26 teams hebben zich in Spanje aangeboden voor de derde WK-race van het seizoen 2018,waaronder vijf  Belgen en zes Nederlanders. De kwalificaties en wedstrijden kunnen gevolgd worden via live-timing, maar het tijdschema ziet er in Spanje eventjes anders uit dan we gewoon zijn.  Vandaag wordt er om 16 uur gekwalificeerd : Een wedstrijdje over 20 minuten plus twee ronden,  dat de startvolgorde voor morgen moet bepalen.  Morgen dan wordt de eerste manche al verreden om 12.15 uur en de tweede manche om 14.30 uur.  Via de gele knop ‘Extra’  gaat u rechtstreeks naar  live timing pagina van www.sidecarcross.com

Het is van 2015 geleden dat de driewielers nog es richting  zonnige – nou ja – zuiden trokken , om er in Spanje (Malpartida de Caceres)  een Grand Prix te gaan betwisten. Binnen enkele dagen zijn  de jongens  er opnieuw aan de slag. Dit keer op het spectaculaire circuit van Talavera de la Reina, zo’n 120 km ten zuidwesten van hoofdstad Madrid,  waar  de laatste keer gezijspancrosst werd in 2005.   Toen wonnen Sergis-Stupelis er, voor Willemsen-Verbrugge en  . . . van  de Boomen-van de Wiel. Als we de volledige uitslag bekijken van toen (30 rijders en 30 co-piloten) , dan vinden we nog slechts vier namen terug die, net als in 2005,  anno 2018 opnieuw van de partij zullen zijn in Talavera :  Daniel Willemsen,  Stuart Brown, Kaspars Stupelis en onze landgenoot Kristof Santermans. 

Het zijn drukke tijden voor de heren zijspancrossers. Voor de pronostiekers ook trouwens. Amper bekomen van de GP van Castelnau de Levis, waar de drie geblesseerde teams  Bax – Giraud – Willemsen alvast lieten optekenen dat ze er alweer staan , dienen de hersenen alweer gepijnigd te worden, met het oog op de Grand Prix van Spanje komend weekend.  

Maar eerst nog even terug blikken :  In Castelnau werd alvast véél beter gescoord dan tijdens de WK-opener in Oss.  Ondanks al het blessureleed, werden de namen van E. Bax, V. Giraud en D. Willemsen gretig ingevuld  op de meeste lijstjes . Geblesseerd of niet, het maakte weinig uit.  Addertjes onder het gras waren echter het niet scoren van de Engelsman S. Brown, en vooral . . . de vierde plaats van Varik-Daiders. Wie had dàt zien aankomen ?!  Enfin, Theo Bollansee was de beste en scoorde een nette 25 op 30, voor Liga Ramone, Thom vd Lagemaat, Sam van Tongerloo en Luc Vanderaa die alle vier volgden op vijf (!) punten achterstand.

Het was hun allereerste optreden dit jaar voor Dylan boussy en Kenny Boxtaele, en beiden maakten meteen hun bedoelingen voor 20185 duidelijk : Winnen, en proberen de MCLB-titel van 2017 te verlengen.  De knappe organisatie en het  - eindelijk es – betere weer, zorgden er voor dat maar liefst 23 zijspanteams van de partij waren in Velzeke !  De MCLB driewielercategorie heeft de wind in de zeilen !

Zondagmorgen in Zoutleeuw was het te merken dat er enorm veel mensen waren aangedaan door het overlijden van Patrick " Trikke " Van Der Veken. 18 Teams voor de trainingen maar daar gebeurde dan al meteen een stom voorval dat bakkeniste Petra Adriaens maakte dat ze haar hielbeen brak. Einde seizoen betekent dit. Onder de aanwezige teams 4 teams uit de VLM waaronder Wim & Dennis Derboven. Wim verwoordde het heel mooi, geen 10 proeven om het BK bij de VLM hadden mij hier kunnen weghouden. Ook aanwezig was Geert Mans die dan zonder bakkeniste zat door het geblesseerd uitvallen van Petra Adriaens, zoon Kevin zou dan de plaats innemen tijdens de ereronde  was al heel snel beslist. Verder Tim Hendrickx die voor de gelegenheid zou aantreden met Thomas Smeuninx. Ook Sven Gielkens was er met zoon Djordy. Verder de normale resem teams vanuit de VMCF federatie. Het werd een bewogen dag en dank gaat uit naar de club MX Zoutleeuw. De ereronde was al indruk wekkend en wat volgde nadien met de pakkende tekst en een minuut stilte gevolg door het applaus ging door merg en been en bezorgde haast iedereen kippenvel. Ook de zoon van de Trikke was onder de indruk en Christof kon enkel maar zeggen dat het hem gepakt had dat er zoveel personen hun medeleven kwamen betonen tijdens die ereronde en de minuut stilte.

11 Teams die kwamen opdagen in Lille voor de tweede proef om het BK bij de VLM federatie. Enkele teams hadden afgemeld om naar Zoutleeuw te kunnen trekken bij de VMCF federatie om er op een gepaste manier afscheid te gaan nemen van Patrick " Trikke " Van der Veken. VLM had immers laten weten dat de teams vrij waren om er naar toe te gaan of niet en er te rijden zonder dat er sanctie's zouden volgen. Iedereen had de keuze maar de BK proef bleef behouden. Dit was een kleine geste maar en veel grotere geste zou geweest zijn om de BK proef te annuleren en iedereen de gelegenheid te geven om in Zoutleeuw aanwezig te zijn. Maar soit, het was nu eenmaal zo.

Giraud-Mucenieks lieten zich niet meer verrassen dit keer, namen kopstart en kozen meteen het hazenpad. Vanluchene-vd Bogaart vzaten van meetaf aan tweede  , maar zagen beetje per beetje het gat met latere winnaar Giraud groter worden.  Vanluchene-vd Bogaart  behielden echter goed het koersoverzicht, zorgden ervoor dat hun tweede plek niet in gevaar kwamen, en verzekerden zich op die manier van de red plate.  De derde plek was aanvankelijk in handen van de Brit Wilkinson, die in de eerste ronde al werd terug gewezen door een zeer attente Dierckens-Rostingt.   De Franco-Belge equipe kon tien minuten stand houden, maar kreeg toen Bax-Stupelis op hun dak.  En daar was geen houden aan.  Bas-Stupelis finishten een kleine tien seconden na Vanluchene als derde, wat hen ook de derde podiumplek opleverde in het dag klassement.  Giraud blij met de zege, tweede man Vanluchene blij met de red plate, en derde man Bax dolblij met de derde plaats, na zijn schouderblessure van twee weken geleden.  Everybody’s happy nowadays.  Alhoewel . . .

Voor de eerste keer in zijn carrière had Marvin Vanluchene de pole-position gepakt, en die wist ie met zijn bijrijder van den Bogaart meteen te verzilveren door kopstart te pakken.  Giraud-Mucenieks  volgden echter meteen als hun schaduw, en  Giraud kloppen voor eigen volk, dàt is geen kattepis !  Na drie ronden moesten Vanluchene-vd Bogaart buigen onder de Frans-Letse druk, waarna  ‘le TGM’ op een easy victory af stevende.  Althans, zo leek het toch.  Vanluchene, helder van geest als ie is, wist de kalmte te bewaren, liet Giraud lekker zijn ding doen in eigen huis, en pakte gecontroleerd de tweede plaats én de daarbij horende 22 punten.

Gert van Werven, die kan zo ook zijn dagje hebben, en dan hoeft er hélemaal géén zand in de buurt te zijn om een topprestatie te leveren.  Van Werven kan ook op een harde baan uit de voeten, en samen met Jens Mans  reed Van Werven lange tijd rond op een derde plaats, achterna gezeten door o.a. Brown-Millard, Dierckens-Rostingt, Varik-Daiders, Willemsen-Bax, Hermans-Musset en Bax-Stupelis, die pas als vijftiende uit de openingsronde waren gekomen.