgemerkt laten voorbij gaan. Dat mag alvast blijken uit bijgevoegde foto.

Mijn persoonlijke  verste herinneringen aan Joël Robert gaan terug naar het einde van de sixties.  Vader was ‘fan’ (toen heette dat nog gewoon supporter) ,en  droeg een supporterspetje van Joel Robert met de typerende regenboog er doorheen. We  schuimden alle motorcross-wedstrijden af waarvan de afstand heen en terug,  van huis af,  in één dag te overbruggen  was.  Op het rennerspark mocht ik wel es op de schoot bij Joël Robert.   Er zijn geen foto’s van , dat was toen nog ‘geen mode’.   ‘Mec, tu vas devoir manger beaucoup de sandwiches’ ,sprak Joël me toen toe, en blies een stevige nicotine rookpluim in mijn gezicht. Ik beefde als een riet, en durfde me amper te bewegen.  Op de schoot bij God himself ! Het leek wel een mirakel, in mijn kinderogen.

Joël Robert werd zes keer wereldkampioen ,in de 250 cc klasse.  Drie keer op het Tsjechische merk CZ, drie keer op een Suzuki.  Enkel Antonio Cairoli en Stefan Everts zouden dit exploot, veel later , nog overtreffen.  Hendrik Conscience leerde zijn volk lezen,zegt men.   Wel,Joel  Robert leerde zijn volk motorcrossen !

Jong geleerd is oud gedaan.  Zo dachten ook de Westvlaamse broersDemuynck  er over, enkele jaren geleden.   Ondertussen zijn beiden de linkse Kawasaki 85 cc reeds flink ontgroeid, en verplaatsen zich heden ten dage met groter en zwaarder  materiaal. De Kawa belandde lekker warm onder de dekens in de schuur en heeft aan één trap genoeg om zich van zijn beste kant te laten horen.  Startklaar dus, en te koop voor het zachte prijsje van 1500 €.   Alle info via 0491 0879 62  (Jerry).  

Deze volledig nieuwe WSP heeft nul meter op de teller.  Nieuwer kan het niet dus.  Het ingebouwde  motorblok is een KTM viertakt  SXF450 van 2018,  met slechts veertig draai-uren op de teller.

De vraagprijs voor dit juweeltje is 14 900,- €.

Alle verdere info bij het gekende huis van vertrouwen  DSM, in het Limburgse  Alken .  Telefonisch te bereiken via 011/314337

Een vraag waar momenteel geen kat een zinnig antwoord op kan geven.  En zeker al niet als het om een ‘contactsport’ , zoals zijspancross gaat.  De verschillende Belgische motorsportfederaties lijken er  nochtans  klaar voor. Zowel bij MCLB, VMCF als bij VLM en bij Motorsport Vlaanderen – u weet wel, het vroegere VMBB – kan er in 2021, na een jaar onderbreking,  terug gezijspancrosst worden.  De licentie-aanvragen en voorwaarden,  en de verschillende wedstrijdkalenders staan online, bij de respectievelijke websites van de federaties.  Toch wordt dit grondige huiswerk vooralsnog overschaduwd door een grote ‘maar’.  

Een ‘maar’ die evenzeer geldt voor de wedstrijdkalenders die in eigen,  en ,  de ons omringende landen reeds werden gepubliceerd.  De strandrace in het Franse Le Touquet , de MX-seizoensopener in het Britse Hawkstone Park half maart, de VMCF-wedstrijd in Sint Truiden,en de VLM-wedstrijd in Zoutleeuw half mei  zijn inmiddels reeds geschrapt wegens de Covid-toestanden.

Vandaar dat we er ons bij www.sidecarcross.be vooralsnog voor hoeden om al te voorbarige voorspellingen en aankondigingen de wereld in te sturen.  Covid 19 heeft ons vorig jaar goed liggen gehad bij het publiceren van de diverse kalenders. We hebben ons lesje geleerd.  Vandaar een eerder afwachtende houding.  Allerlei wedstrijden en evenementen  aankondigen en daarna week na week met hangende pootjes het woordje ‘cancelled’ moeten boven halen.  Nee, dàt is niet de huisstijl bij www.sidecarcross.be.

In 2020 was er helemaal géén wereldkampioenschap zijspancross , en niemand weet momenteel  hoe het leven er in 2021 zal uitzien.  In  afwachting publiceerde promotor WSC alvast toch maar een   voorlopige wedstrijdkalender voor volgend jaar, waarop  vreemd genoeg  géén wedstrijd in België is voorzien ! Toch wel bijzonder eigenaardig , vooral als je weet dat we in België met de teams van Marvin Vanluchene,  Arne Dierckens, Davy Sanders en Kristof Santermans maar liefst vier atleten binnen de mondiale top tien ranking hebben staan !  Dan mag je België ,anno 2020 , toch wel een heus zijspancrossland noemen, zo denken wij dan met ons eenvoudig boerenverstand.  Hoog tijd dus om  her en der es ons licht op te steken ivm de voorlopige WK-kalender van 2021 !

2020 ,het had zo’n mooi jubileumjaar moeten worden voor de zijspancross-sport . Veertig jaar wereldkampioenschap zijspancross  !  Men was er in Rudersberg (D) al lang mee bezig om eind september ,t.g.v.de WK-finale aldaar,  deze mijlpaal niet onopgemerkt te laten voorbij gaan.  Helaas , de realiteit draaide helemaal anders uit.  In plaats van een feestelijk jaar, werd het zelfs een jaar zonder wereldkampîoenschap ! Toch willen we bij www.sidecarcross.be deze mijlpaal in de mooiste sport op aarde, niet zomaar laten voorbij gaan. Veertig jaar wereldkampioenen.   Eerder dit jaar belichtten we reeds de allereerste wereldkampioenen R. Bohler – S. Müller (1980) en T. van Heugten – F. Kiggen (1981).  Vanaf 1982 drukten de Zwitsers zwaar hun stempel op dit wereldkampioenschap.  Niet verwonderlijk overigens .  Van 1971 tot 1979 werd aanvankelijk gestreden om het FIM European Championship, en in die negen jaar,gingen maar liefst zeven titels naar Zwitserland,met Robert Grogg (vijf titels) als grootste slokop. Grogg zou er echter , vanaf 1980 dus,niét in slagen om een ‘echte wereldtitel’ te bemachtigen.  De eerste Zwitserse wereldtitel ging , zowel in 1982 àls 1983 naar Emil Bollhalder, op een linkse EML- viertakt tweecilinder Yamaha.

1980 -2020 ,veertig jaar wereldkampioenschap zijspancross .  Het had een groot glorieus zijspancrossjaar moeten worden  .  .  .  De realiteit is echter geheel anders, en het lijkt er zelfs op dat 2020 een waar tragediejaar wordt in de geschiedenis van de internationale zijspancross sport  ! 

Een Chinese vleermuis kreeg  de twijfelachtige eer om het virus Covid 19 aan het licht te brengen, wat er toe leidde dat er in 2020 zelfs helemaal géén wereldkampioenschap werd verreden.  Alsof  dàt nog niet erg genoeg was, verloren we een goeie maand terug onze noorderbuur Rikus Lubbers.  Lubbers werd vierenzeventig, en was in 1971 de allereerste rijder in de geschiedenis die een officiële FIM-titel wist te behalen in de discipline zijspancross.  Het heette toen nog ‘European FIM-Cup’ . Bart Notten, die nog steeds een graag geziene figuur is op vele Grand Prix-wedstrijden was dat jaar de co-piloot van dienst die eveneens met deze titel mag pronken. 

Eerder deze week dan bereikte ons het nieuws van het overlijden van Friedhelm Zabel.  Een man die geschiedenis schreef in de ontwikkeling van de moderne zijspancrosserij.   En vanuit Zwitserland bereikte  ons deze week ook  nog het bericht dat Samuel Haller onlangs is overleden !

Gisteren is op 72-jarige leeftijd ,  vrij onverwacht Friedhelm Zabel (Wiesenburg , Duitsland)   overleden.  Dhr Zabel kan zowat aanzien worden als de ’uitvinder’ van de ééncilinder tweetakt krachtbronnen , die heden ten dage nog volop gebruikt worden als krachtbron in de zijspancrossdiscipline.  De jongste wereldkampioenen (E. Bax en K. Stupelis 2019) verplaatsten zich op een Zabel-krachtbron,  een creatie van de heer Zabel, die in de jaren ’70 werkzaam was als ingenieur in de Maico werkhuizen, waar het roemrijke motorcrossmerk werd vervaardigd. De teloorgang van het Duitse motormerk, begin jaren ’80 ging zowat gepaard met de opkomst van de tweetakt-ééncilinder motorblokken in de zijspancrosserij.   Doordat de tweetakt ééncilinders in de solo-klasse 500 cc door hun overvloed aan PK’s  stilaan onberijdbaar waren geworden, waren er enkele snoodaards die algauw doorhadden dat deze blokken sterk genoeg waren om in een zijspanframe in te bouwen en in de zijspancrossen te gaan wedijveren met de viertakt-tweecilinder Nortons en Yamaha’s  van een kleine 1000 cc,die toendertijd zowat driekwart van het deelnemersveld vormden. 

Op zaterdag 24 oktober was de vierde, tevens laatste, wedstrijd voorzien voor het Open Nederlands kampioenschap zijspancross. Zowat de enige competitiereeks in deze sporttak die  - mits wat uitstel en de nodige aanpassingen - in de lage landen kon doorgaan. Toch heeft het er nu alle schijn van dat ook déze serie wedstrijden het einde niet haalt. De finale wedstrijd die was voorzien voor zaterdag 24 oktober in Oldebroek komt er, met een aan de zekerheid grenzende waarschijnlijk,niet meer. Gisteravond kondigde de Nederlandse premier Rutte verstrengingsmaatregelen aan ,en dat heeft tot gevolg dat er o.a. geen competitieve motorcrosswedstrijden kunnen worden georganiseerd tot en met 28 oktober. We mogen er dan ook van uit gaan dat Stichting circuit Oldebroek eerstdaags de annulatie van de ONK-finale op het circuit De Bargen, noodgedwongen zal aankondigen.

In deze voorziene finale had ons Belgisch team Vanluchene-vd Bogaart nog een  - zij het een puur theoretische - kans om de titel naar zich toe te halen.  Meer voor de hand liggend zou uiteraard geweest zijn dat ONK lijstaanvoerders Willemsen-Bax hun leiderspositie niét meer uit handen gingen geven. Het is dan ook best wel jammer voor 'ouwe rakker' Daniel Willemsen, dat de finale van dit Nederlands kampioenschap niet kan doorgaan. Als vijfenveertigjarige veteraan van vele oorlogen, op een legendarisch circuit als De Bargen in Oldebroek, nog es de hoogste trede mogen bestijgen van een international hoog aangeschreven kampioenschap zoals het ONK, en de jongeren nog es allemaal één voor één een neus zetten. Het zou voorwaar een memorabel dagje geworden zijn, daar in Oldebroek, dat nu wegens de Covid 19-toestanden jammer genoeg niet kan doorgaan.   In de klasse Nationalen leidde het koppel W.Vos - W. Susebeek in de tussenstand om de Nederlandse titel.  Bij de gele knop 'Extra' leest u de officiele mededeling van de Nederlandse KNMV-federatie.