Motorengeronk alom in België komend weekend, en ook de weergoden lijken onze organisatoren van komend weekend gunstig gezind.  VMCF zoekt de taalgrens op en trekt naar Landen, vlakbij Sint-Truiden en Tienen, en uiteraard het wereldberoemde Hoegaarden.  VLM is aan het werk in Broechem, een deelgemeente van Ranst, vlakbij de E34/E313 verkeerswisselaar in Ranst, alwaar de Stroeckx vrienden instaan voor een vlekkeloze organisatie.    Bij MCLB organiseren de Willemsvrienden hun jaarlijkse klassieker op het prachtige glooiende circuit, in het Vlaams Brabantse Pamel.  

Het WK-circus strijkt komend weekend een laatste keer neer dit seizoen, in het Duitse Rudersberg, een dertigtel kilometer ten noordoosten van Stuttgart.  Rudersberg keert na een jaartje afwezigheid terug op de WK-kalender, en dat is voor de zijspanfans uiteraard  goed nieuws. De WK-finale en Rudersberg, dat is nu eenmaal één groot feest, en wie er één keer is geweest , die komt er de volgende keer gegarandeerd terug.  Met momenteel vier Belgische teams binnen de top tien (M. Vanluchene, A. Dierckens, D. Sanders en K. Santermans) een uitstekende gelegenheid om passende wijze afscheid te nemen van het wereldkampioenschap 2019 in Rudersberg, alwaar op zondag ook wedstrijden voor oldtimers-sidecars gepland staan, en  na de race ook de gouden, zilveren en bronzen WK-medailles worden uitgereikt.   

Komend weekend zijn we toe aan de laatste WK-wedstrijd van het seizoen 2019, in Rudersberg.  Ook voor onze pronostiekdeelnemers de laatste race.  Dit jaar diende elk deelnemer vooraf zes teams in te geven,  waarvan er slechts twee dezelfde nationaliteit mochten hebben.  Dat betekent uiteraard  dat er nogal vaak dezelfde namen naar voor kwamen.  De kopgroep uit de pronsotiek tussenstand bestaat dan ook uit elf man, die allen dezelfde namen hebben.   Na  Rudersberg worden er echter nog extra punten toegekend, want per team dat u in de WK-eindstand op de juiste plaats hebt staan, levert dertig extra punten op !  En indien ook dàt nog leidt tot een ex-aequo, wint diegene die als eerste zijn pronostiek heeft ingediend.

Toch kan het in de slotwedstrijd nog knap spannend worden !

In Houtvenne schreven Janssens-Gorris nog es allebei de manches op hun naam en verworven daarmee definitief mathematische zekerheid over de VLM kampioenentitel 2019, alhoewel het nog even wachten is op de finale binnen een paar weken. Een tweede en een derde plaats brachten Sabrina van Calster en Nick Vanhamel als tweede op het dagpodium. Een vier-twee score volstond voor Jimmy Vaes en Jimmy Horijon om derde te worden in de eindstand.  Van der Schraelen-Mans, die in elke manche flink weerwerk boden aan winnaar Glenn Janssens kregen te kampen met technische problemen en moesten zich tevreden stellen met plaats vier.  In Kersbeek wachtte de IMBA-rijders een zeer verzorgde omloop voor hun derde proef om het Europees liefhebberskampioenschap 2019.

Het weer leek ’s voormiddags voor spelbreker te gaan spelen in Lichtervelde, hartje West-Vlaanderen , waar gisteren de finale van het MCLB-kampioenschap zijspancross werd verreden, in een overigens schitterende organisatie van MC Avanti.   Gelegenheidskoppel Jason Van Daele en Tony Kramar lieten beiden zien nog steeds over de spirit én over de fysieke paraatheid te beschikken, en schreven er beide reeksen op hun naam.  Maar de meeste ogen waren uiteraard gericht op de drie resterende teams die nog kans maakten op de MCLB-kampioenentitel 2019. En dié maakten er een finalewedstrijd van die bij de toeschouwers nog lang in het geheugen zal blijven hangen. Tegen dat iedereen zich opmaakte voor de eerste start, was reeds een voorzichtig zonnetje komen piepen,en lag het circuit er weliswaar verraderlijk, maar toch  goed berijdbaar bij.  

Etienne Bax en Kaspars Stupelis hadden voor de tweede heat alvast shirts met gouden benummering aangetrokken, om de wereldtitel in stijl te vieren. Dat deden ze ook bij de start, door de Compalati-truuk van reeks één te kopiëren en vanaf de binnenzijde de kopstart te pakken.  Jake Brown-Joe Millard volgden op twee, met daarachter Dierckens-Haller, Varik-Daiders, Cerny-Kunnas en Vanluchene-vd Bogaart. In een mum van tijd hadden Bax en stupelis tien seconden voorsprong bijeen op Brown-Millard, die op hun beurt een vijftal seconden voorsprong hadden op een hevig strijdend groepje met A. dierckens, M. Vanluchene, K. Varik, L. Cerny en K. Hermans.  Na bijna een kwartier slaagden Vanluchene en vd Bogaart er in om door te stoten naar plaats drie.

De grijze ochtendwolken waren opgetrokken en de zon scheen opnieuw fel toen verrassend Compalati-Chopin vanaf de binnenste startpositie de holeshot pakten, voor Marko Heinzer die al na een halve ronde kopje over ging.  Bax-Stupelis schoven zo meteen op naar twee, voor Dierckens-Bax, Cerny-Kunnas, Vanluchene-vd Bogaart , en Jake Brown, Gary Moulds, Brett Wilkinson en Stuart Brown. Boussy-De Schacht misten compleet hun start en kwamen na één ronde eenzaam en alleen als laatsten door.  Kops- de Laat werden de start geweigerd doordat ze tijdens de sightinglap de pits waren ingereden om te sleutelen.  Vooraan ontstonden algauw twee duo’s.  Leider Compalati met Etienne Bax aan zijn achterwiel gekleefd. Vijf seconden later Arne Dierckens met Marvin Vanluchene achter zich aan.

Het mooie circuit en de prachtige omgeing ten spijt, tekenden slechts 28 teams  present  in Sainte Radegonde, zoals het  Franse gehucht heet waar de voorlaatste WK-race van het seizoen 2019 wordt verreden.  Een Last chance was aldus overbodig.   Bijzonderste afwezigen vandaag waren Gert van Werven en Daniel Willemsen, die beiden  niet over een co-piloot beschikten. 

Hermans-Musset namen resoluut de kopstart in groep A en zouden in het verdere verloop van de race deze plaats niet meer af staan.  De als tweede gestarte Compalati kon een vijftal ronden aan de druk weerstaan, maar zag dan de broers Cuche, Stuart Brown en even later Veldman & Janssens langszij komen.  Veldman-Janssens ruimden in de daarop volgende ronden ook de voor hen uit rijdende linksen Brown en Cuche op, maar kwamen kort daarna ten val en finishten tenslotte als tiende.

Eergisteren overleed in Engeland Mr. Robbie Rhint-Tutt, de man die de zijspancross in de jaren ’70 een enorme boost gaf, waardoor de sport definitief overstapte op frames die bestonden uit één gelast buizenframe, en niet langer uit aangepaste solo motoren met een ‘zijspanbakje’ er aan gemonteerd.  Samen met Hennie Winkelhuis (NL – EML framebouwer) mag Rhint-Tutt worden aanzien als de geestelijke vader van de internationale zijspancross-sport tout court.   Robbie Rhint-Tutt, geboren in 1941, werkte aanvankelijk voor het Britse leger, en sleutelde in zijn vrije tijd aan voornamelijk motorcross motoren. Rhint-Tutt was zelf ook solorijder, daarna zijspancross-rijder en zijspan grasbaanrijder.  Begin  jaren ’60 begon Mr. Rhint Tutt zélf frames te ontwerpen, die op de markt kwamen onder de legendarische naam Wasp.

De vlag dekt eigenlijk niet helemaal de lading, voor de dertiende en voorlaatste Grand Prix van het seizoen 2019, want het circuit bevindt vlakbij het gehucht Sainte Radegonde, en dat ligt het dichtst bij het stadje Toulon sur Arroux.  De motorclub van het nabijgelegen Dardon-Gueugnon is de uitbater van het, overigens schitterende, circuit én organiseert de Grand Prix , waarvan – o bitter noodlot – nog steeds Valentin Giraud de affiche siert.  WK-leiders Etienne Bax en Kaspars Stupelis reizen af met  65 punten voorsprong op regerende wereldkampioenen Vanluchene en van den Bogaart. Zonder noemenswaardige tegenslagen heeft er aldus alle schijn van dat het Nederlands-Letse koppel zondagavond voortijdig als nieuwe wereldkampioenen zullen worden gekroond.  Vanluchene en van den Bogaart op hun beurt, reiken ondertussen de hand naar het WK zilver.

Met een wereldtitel in 2018, een voor het grijpen liggen zilveren WK-medaille in 2019 en een Belgische titel in 2018, heeft de tandem Vanluchene en van den Bogaart in elk geval allerminst reden tot klagen. Daarom besloten beiden om ook in 2020 nog een jaartje samen verder te gaan in het wereldkampioenschap sidecar motorcross.  De transfergeruchten doen ondertussen volop de ronde in het immer woelige zijspancrosswereldje, maar na A. Dierckens en R. Bax hebben we nu in elk geval al een tweede Belgische team dat duidelijkheid schept over de nabije toekomst.   In Nederland bevestigden o.a. G. van Werven-P. Beunk  en het jonge talent S. Wisselink – K. van Gaalen  reeds hun samenwerking voor 2020.