Geen live beelden dit keer van de Spaanse Grand Prix, maar wie wil kan het verloop van de wedstrijden wel opvolgen via livetiming.  De link, via het gekende Mylaps Speedhive is deze : 

https://speedhive.mylaps.com/LiveTiming/OKOJILOD-2147484757?fbclid=IwAR3B_WJha1Gp99ohqddJTq_q3OKBrBRgtUyXK0UJYsmFc_v68Zud8TPwNZI

Of, klik op de gele knop 'Extra'. 

De immense zandbak van Lommel vergelijken met de harde en spectaculaire baan van Talavera de laReina, dat slaat als een tang op een varken.  Toch zagen we afgelopen weekend enkele opmerkelijke zaken aan het begin van het WK 2019, in de frontlinie. Bax & Stupelis waren overtuigend de snelsten in de tweede manche. In de eerste manche misschien ook wel !  Veldman & Janssens waren overtuigend de snelsten in de eerste manche. In de tweede manche misschien ook wel !  Hermans & Musset waren héél snel op zaterdag. Op zondag misschien ook wel !  Het liep echter nét iets anders, maar dat neemt niets weg van de snelheid waarover deze combinaties momenteel beschikken. Willemsen-Rostingt kenden tweemaal een raketstart, en scoorden op het eind van de dag het hoogst aantal punten. Mét kapotte achterband en mét een hevig rokende machine nota bene !  Tussen al dat grote Nederlandse geweld, was er gelukkig ook nog een kleine Belg die zich staande wist te houden. Wat moet je doen tegen zo’n overmacht,vooral als je absoluut géén zandliefhebber bent ?  Geduldig zijn, dachten Vanluchene en van den Bogaart.

Afgelopen zondag nog in het zonnige België, komend weekend in het zonnige Spanje. Naar Talavera de la Reina, zo'n 120 km ten westen van Madrid, dààr zijn onze jongens ondertussen naar op weg. Zes Belgische combinaties maken de verre verplaatsing, zijnde Vanluchene-vd Bogaart, Sanders-Kunnas, Dierckens-Bax, Santermans-Beleckas, Verhelst-Debruyne en Debruyne-Mans. Ook in eigen land wordt er uiteraard gezijspancrosst.  Bij MCLB kan je terecht te Galmaarden, langs de Langestraat. MC De Willemsvrienden zorgen er voor een nagelnieuw circuit, en wie zondagavond met de zegebloemen mag zwaaien, mag zich ook meteen kampioen van Vlaanderen noemen.  VLM treedt aan in Tildonk-Haacht (Kasteeldreef) , één van de wedstrijden uit het samenwerkingsverbond met FMB-BMB.  De VMCF-rijders kunnen aan de slag in Wichelen, langs de Paepestraat. Ook het IMBA-kampioenschap gaat dit weekend van start, en dat wordt afgetrapt in het Zwitserse Wohlen. 

Naast de eigenlijke Grand Prix, stonden er op zaterdag al wedstrijden op het programma voor het NK zijspancross, zeg maar het kampioenschap voor Nationalen in Nederland. Er stonden maar liefst 29 combinaties achter het starthek !  Tim Leferink-Sam Veldman, en Stephan Wijers-Siebe van de Putten verdeelden de manche zeges. Het dagklassement was voor Leferink-Veldman.  Van Belgische zijde grepen Kevin Van Vaerenbergh-Bjorn Roes een zesde plek.

Op zondag werd dan de Support Class sidecars verreden, waarin de niet gekwalifceerde Grand Prix rijders zich konden meten met diverse rijders uit verschillende andere motorcross-federaties, die zich hadden aangemeld.  Met een startveld van vijftien teams, was ook deze klasse zeker een succes te noemen.

Hij reed de eerste manche rondenlang aan de leiding gisteren in Lommel, en finishte uiteindelijk als vierde. Ook in heat twee waren Sanders & zijn Finse bijrijder Kunnas op weg naar een top vijf plek, tot iets over halfkoers het achterwiel het begaf na een aanrijding, en een wielwissel hen terugsloeg naar plaats zestien. Toch was het allerminst een ontgoochelde Davy Sanders die we vanmiddag aan de telefoon hadden. Integendeel.

Davy Sanders : Ontgoocheld ? Nee, helemaal niet. Ik ben juist héél tevreden over gisteren. Mijn starts zitten eindelijk terug goed en we hebben de snelheid om mee te rijden met de kopgroep. Dan moet je heel tevreden zijn, toch ?!

The day after. Het lijkt toch altijd weer heel iets anders dan in het heetst van de strijd zelf.  Er komen achteraf nog allerlei details aan het licht, die in de hectiek vlak nà een wedstrijd , door de mazen van het nieuwsnet glippen. Een nieuwe dag, een frisse kop en nieuwe kijk op de zaken, en een kleine terugblik op deze Grand Prix, die voor de organisatoren MC Maasland Motorsports Events , na ruim twintig jaar WK-wedstrijden organiseren, vooraf toch de nodige vraagtekens opleverde.  MC Maasland was jarenlang ‘the one and only’ in België.  Zonder hén was er al làng geen Grand Prix zijspannen meer in België . Succes en applaus op alle banken voor MC Maasland, maar evenzeer . . . een lange lijdensweg. Hun eigen circuit ‘De Kiezelgroeve’ in Neeroeteren – do you remember – ontnomen door de overheid , met een gerechtsprocedure, die de club financieel op de knieën kreeg,  tot gevolg.   Daarna,  noodgedwongen, verschillende jaren op verplaatsing moeten organiseren in Genk, en sedert een paar jaar ook dààr – opnieuw noodgedwongen– moeten verhuizen. Naar Lommel dan maar, wat rest er eigenlijk nog in België van de eens zo roemrijke motorcross-circuits ?  Afgelopen weekend zaten de organisatoren terug met een verhuis. Niét qua locatie dit keer, wél qua datum !  Aangezien er in 2019 twee Grand Prix zijspancross worden verreden in België, opteerde Maasland Motorsport Events ervoor, om te kiezen voor de WK-opener, en dat zorgde voor de nodige ongerustheid , vooral met het oog op de weersomstandigheden.

Terwijl de ex-MCLB zijspanteams mee het mooie weer maakten op de Grand Prix in Lommel, was de groen-witte MCLB-federatie – blijkbaar een bijzonder goeie plek om ‘den stiel’ te leren – aan het werk in Beernem.  Maar liefst 21 teams waren van de partij , met enkele opvallende namen achter het starthek. Kim de Cock is terug van weg geweest en had de Fransman Sebastien Devoldre aan zijn zijde staan. Ex-Grand Prix rijder Jason Van Daele was er eveneens bij, geassisteerd door Birgen Beernaert.  Aprilse grillen gooiden in de late namiddag nog roet in het eten in Beernem, in zoverre zelfs dat een hevige onweersbui er voor zorgde dat er géén tweede manche kon verreden worden. Eén heat dus, en die werd – voor de derde keer al dit jaar – gewonnen door Delmotte-Verbrugghe, voor Siongers-Sabbe.

Om klokslag 16 uur werden de WK-rijders voor een tweede keer de zandbak in gestuurd in Lommel. Het circuit was ditmaal niet volledig gevlakt, zodat het er van meetafaan op diverse plaatsen zwaarder bij lag dan in de openingsheat.  Willemsen-Rostingt lieten het niet aan hun hart komen en losten vrij vlug kopstarters Dierckens-Bax vooraan af. Ook Sanders-Kunnas zaten er opnieuw goed bij, net als Bax-Stupelis en Vanluchene-van den Bogaart.  Van Werven-Beunk openden als zevende, Hermans-Musset lagen als twaalfde, vlak voor Kops-Lambrechts.   In de tweede ronde al diende Kristof Santermans de pits in te gaan om zijn kapotte stuurdemper te laten vervangen. Een ronde later gingen Veldman & Janssens spectaculair kopje over op het startveld, en dienden eventjes te bekomen vooraleer toch nog een poging te doen om hun weg te vervolgen.

Stralend weer en een in groten getale opgekomen publiek wachtten de rijders om kwart over één op voor  hun eerste manche. Davy Sanders onderstreepte nog es zijn starterskwaliteiten en nam resoluut de holeshot, voor Dierckens, Willemsen, Bax, Brown en Santermans.  Werden al meteen tot een zware opdracht veroordeeld : Hermans-Musset die na vijftig meter op hun zijkant lagen, en Van Werven-Beunk en Mulders-van de Wiel die in de eerste bocht plat gingen.  Ook voor Veldman-Janssens wachtte een zware taak : Startend vanop de tweede startrij , en pas achttiende uit de eerste ronde komen, dan lijken je winstkansen zo goed als verkeken.

45 teams tekenden present vandaag om zich in het diepe Lommelse zand proberen te kwalificeren. Daaronder acht Belgische stuurmannen (eigenlijk zeven + een stuurvrouw) + nog een Belgische co-piloot (Glenn Janssens) in Nederlandse dienst. De kansen op Belgisch succes waren alvast aanwezig.

In groep a waren Vanluchene-vd Bogaart de snelstarters van dienst. Zij zonderden zich al gauw af van de rest in het gezelschap van Bax-Stupelis, die de druk gestadig opvoerden. Na een vijftal ronden namen Bax-Stupelis de koppositie over en wonnen onbedreigd. Vanluchene-vd Bogaart kozen eieren voor hun geld op plaats twee. De derde plek leek naar Veldman-Janssens te gaan die er een gigantische inhaalrace hadden op zitten, maar in de slotronde hun motor lieten afslaan. Tegen de tijd dat de snelle Nederlander zijn weg kon vervolgen, was ie al naar de Last Chance terug getuimeld. Varik-Daiders pakten zo vlotjes de derde plek over.  Bijzonder spannend was het in de slotronde om plaats vier. Santermans-Beleckas namen de maat van Sanders-Kunnas, die zich echter in de slotmeters wisten te herpakken en de vierde plaats terug afsnoepten van Santermans. Vader Stuart Brown volgde het van kortbij op plaats zes. Zoon Jake Brown volgde op zeven.  Iljen Kops en Pim Lambrechts besloten een sterke wedstrijd op acht, terwijl op negen verrassend de nog onbekende Duitsers Janecke-Bothur finishten. Ook de Italiaan Compalati was reuzeblij met zijn elfde plek in het voor hem onwennige zand.  Boussy-Schlinnertz vielen na twee ronden al uit met mechanische problemen.