Er werd niet enkel in Rudersberg gezijspancrosst afgelopen weekend.  Bij onze Belgische MCLB-federatie  wordt er, ook na de kampioenschapsfinale van Lichtervelde vorige week, gewoon verder gezijspancrosst . En met zeventien teams achter het starthek, hadden ze qua opkomst alvast niet te klagen in Pamel, op en rond de Heideberg, die er glibberig bij lag. B-rijder Stanley Verstraete en co-piloot Steve de Schacht bewezen met een dubbele reekszege dat ze – ondanks slechts enkele maanden in competitie – al rijp zijn voor de overstap naar de A-categorie.  Joerie van Malderen en Francis Wittebolle werden twee keer tweede, en dat volstond voor de tweede seizoenszege van dit nieuwbakken duo. Kenny van de Plas en Kjento Spannenburg scoorden een derde en een zevende plaats en dat volstond voor het tweede podiumtrapje in de A-klasse. De derde plaats ging naar ‘oud en jong’ : Ervaren rot in het vak Ivan Lefebre en de jonge ambitieuze Cies Vanluchene  werden derde overall.

In Pamel werd nog es onderstreept dat MCLB momenteel beschikt over enkele flinke troeven voor de toekomst,  in de B-categorie.

De hemel kleurde vervaarlijk grijs, maar het bleef gelukkig wel droog zodat we opnieuw perfecte omstandigheden kregen voor de start van reeks twee. De Engelsen Dan Foden en Michael Hodges namen opnieuw het initiatief en schoven voor de Pruniers, Hermans-vd Bogaart en Prümmer-Steegmans de eerste bochten in en uit. De Pruniers stootten al gauw door naar plek twee, gingen even prikken bij koplopers Foden-Weinmann, maar legden zich vrij vroeg neer bij het meesterschap van de vandaag onklopbare combinatie Foden-Weinmann. En zo ebde de spanning vrij vlug weg uit deze slotmanche van het WK. Foden en Weinmann reden foutloos naar de manchezege, maar konden wegens hun diskwalificatie van heat één, de Grand Prix niet winnen. Prunier reed een beetje futloos rond op plek twee, want ook hij kon de Grand Prix niet winnen, en kon geen wereldkampioen meer worden.  En Hermans en van den Bogaart hielden op plek drie het zaakje lekker onder controle : Wereldtitel binnen met een gouden randje er bovenop : De dagzege in deze slot Grand Prix van Rudersberg. Wat wil een mens nog meer ?

In ideale weersomstandigheden op een perfect geprepareerd circuit, ging de eerste manche van deze WK-finale van start. Met Hodges-Henderson, Foden-Weinmann, Wilkinson-Millard en Brown-Grahame op de vier eerste plaatsen was het alles links wat de klok sloeg voorin. Prümmer-Steegmans, Hermans-vd Bogaart en Weiss-Schneider bezetten plaatsen vijf tot en met zeven. Prunier begon pas als tiende aan het karwei. Op het eind van de eerste ronde al gingen titelkandidaten Wilkinson-Millard kopje over en konden meteen hun wereldtiteldroom opbergen.Ze knokten zich weliswaar nog terug naar plaats elf, maar dat was slechts een schrale troost.

Toen waren ze dus nog met zijn tweeën. Terwijl Dan Foden de koppositie na vier ronden overpakte van Michael Hodges, was Koen Hermans opgeschoven naar plek drie en kreeg een ronde later al Prunier aan de broek. Hodges-Henderson moesten na een kwartier op plek twee het hoofd buigen en plaats maken voor Prunier en Hermans, die meteen de jacht in zetten op koplopers Foden-Weinmann. Met nog tien minuten te gaan denderen Foden , Prunier en Hermans op een zakdoek over het circuit, en zou het minste foutje fataal worden.

Een week voor de Sidecarcross of Nations dienen er nog steeds vrij drastische wijzigingen te worden aangebracht bij hoofdzakelijk de Nederlandse en de Belgische teams. Bij Oranje moesten ze twee weken geleden al op zoek naar een vervanger voor Keuben-Rietman die tijdens de Franse Grand Prix in Vesoul zwaar ten val kwamen.  Met Stephan Wijers en Han van Hal was de vrij gekomen plaats snel ingevuld.  Ook bij België was het alle hens aan dek toen eind augustus bleek dat noch Marvin Vanluchene, noch Jason Van Daele tijdig terug fit zouden zijn voor de Nations. In België is de spoeling echter veel dunner dan in Nederland. Kersverse MCLB-kampioenen Delmotte-Valcke en jeugdige talenten Hendrickx-Kaethoven vullen de vrij gekomen plaatsen in bij team Belgium.   

Maar dàt was nog niet het einde van het verhaal.  Zaterdagmiddag, tijdens de trainingen van de Duitse GP in Rudersberg blesseerde de Nederlandse co-piloot Sem Leferink zich dusdanig, dat ook hij nog moet afzeggen voor de Sidecarcross of Nations. Snel handelen dacht Nederlands teammanager Gert van Werven, en prompt werd Jens Vincent - nota bene de co-piloot bij onze Belgische rijder Davy Sanders - opgetrommeld om straks in Heerde te gaan plaats nemen bij Tim Leferink.  Davy Sanders dan, die zal in Heerde worden gedepanneerd door Robbe de Veene, de man die vorig jaar tijdens de Sidecarcross of Nations in Loket individueel winnaar werd, aan de zijde van Marvin Vanluchene.  En op die manier blijft oranje een homogeen Nederlands team, en wordt team België plotsklaps eveneens een compleet Belgisch team.

Overigens is er vanaf dit jaar een reglementswijziging doorgevoerd voor de Sidecarcross of Nations, waardoor vanaf nu de drie rijders en minstens twee co-piloten dezelfde nationalitieit moeten hebben binnen een team.

Elk WK-punt kan morgenavond van het grootste belang zijn bij de eindafrekening van dit WK, en in die optiek waren de kwalificatieraces van vandaag alvast van het grootste belang voor de drie titelpretendenten. De andere deelnemers hadden niets te vrezen : Met slechts dertig aanwezige equipes op deze WK-finale was iedereen vooraf al zeker van kwalificatie, en hoefde er zelfs geen Last Chance verreden te worden.

Groep A was op papier de ‘zwaarste’ groep, zoals dat heet in het jargon. Wilkinson en Prunier moesten al meteen met mekaar in de clinch, Hermans ontsprong de dans en mocht opdraven in groep B, onder een felle zomerzon die de temperatuur vlotjes naar dertig graden deed stijgen.

In groep A misten we al meteen Tim Leferink, wiens broer Sem tijdens de vrije trainingen een hielblessure had opgelopen, en moest opgeven.

De Engelsman Dan Foden, en zijn lokale beifahrer Noah Weinmann kozen helemaal de binnenkant van het starthek, moesten daardoor extra meters maken, mààr konden wel lekker binnendoor in de eerste bocht en pakten de kopstart, voor Sanders-Vincent, Prümmer-Steegmans, Wilkinson,  Brown en dàn pas WK-leider Prunier. Na drie ronden hadden Foden-Weinmann en de aanklampende Prümmer-Steegmans een drietal seconden voorsprong op de Pruniers die ondertussen derde waren geworden.

Alle zijspancrossogen zijn komend weekend uiteraard gericht op de WK-finale in het Duitse Rudersberg, alwaar Prunier-Prunier (F ) , Hermans-vd Bogaart (NL) en Wilkinson-Millard (GB) , met een onderling verschil van slechts zes punten onder elkaar moeten gaan uitmaken wie wereldkampioen 2025 wordt . Met dergelijk klein verschil hebben alle drie de titelpretendenten hun kansen in eigen handen. Het is dan ook de allereerste keer in de vijfenveertigjarige geschiedenis van het WK sidecarcross, dat de finale zich zo spannend aankondigt. Een volledige voorbeschouwing van deze wedstrijd leest u in de topic onder dit artikel.  GPS : Königsbronnhof 45, 73635 Rudersberg.

In eigen land wordt er zondag gecrosst op de natuurlijke omloop te Pamel, waar traditiegetrouw MX De Willemsvrienden instaan voor de organisatie, en er en passant hun vijfentwintigste verjaardag vieren. GPS : Bouchoutstraat , 1760 Roosdaal Pamel.

In Heerde  (NL) wordt – een week voor de Sidecarcross of Nations er wordt verreden – op zondag gezijspancrosst door de KNMV Cup klasse en de Nationalen.  Bijde quads wordt er geraced in drie verschillende klassen.  De wedstrijden beginnen er zondagmiddag om 11:15 uur.  GPS : Kamperweg 78, 8181 Heerde (NL)

En tenslotte wordt er zondag ook gezijspancrosst om de nationale kampioenschaspunten  in het Zwitserse Ehrendingen. GPS : 5420 Ehrendingen (CH).

Komend weekend wordt in het Duitse Rudersberg op zoek gegaan naar de vijfenveertigste wereldkampioen in de geschiedenis van de zijspancrosserij. En dàt precies in het jaar waarin  onlangs de alleréérste wereldkampioen zijspancross (Siegfried Müller, wereldkampioen in 1980 met Reinhard Bohler) van ons heen ging. Nooit eerder in de geschiedenis van dit WK kondigde de finale zich zo spannend aan als dit jaar : Met drie teams binnen een marge van slechts zes punten is zondag werkelijk àlles mogelijk am Königsbronnhof , in het Duitse kanton Baden Würtemmberg.

De Franse Prunier broers, ondanks twee eerdere nulscores dit seizoen, sinds kort de onverwachte nieuwe leiders in dit WK, kunnen zorgen voor een primeur : De alleréérste Franse wereldkampioen worden in deze discipline. 

Hetzelfde kan gezegd worden over Brett Wilkinson en Joe Millard : Nooit eerder werd een Engelsman wereldkampioen zijspancross.

Nederlandse wereldkampioenen zijspancross, die hadden we bij de vleet in het verleden, maar toch , . . .  noorderbuur Koen Hermans, dié is het nog nooit geworden en precies hij wil nu zondag, na quasi het ganse seizoen de rode leidersplaat te hebben gevoerd, ook wel es een keer de absolute numero uno worden ! Voor co-piloot Ben-van den Bogaart, zou dit zelfs de vijfde wereldtitel worden, waarmee ie het absolute record van die illustere Letse co-piloot Artis Rasmanis zou evenaren . En , van den Bogaart maakte deze week nog bekend dat Rudersberg sowieso zijn allerlaatste Grand Prix ooit wordt, whatever happens.

De drie titelkandidaten zullen echter niet enkel met elkààr moeten rekening houden straks, want in Rudersberg liggen er nog tal van wolfijzers en schietgeweren klaar om mee af te rekenen.

In Stelpe vond de finale plaats van het Lets kampioenschap zijspancross.  Twintig equipes verschenen er aan de start.  Daniels Lielbardis, die Nicolas Musset had laten overvliegen om zijn geblesseerde broer Bruno Liellnardis te vervangen, won er vlotjes de beide manches, telkens voor MAris Rupeiks en Kaspars Liepins die opnieuw de Letse zijspancrosstitel wisten binnen te halen. Janis en Peteris Jegorovs werden derde.

In het Deense Slägelse ging de dubbelzege naar Jacob Jensen, met zijn Belgische bijrijder Arne Vanhamel. Daarmee stelden beiden ook de Deense titel 2025 veilig en schrijft co-piloot Vanhamel geschiedenis door meteen als enige Belg ooit, de Deense nationale titel zijspancross te veroveren.

In het Zwitserse Waldhausern kwamen slechts tien equipes opdagen. De jongste uit de Käserdynastie, Nevio schreef er samen met Marius Strauss de beide manches op zijn naam. De Heinzer-broers werden twee keer tweede, Sven en Marc Buob werden via een derde en een vierde plek, derde overall.

Na wat flinke plensbuien op zaterdag, die het stof blusten, bleef het de ganse zondag zonnig en droog voor de finale van het MCLB kampioenschap zijspancross in Lichtervelde. Twintig teams namen plaats achter het starthek , waaronder géén Soetaert-Bekaert die zich onlangs blesseerden en onvoldoende hersteld waren om op volle kracht nog mee te strijden om de titel.  Dat maakte de klus er voor Yens Delmotte en Joey Valcke meteen wat eenvoudiger op, maar toch kozen de nieuwe kampioenen niet voor de makkelijskte weg.  Na in de eerste manche als vijfde gestart te zijn, gingen de nieuwe kampioenen al gauw op jacht naar koplopers Verstraete-de Schacht die de leiding hadden overgenomen van kopstarters Van Grembergen-Hoste , B-rijders Mathias en Fre van der Voorden en de eveneens goed gestarte van Malderen-Wittebolle.

Halfkoers konden Van Grembergen-Hoste opnieuw de koppositie overnemen van Verstraete-de Schacht die zich hadden verslikt in hun eigen snelle tempo in de openingsfase, en daarna ook Delmotte-Valcke moesten laten passeren. De slotronden mondden uit in een duel tussen van Grembergen en de nieuwe kampioen Delmotte die in de voorlaatste ronde alsnog de zege naar zich toe trok. Verstraete en de Schacht werden op drie de beste B-rijders.

Belgen die een nationale titel halen in het buitenland , het is niks nieuws onder de zon. In Nederland wisten Peter Steegmans,  Ben Adriaenssen, Sven Verbrugge en Dagwin Sabbe  in de jongste decennia de nationale titel te veroveren.  Zowel  Geert Devoldere,  Jan Hendrickx als Joris Hendrickx wisten de Franse titel te pakken.  Marvin Vanluchene was in 2021 onze meest recente  nationale kampioen in Frankrijk.  Andreas Clohse en Davy Sanders pakten enkele jaren geleden een Duitse nationale titel sidecarcross.  Dat deed in 2023 ook Jarno Steegmans. En Kristof Santermans werd zelfs Lets kampioen in de zijspancross discipline.  Maar een Deens kampioen, dat hadden we nog niet !  Tot gisteren !

Arne Vanhamel, die niet om een paar kilometer meer of minder verlegen zit om zijn sportcarrière uit te bouwen, werd gisteren, op het gekende WK-circuit Slotsblergbybanen in Slägelse,  Deens kampioen zijspancross, en zorgt daarmee voor een Belgische primeur.