Na het vertrek van co-piloot Lari Kunnas naar de Estse hardrijder  Kert Varik, begon voor onze Davy Sanders de zoektocht naar een nieuwe co-piloot voor 2020. De keuze viel uiteindelijk op de Fransman Johny Badaire, die in het seizoen 2018 grote vorderingen maakte aan de zijde van Valentin Giraud, toen diens vaste co-piloot Elvijs Mucenieks uit viel met een zware rugblessure.  Dit jaar echter miste Badaire de seizoenstart aan de zijde van Giraud door een aanslepende knieblessure, en toen de resultaten van Valentin Giraud met nieuwe invaller Andres Haller plots pijlsnel de hoogte in gingen, waren de kansen voor J. Badaire verkeken om zijn plaats aan de zijde van Giraud terug in te nemen. De onlangs vijfentwintig jaar geworden Franse dakwerker Badaire, kwam dit seizoen slechts één keer in actie in het WK, en dat was in het Duitse Strassbessenbach aan de zijde van Daniel Willemsen.  Meer dan één keer een tiende plaats zat er voor dit gelegenheidskoppel niet in toen.

Bij VLM is men volop bezig met de mekaniekerswedstrijden . Afgelopen zondag werd er in Ravels in allerlei klassen gezijspancrosst.  Er waren wedstrijden voor gemengde dames/herenkoppels, er waren mekaniekerswedstrijden , en er was ook een ‘echte ‘ wedstrijd.  Deze werd gewonnen door Stan Goeyvaerts , die een heroptredende Tim Smeuninx aan zijn zijde had staan.  Sabrina Van Calster versloeg  kort na de winnaars in een vinnig spurtje Jimmy Vaes voor de tweede plaats.  Een tweede reeks werd er , gezien het slechte weer, niet meer verreden.  Bij de mekaniekers-zijspannen waren de reekszeges voor Geert en Kevin Mans, en Bruno Bastiaanse-Ben Martens.  K. Van de Plas-Derboven waren de regelmatigsten en wisten met een 2 – 5 score de dagoverwinning binnen te halen.  In de ‘gemengde klasse’ namen vader en dochter Steegmans twee keer de kopstart, maar waren het finaal toch vader en dochter Stefan en Xana Coen die de dagzege wisten binnen te rijven.  MX-Grietje was erbij en bezorgde de volgende fotoreeks van Ravels.

Het was een gigantische domper uiteraard afgelopen zondag voor onze Belgische jongens, toen ze gelijk na de eerste manche al te horen kregen dat beide teams (Vanluchene-vd Bogaart en Dierckens-Bax) gediskwalificeerd werden, en de Belgen aldus in de twee overige manches enkel nog voor spek en bonen mochten mee rijden. What happened ? Dierckens-Bax stelden zich als eerste – België had pole position, weet je wel -  op aan het starthek, Vanluchene-vd Bogaart zouden vanaf de tweede rij starten.  Plots voelt Dierckens dat de gashendle te pas en te onpas blijft hangen, wat mee starten met de bende en verder rijden levensgevaarlijk maakt.  Helder denken op zo’n stressy momentje met vijfentwintig brullende motoren rond je hoofd, het is niet vanzelfspekend.  Dierckens duwt de motor achteruit en op dat moment komt Marvin Vanluchene er aan om zich op te stellen op de tweede rij.   Zowel Dierckens àls een official (!) manen Vanluchene aan om plaats te nemen op de vrij gekomen plaats op de eerste rij, wat de ex-wereldkampioen in de gegeven omstandigheden uiteraard gretig doet.  De rest is gekend : Kopstart voor Vanluchene en reekszege, terwijl Dierckens zich na een pitsbezoek vanuit kansloze positie terug knokt naar plaats vijftien. Onmiddellijk na de finish worden beide Belgen gediskwalificeerd.

Om half vijf moesten de zijspannen voor een laatste keer de arena in Schwedt.  Nederland zat dan eigenlijk al op rozen, maar  voor de twee andere podium plaatsen diende er nog flink gestreden te worden. Ook en vooral omdat noch Engeland, noch  Estland, noch Letland, in zijn sterkste bezetting van start ging.  Dan zag het er voor de Fransen, die slechts zesde stonden, misschien nog iets beter uit voor het startschot af ging.  Voor België gingen Santermans-Beleckas van start vanop de eerste rij. Vanluchene-vd Bogaart moesten het vanaf de tweede rij zien te klaren.  Nederland liet in deze manche nog es duidelijk zien dat er de jongste jaren absoluut  geen twijfel is over het antwoord op de vraag : Welk land is het sterkste zijspancrossland ter wereld ?  Hermans-Kunnas namen de kopstart, en kregen reeds na een halve ronde Bax-Stupelis (vanaf rij twee ! )  mee in hun zog.  Daarna werden de rollen algauw omgekeerd en wonnen Bax-Stupelis overtuigend, met teamgenoten Hermans-Kunnas op drie. 

Spanning was er enkel omtrent de verdere podiumplaatsen, op zeer ruime achterstand weliswaar van de Nederlandse heersers.

De tweede reeks namen Dierckens-Bax de kopstart en konden die plaats, ondanks de druk van Hermans-Kunnas en Brown-Chamberlain tot ruim halfkoers met succes verdedigen.  Brown nam zelfs even de tweede plaats over van Koen Hermans, maar daarna herpakte de Nederlandse kampioen zich en rukte in één keer door naar de koppositie en stond die niet meer af.  Dierckens-Bax werden eervol tweede, voor Van Werven-van Gaalen die verrassend nog Brown-Chamberlain wisten te verdringen van plaats drie.  De goed gestarte Zwitser Marco Heinzer werd vijfde, de Letten Rupeiks-Liepins zesde en de Fransman Hamard zevende.  Engeland, dat na reeks één de tusssenstand leidde, zag zijn tweede rij George Kinge pas als achttiende binnen lopen, en daarmee zijn de Britten uiteraard de leiding kwijt in het tussenklassement.   Een hele sterke prestatie werd afgeleverd door Kristof Santermans-Kostas Beleckas die in de trechter na de start tot stilstand kwamen, en pas als éénentwintigste met ruime achterstand uit het kluwen geraakten. 

Voor twee van de drie podiumkandidaten begon de eerste race al in mineur.  De twee Franse rijders Bastien Thomas en Thomas Hamard, kwamen na de eerste bocht samen tot stilstand, toen vlak voor hun  wielen de Engelse co-piloot Joe Millard uit het bakje tuimelde. En de Belgen . . . , die haalden zelfs de start niet. Dierckens-Bax kregen problemen met de benzinetoevoer aan het starthek, stonden hun plaats op de eerste rij af aan Vanluchene, en konden, na een pitsbezoek met bijna een ronde achterstand aan het karwei beginnen. De Nederlanders , die hadden hun zaakjes alvast het best voor mekaar.  Bax-Stupelis startten als zesde, maar kregen flink wat weerwerk van de voor hen gestart Est Kert Varik en  - alweer – de Tsjech Lukas Cerny.  Tweede Nederlanse equipe Van Werven-van Gaalen volgden goed mee en konden alras hun elfde plek inruilen voor een zevende plaats.  Dierckens-Bax vonden ondertussen, bijna halfkoers, aansluiting met de staart van het peloton .

Na dagen aan een stuk regen voorafgaand aan de sidecarcross of Nations, klaarde vanmiddag de hemel op boven Schwedt en scheen er tijdens de kwalificaties zelfs een lekker herfstzonnetje. Het circuit lag er zwaar, maar goed berijdbaar bij en na de quads, mochten om half twee de zijspannen, die met twaalf landen waren vertegenwoordigd,  voor hun eerste kwali de arena in. Met Bax-Stupelis en Vanluchene-vd Bogaart achter hek, leken we op een clash der titanen te gaan afstevenen, maar daar besliste een Fransman en een Tsjech bijna anders over.  Bastien Thomas – u weet wel die snelle Fransman die er reeds een vijftal jaar maar niet in slaagt zijn carrière op de rails te krijgen  - pakte de kopstart voor Vanluchene-vd Bogaart. De Tsjech Lukas Cerny ging als derde op pad voor Etienne Bax.  Vooraan reden Thomas-Musset, met Vanluchene aan hun achterwiel algauw tien seconden voorsprong bijeen op Cerny die vier ronden lang de aanvallen van Bax & Stupelis kon afblokken.

Een week na de Motorcross of Nations in Assen, is het de beurt aan de sidecars en de quads om de internationale competitie definitief af te sluiten. In onmensellijk zware omstandigheden werden Nederland en België afgelopen weekend bij de tweewielers reeds één en twee en mocht Engeland mee als derde op het podium.  Het zou zondag in het Duitse Schwedt zomaar even ook de uitslag kunnen zijn van de Sidecarcross of Nations. Toch ?  Dat Nederland als titelverdediger , van start gaat als superfavoriet in het zanderige en heuvelachtige Schwedt zal niemand ontkennen.  Bax-Stupelis en Koen Hermans – in Schwedt rijdend met Lari Kunnas – zijn de nummers één en drie van de world ranking 2019.  Gert van Werven, die in de zandomloop van Schwedt een goeie bondgenoot vindt, heeft ex wereldkampioen Kenny van Gaalen aan zijn zijde, en werd nà E. Bax en K. Hermans toch maar mooi derde in het Nederlands kampioenschap.  Bovendien kan Oranje, na de stunt van hun landgenoten Herlings, Coldenhoff en Vlaanderen vorige zondag, het zich niet echt permitteren om met minder dan een gouden medaille huiswaarts te keren.  Winnen is aldus de enige optie voor onze noorderburen. Een land dat in één en hetzelfde jaar zowel de MX of Nations àls de SMX of Nations op zijn naam schrijft , het zou een nooit eerder geziene stunt kunnen zijn !

Nadat vorig weekend zowel het Belgisch àls het Brits kampioenschap met een sisser afliep (zowel Vanluchene-vd Bogaart als Brown-Chamberlain zagen hun wedstrijden gecancelled en werden zo op vrij eenvoudige wijze nationaal kampioen) , rest ons enkel nog de Sidecarcross of Nations – zeg maar het kleine broertje van de Motorcross of Nations die vorig weekend in het Nederlandse  Assen werd verreden – in het Duitse Schwedt am Oder, vlakbij de Poolse grens.  Nederland is titelverdediger, maar ook België mag podiumambities koesteren straks bij onze oosterburen. Beide landen sturen trouwens ook een Quads-team de arena in.  Zowel de zaterdagse kwalificaties als de eigenlijke races op zondag zijn live te bekijken via www.fimsidecarcross.com, maar ook een flinke Belgische delegatie trekt naar het ruim 900 km vanuit Brussel gelegen, Schwedt om er alles ‘live’ mee te maken. De Belgische delegatie  zet er het weekend reeds op vrijdagavond op Breugheliaanse wijze in,  om de nationale verbondenheid nog wat extra aan te scherpen.  Er wordt zelfs , een heuse overdekte Belgian corner geïnstalleerd om de paar honderd meegereisde Belgische aanhangers in droge omstandigheden te kunnen ontvangen.

Ondanks de annulatie van de wedstrijden bij VLM en MCLB-BMB, verschenen toch slechts vier zijspannen aan het starthek bij VMCF, in Veulen op een uitstekend berijdbaar circuit.  Vader en zoon Van de Plas haalden het in de eerste heat nipt van Segers-Swinnen.  Bockx-Van den Brande en Van den Brande-Van Laken  op drie en vier volgden op respectabele afstand.  De tweede reeks was een kolfje naar de hand van Ben Segers en Wim Swinnen die ook het dagklassement wonnen voor Van de Plas en Bockx-van den Brande.

In het Duitse Kleinhau vond de voorlaatste race plaats om het IMBA-kampioenschap.  Onze noorderbuur Mike Keuben wist met zijn Engelse bijrijder Zac Snell alle drie de heats te winnen en vergroot daarmee zijn voorsprong in de EK-tussenstand. De Duitsers Prümmer-Lange en de Zwitsers Inderbitzin-Lenherr (zoon van)  vervolledigden het dagpodium. Beste Belgen in Kleinhau waren Christian Corthouts en Nick Maas.