Het is nu of nooit, zo dacht de 32-jarige Australiër Brian Anthony er over  toen hij enkele weken geleden een telefoontje kreeg van de Duitse Grand Prix rijder Joachim Reimann , om diens geblesseerde broer te vervangen in het zijspan, voor de volgende WK-wedstrijden én het Duits kampioenschap.  Het enige wat Anthony wou weten of het wel degelijk een links zijspan was.  De rest was van ondergeschikt belang.  Vliegticket besteld, rugzak ingepakt en hopla vanuit down under richting Frankfurt Flughafen. Een kleine stap voor de mensheid, een grote stap  in het onbekende voor de mens. Of iets in die aard.  Niet dat Anthony aan zijn proefstuk toe is. Samen met rijder John Robinson – die zich op een blauwe maandag  een kwarteeuw geleden nog es wist te kwalificeren voor de Letse Grand Prix in Kegums – is Brian Anthony reeds ettelijke keren Australisch kampioen zijspancross geworden.

Hij is jong, blaakt van gezondheid, boordevol ambitie en staat messcherp.  Maar om te zijspancrossen moet je met twee zijn, en daar wringt momenteel het schoentje bij Bjorn De Schuyter, die de afgelopen maanden al enkele keren dicht bij de overwinning was in de B-klasse van de MCLB-zijspannen.  Bjorn zit momenteel zonder co-piloot en is dringend op zoek naar een vervanger. Liefst iemand met enige ervaring en bereid om het seizoen af te werken in de MCLB-federatie bij de zijspannen B-categorie.   ‘We koed be heroes’ prijkt er bij Bjorn vooraan op de machine. Zou David Bowie’s geest daar nog ergens rond dwalen misschien in de Westhoek ?   

Op de Genkse Horensbergdam was er geen houden aan Nick Janssens en Dave gorris die overtuigend beide manches op hun naam schreven, telkens voor Olivier Deveux en Gunther Willems. Ben Segers, met Kenny van de Plas werden tweemaal derde, zodat er weinig rekenwerk nodig was om het dagpodium te bepalen.  MX Grietje bezorgde ons enkele foto's vanuit Genk. 

VMCF was zowel op donderdag àls op zondag aan het werk.  In de zandbak van Axel  schreven Goeyvaerts-Martens beide reeksen op hun naam. De Steegmansen en Christian Corthouts scoorden elk een keer een tweede en een keer een derde plek.  Op het Fort van Koningshooikt  wonnen vader en zoon Steegmans de beide reeksen, voor Coen-van Roy en Gommeren-Meeus.

Uitzonderlijke situatie afgelopen zondag  aan de rand van de Zwalmstreek, waar slechts  zeven zijspannen kwamen opdagen , en men er dan maar een gemengde wedstrijd Quads/Sidecars van maakte. Een wedstrijd in de wedstrijd dus, die in de eerste manche uitmondde in een spannend duel waarin Maxime van der Haeghen-Frederic van de Voorden nipt de bovenhand hielden op Kenneth Dierckens-Joey Valcke. De broers Moenaert toonden zich opnieuw de snelste B-equipe.

Het was nog steeds snikheet toen om 16 uur Giraud-Haller voor de joelende menigte de kopstart pakten, met Vanluchene-vd  Bogaart, Bax-Stupelis, Dierckens-Bax en Hermans-Musset  in het spoor. Dié vormden vanaf ronde één een selecte kopgroep, waarna het peloton volgde aangevoerd door Brown-Chamberlain, opnieuw Santermans-Beleckas en Compalati-Chopin.   Na drie ronden achtten voorin Vanluchene-vd Bogaart en Bax-Stupelis het welletjes  en verdrongen Giraud naar plaats drie.  Daarna ontspon zich een heftig duel om de leiderspositie, waarin Bax-Stupelis zzich na zes ronden de meerdere toonden van Vanluchene-vd Bogaart die geen antwoord hadden op de machtsgreep van Etienne Bax.  

Heel veel volk in Plomion, die reikhalzend uitkeken naar het vervolg van het België-Holland duel in de sidecars motorcrossklasse, met bij de vele Franse toeschouwers toch  de luidruchtige hoop dat ook hun chouchou Valentin Giraud terug zijn neus aan het venster zou kunnen steken.  Hoop, die gegrond leek, want Giraud zat meteen mee in de slag, samen met kopstarters Dierckens-Bax,  Sanders-Kunnas, Hermans-Musset en Van Werven-Beunk.   Vanluchene-vd Bogaart dienden zowel op het startveld als in de eerste bocht alle zeilen bij  te zetten om overeind te blijven, maar kwamen toch nog als vijfde uit de openingsronde.  Bax & Stupelis begonnen als tiende. Santermans-Beleckas kwamen een eerste keer als zesde door.  Van de Lagemaat verzeilde in het startgewoel  samen met Kelly Debruyne helemaal in de achterhoede.

Met 38 teams in een zonovergoten Plomion , waaronder acht Belgische rijders, was het niet verwonderlijk dat er flink wat Vlaams te horen was rond de spectaculaire omloop aldaar. Stijn Matthys diende ter elfder ure forfait te geven, door een voetblessure van co-piloot Niki Debruyne. Robbe de Veene was de invaller van dienst bij Junior Verhelst. Bax-Stupelis, Vanluchene-vd Bogaart en Keuben-Rietman hadden er op donderdag nog een doorgedreven training opzitten in Torcé en Vallée alwaar zij t.g.v. de jaarlijkse internationale wedstrijd aldaar, één, twee en drie werden.  

Onder een loden zon, pakten Hermans-Musset om 15 uur de kopstart in kwalfiicatiegroep A, en daarmee was de race gereden. Dat Hermans haast had was begrijpelijk, want co-piloot Musset wilde na de finish zo snel mogelijk nieuws van het ziekenhuis waar  zijn vrouw aan het bevallen was van hun eerste baby. Een zoon, by the way.  Keuben-Rietman konden lange tijd stand houden op plaats twee, maar zagen gaandeweg Stuart Brown, Etienne Bax en Kert Varik langszij komen. Santermans-Beleckas duelleerden met Compalati om plaats zes, wat uitdraaide in het voordeel van de Italiaan.

Het is een ‘boerenjaar’ voor de Belgische zijspancross liefhebbers : Twee Grand Prix in eigen land (Lommel en Gooik)  , twee Grand Prix bij onze noorderburen (Oldenbroek en Markelo) .  De twee Duitse Grand Prix straks in Strassbessenbach en in Rudersberg kun je nu  ook niet meteen  als ‘ver weg’  bestempelen. En komend weekend  de Franse Grand Prix die wordt verreden in Plomion,  op een enig mooi circuit amper 20 kilometer voorbij de Frans-Belgische grens , met bierstadje Chimay binnen handbereik. Wat wil een mens nog meer ?  Mooi weer meneer !  Het ziet er naar uit dat dit in orde komt !  En uiteraard . . . onze Belgen die gaan knallen meneer ! Dat doén ze toch al, of is het u misschien ontgaan dat M. Vanluchene-B. vd Bogaart, D. Sanders-L. Kunnas en A. Dierckens-R. Bax momenteel op een resp. tweede, vierde en zesde plaats prijken in de WK tussenstand ! Moet er nog zand zijn ?!  In Plomion in elk geval niet. Dààr is de omloop met zijn grote hoogteverschillen beenhard en met stenen bezaaid! Misschien wel een kolfje naar de hand van thuisrijder Valentin Giraud die blijkbaar zijn opgelopen polsblessure van Oekraïne vlot verteert.

Onze Heer Hemelvaartdag,  één van de hoogdagen in het katholiek kerkelijk jaar.   Waar is de tijd van de grote internationale zijspancross-wedstrijden op die dag ! In eigen land Mont-Saint-Aubert met vaak de crème de la crème aan de start. Idem bij onze noorderburen in Rhenen, bij onze zuiderburen in Reims.  Het geloof is er in de loop der jaren  sterk op achteruit gegaan,  de internationale zijspancrosswedstrijden op Hemelvaartsdag volgden de tendens.  Enkel het Franse Torcé en Vallée  , op een boogscheut van Le Mans, houdt nog stand.  Daar wordt morgen gecrosst, over drie manches met  o.a  WK-leiders Bax-Stupelis, én van Belgische zijde wereldkampioenen M. Vanluchene-B. van den Bogaart, en Kelly Debruyne –Jens Mans aan de start.  Vandaar gaat het dan richting Plomion in Noord Frankrijk – vanuit Brussel amper 150 kilometer – alwaar op zaterdag en zondag de zesde Grand Prix van het seizoen 2019 op het programma staat.  Een unieke kans om op het magnifieke circuit de la Comtesse , zijspancross van het allerhoogste niveau te beleven, met verschillende van onze landgenoten in de hoofdrollen !

Op verkiezingszondag verschenen in Assenede slechts acht teams aan de start. Zeven reguliere MCLB-ers , én Sabrina van Calster die nog es de oversteek maakte, in het gezelschap van Jimmy Horijon.  De eerste manche was een kolfje naar de hand van Kenneth Dierckens-Joey Valcke die een voorsprong van vijftien seconden bijeen fietsten op Van Calster en Horijon die in de aanvangsfase het initiatief hadden genoemen en de forcing voerden.   MCLB-kampioenen Soetaert-Dhondt liepen iets later als derde binnen.  Eerste B-team was verrassend het koppel Jan Ampe-Nzelo Hoste , dat de stijgende lijn van de afgelopen weken verder door trok.  Kim de Cock-Peter Stadeus waren de pechvogels van de dag en vielen halfkoers uit met mechanische problemen. Een scenatio dat zich ook in de tweede reeks zou herhalen.