De valpartij van afgelopen zondag van Marvin Vanluchene en Robbie Bax  tijdens de eerste manche van de sidecarcross of Nations in het Italiaanse Cingoli heeft voor co-piloot Bax zwaardere gevolgen als verwacht.  Nader onderzoek in Nederland bracht vanochtend aan het licht dat Robbie zijn voorste kruisband van de knie heeft afgescheurd. Binnen enkele weken volgt een operatie waarna de ongelukkige Bax nog een paar maanden revalidatie wacht. Vanwege www.sidecarcross.be wensen we Robbie Bax, die op deze manier slechts schamel beloond werd voor zijn invalbeurt bij team Belgium, een spoedig herstel toe.  

Een Belgische wereldkampioen in de motorcross, het is anno 2023 geen evidentie meer. De gloriejaren der Belgische motorcross met grote wereldkampioenen zoals Stefan Everts, Joël Smets, Steve Ramon, Jacky Martens, Eric Geboers, Georges Jobé of in een verder verleden Joël Robert of Roger Decoster liggen reeds ver achter ons.

Onze laatste Belgische wereldkampioen in de solo-categorieën was Sven Breughelmans (MX 3 in 2008). Vijftien jaar geleden ondertussen !

Gelukkig namen daarna de Belgische zijspanrijders de fakkel over !  Nadat Sven Verbrugge eerder al drie wereldtitels op zijn naam schreef als co-piloot,  volgden er  wereldtitels voor stuurmannen Joris Hendrickx (2009) , Ben Adriaenssen (2013 en 2014) en Jan Hendrickx (2016).

En toen kwam Marvin Vanluchene, die in 2018 de jongste wereldkampioen ooit werd in het zijspancrossen. Opvallend feit : Bij vier van de vijf Belgische wereldtitels had de Nederlandse co-piloot Ben van den Bogaart – die ondertussen meer Belg dan Nederlander is geworden – een dikke vinger in de pap.

Na 2018 bleef het vijf jaar stil, maar dit jaar was het terug boenk er op voor Marvin Vanluchene die voor de tweede keer in zijn carrière  wereldkampioen werd . En dat moet uiteraard gevierd worden ! Nu donderdag 12 oktober gaan de deuren van de feesttent op de wijk de Ginste in Oostrozebeke open om  19 uur.

In de slotheat hebben de Nederlanders koelbloedig de klus geklaard. Hermans-van den Bogaart gingen er bij de start als een pijl uit een boog vandoor , en na amper één ronde waren Bax-Cermak vanaf startrij twee al opgeschoven naar de tweede plaats. Vader en zoon Steegmans hadden  hun start eveneens niet gemist en begonnen als derde aan de klus,voor de Esten Lihtsa-Lina ,en de Engelsen Foden-Humphrey en Wilkinson-Millard.  De Lielbardis broers – winnaars van heat twee -  bleven staan aan het starthek,kregen even later hun motor alsnog gestart,vertrokken met een halve ronde achterstand maar reden na één ronde alweer richting rennerspark.  Daarmee kon team Letland een podiumplaats definitief op hun buik schrijven.

Vooraan namen Bax-Cermak na een viertal ronden de leiding over, en even later kreeg Koen Hermans op plaats twee het zwaar aan de stok met de alweer sterk voor de dag komende Dan Foden, die alras de plaats van de Nederlanders overnam.

Geen Marvin Vanluchene meer aan de start van reeks twee,wiens co-piloot Robbie Bax was uitgeteld met een knieblessure. Daarmee was België meteen ook definitief uitgeteld voor een goeie eindklassering.

De wedstrijd begon vrij eigenaardig en verliep turbulent.  Keuben-van de Wiel pakten voor Nederland opnieuw de kopstart. Hun teammaten Hermans-van den Bogaart haakten echter  ineen met een ander team en moesten als laatste op pad.

Vooraan vormde zich algauw een kopgroep aangevoerd door Justin Keuben,vergezeld van de boven zichzelf uitstijgende Fransman Guenady Auvray en de Letse Lielbardis broers.  Sanders-Rostingt volgden als vierde op een  vijftal seconden, gevolgd door Jake Brown,die zich echter in de vierde ronde verkeek op een steile helling  waarop ie halfweg een pirouette maakte,terug naar beneden moest, en pas opnieuw kon vertrekken nadat gans het peloton was gepasseerd. Hermans-vd Bogaart waren ondertussen opgeklommen naar plaats zes.

Net zoals de Amerikanen bij de quads, grepen de Nederlanders bij de sidecars meteen iedereen bij de keel, alhoewel dit er aanvankelijk niet naar uit zag.  Keuben-van de wiel startten weliswaar op kop, maar Bax-Cermak raakten pas als zestiende uit het kluwen na de eerste bocht. Op dat moment zag het er voor België een stuk beter uit met vader en zoon Steegmans op plaats zes en Vanluchene-Bax die na vier ronden al waren opgeschoven van plaats tien naar vier en aansloten bij dekoplopers Keuben ,Foden en Prunier. Terwijl Etienne Bax zijn tegenstanders één na één opzij zette, schoof vooraan wereldkampioen Marvin Vanluchene door naar plaats twee, en begon iets voor halfkoers de leiderspositie van Keuben en van de Wiel te bestoken. Lang duurde de strijd echter niet. Keuben-van de Wiel en Vanluchene-Bax  raakten mekaar,waarbij  Vanluchene  ten val kwam, co-piloot Robbie Bax zijn knie bezeerde, en  daarmee was de kous af voor team Belgium. Vooraan wisten Foden-Humphrey  finaal nog op magistrale wijze de wedstrijd naar hun hand te zetten.

Net als een week eerder voor de WK-finale, was het ook nu , bijna half oktober, weer zomers warm in het enig mooie Italiaanse Cingoli . De opwarming van de aarde , het is allemaal zo slecht nog niet..

In groep A waren het verrassend de Letse broers Daiders die de kopstart namen, voor de Franse Prunier-broers, de Engelsen Foden-Humphrey en de jonge Esten Lihtsa-Lina . Bax-Cermak misten hun start, compleet, maar in een pelotonnetje van slechts twaalf rijders was het voor de vice-wereldkampioen just a piece of cake om terug naar voor te rijden,en vanaf de vierde ronde aan te sluiten bij het drietal Daiders ,Prunier , Foden. Nog es vier ronden later namen Bax-Cermak de leiding over en lieten de anderen in de steek.  De Pruniers breiden een vervolg aan hun succes story van vorige week door hun tweede plaats te behouden tot op de finish, op een vijftal seconden gevolgd door Dan Foden. De luid aangemoedigde Letten Janis en Lauris Daiders  moesten in de tweedekoershelft de rollossen vooraan,maar werden wel nog probleemloos vierde.  Daarna was het even wachten op de amper twintigjarige Esten Markus Lihtsa en Roberts Lina die knap vijfde werden. De plaatselijke Lasagna broers werden zesde,voor onze landgenoten vader en zoon Steegmans;

Heel simpel ,niemand natuurlijk ! Want tegen E. Bax – O. Cermak, K. Hermans – B. vd Bogaart en J. Keuben – A. Van de Wiel is , net als de voorgaande jaren,  gewoonweg geen enkel ander nationaal team opgewassen. Voila, probleem opgelost.

De andere podiumplaatsen dan ? Dat is àndere koek.

De Engelsen stonden vorig jaar al op  het podium, en hebben dit jaar met B. Wilkinson, D. Foden en J. Brown ongetwijfeld opnieuw een podiumrijp team.

Dat kan zeker ook gezegd worden van de Letten,die de broederparen Lielbardis en Daiders,én hun nationale kampioenen Rupeiks-Liepins naar Cingoli sturen.

De Fransen kunnen zorgen voor de verrassing :  De Prunier-broers lieten vorige week met hun podiumplaats  in Castelnau de Levis zien dat ze in topvorm verkeren. Guenady Auvray heeft niet veel trainingskilometers in de benen, maar . . . heeft wereldkampioen Nicolas Musset aan boord.  En Hamard-Hupon ,die lieten tijdens de tweede manche vorige zondag in Castelnau toch maar fijntjes een tiende plek optekenen.

En onze Belgen ?  Die mogen we gerust aan het rijtje met podiumkandidaten toevoegen.

Komend weekend vindt in het  schitterende Italiaanse Cingoli de Quads & Sidecarcross of Nations plaats. Zowel Nederland als België  vaardigen in elke categorie een team af. De kwalificaties op zaterdag en de races op zondag zijn thuis live te volgen via www.fimsidecarcross.com , de website van WK zijspancross promotor WSC.  Een weekend pass kost twintig euro , maar wie zich registreert voor vrijdag 6 oktober, krijgt zaterdag en zondag toegang tot de live-uitzendingen voor slechts vijftien euro..

Overmand door de zenuwen en de stress  wist onze onvolprezen Braïn er op zondag toch nog in te slagen om de juiste afstellingen en knopjes  te vinden van zijn fototoestel ,om de zegetocht naar de wereldtitel zijspancross 2023 van zijn fietstrainingsmaatje Marvin Vanluchene op pellicule vast te leggen. Na een zware en zwoele feestnacht in het zuidfranse Castelnau de Levis werden vanochtend alle opnames gedigitaliseerd en zijn thans te bekijken bij de gele knop 'Lees Meer'.  Met WK-debutant Jarno Steegmans,als co-piloot bij Tim Prümmer op plek acht, en Davy Sanders op plek negen, hebben we finaal drie Belgen binnen de mondiale top tien in dit wereldkampioenschap. Not too bad voor een landje als België,  waarin de zijspancross het de laatste jaren hard te verduren krijgt. 

Veertien zijspanteams present op het legendarische circuit de klak in Reet ,voor de allereerste VMCF-VLM kampioenschapsfinale uit de geschiedenis. VLM en VMCF sloegen in 2023 voor ’t eerst de handen in mekaar om de zijspancrossdiscipline in het oosten van ons land, van de ondergang te redden en organiseerden gezamenlijke wedstrijden én een gezamenlijk kampioenschap waarvan Reet de finale kreeg voorgeschoteld. J. Vaes- W. Swennen werden de allereerste VLM-VMCF kampioenen in de A-klasse.  In de B-klasse was die eer weg gelegd voor Kenny van de Plas en Kjento Spannenburg. Toch waren het geen van beiden die tijdens deze kampioenschapsfinale de dagzege wisten te behalen.  Die ging naar MCLB-gastrijder Joeri van Malderen (MCLB B-kampioen 2023) die gelegenheidspassagier Tony Kramar aan boord had.