Het einde van het seizoen komt in zicht, en dan kun je er donder op zeggen dat de stoelendans in het rumoerige zijspancrosswereldje zal beginnen. Afgelopen weekend is alvast het startschot gegeven.

Zondagavond al in Rudersberg , beslisten Davy Sanders en Jarno Steegmans  dat ze in 2025 niét samen verder gaan. Over hun verdere plannen werd er niet uitgeweid, maar dat beide talentvolle motorsporters ook in 2025 wel hun weggetje zullen vinden, daar twijfelen we niet aan. Dat het koppel Sanders-Steegmans in goeie verstandhouding uiteen gaat, mag overigens blijken uit het feit dat de twee Belgen zich nog tesamen vol overgave in de strijd zullen gooien in de slot Grand Prix in Italië straks, waar er nog hard zal moeten geknokt worden om zich staande te houden binnen de WK top tien ranking.  Ook de deelname aan de  Sidecarcross of Nations voor team Belgium blijft onveranderd.

Schitterend nieuws dan kwam er uit de hoek van de jonge Zonhovenaar Arne Vanhamel,die dit jaar al mooie dingen liet zien aan de zijde van de piepjonge Nederlander Boyd Verhees,die overigens onlangs geblesseerd raakte.

Dat Vanhamel plots een vrije vogel was, was de Deense belofte Jakob Jensen niet ontgaan  , en prompt rinkelde de telefoon ten huize Vanhamel.

Het zit de Belgische teams voor de landenwedstrijden in de motorcross niet mee. Bij de solo-klassen kwam afgelopen weekend tijdens de Grand Prix in China Liam Everts zwaar ten val, en moet er voor team Belgium gezocht worden naar een vervanger voor de MX 2 – topper. Bij de zijspannen een gelijkaardig scenario : Tijdens de Grand Prix van Duitsland vorige zondag , liep Jason Van Daele een zware beenblessure op en moet eveneens afzien van deelname aan de Sidecarcross of Nations ,eind september in het Tsjechische Loket.

Afgelopen weekend nog werd team Belgium  in Rudersberg officieel voorgesteld : M. Vanluchene – R. de Veene ,D. Sanders – J. Steegmans en J. Van Daele – L. van der Putten. Amper vierentwintig uur later moesten teammanagers W. Verbrugghe en M. Vanhauwe al op zoek naar een vervanger voor pechvogel Jason Van Daele.

Oostvlamingen Kim de Cock en Stijn de Vylder ,die het afgelopen seizoen al enige Grand Prix ervaring op deden en zes WK-punten bijeen sprokkelden, nemen de plaats in van Van Daele-van der Putten,en reizen straks ,samen met Sanders & Steegmans en Vanluchene & de Veene,  vol ambitie af richting Tsjechische Loket. Het vooropgestelde doel voor  team Belgium blijft ongewijzigd : Strijden voor een podiumplaats.  

De Sidecarcross of Nations :wordt verreden op 28 en 29 september in Loket (CZ). 

Het seizoen 2024 eindigt in mineur voor onze Belgische topper Jason Van Daele. Van Daele en zijn Nederlandse bijrijder van der Putten begonnen krachtig aan het seizoen in Portugal half april, en wisselden daarna topprestaties af met onnoemelijke pech waarbij rijderJason Van Daele keer op keer liet zien over een onnoemelijk hoge pijngrens te beschikken,en op momenten waarop anderen al lang waren afgehaakt, telkens weer zijn stalen ros besteeg en ten strijde trok.  Van Daele en van der Putten waren afgelopen weekend nog volop in de running voor een top tien plaats in de WK-eindstand, maar daar kwam op het eind van de tweede manche abrupt een einde aan, toen na een kwalijke landing bij één van de vele jumps, rijder Van Daele zwaar geblesseerd raakte aan zijn linkerbeen. Achillespees afgescheurd en gescheurde kuitspier was het zware verdict. Pechvogel Jason Van Daele werd gisteren al geopereerd,maar ziet hiermee uiteraard zijn seizoen onverwacht vroeg eindigen,en mist hiermee de WK-finale in Italië volgend weekend, en deelname aan de Sidecarcross of Nations in Tsjechië de week erna.

Er werd niet enkel in Rudersberg  gezijspancrosst  gisteren.  In eigen land stond de MCLB-federatie achter het starthek in Pamel, waar de organiserende MC  De Willemsvrienden uitzonderlijk niet beschikten over hun traditionele circuit. Bjorn De Schuyter trok voor de gelegenheid  het crossplunje nog es aan ,en liet zich assisteren door Mathis Lareu. Samen met Kenny van de Plas en Kjento Spannenburg maakten ze ereen bijzonder spannende wedstrijd van. Beiden wonnen een heat en werden elk een keer tweede. De klok tikte met miniem verschil  in het voordeel van De Schuyter-Lareu. Claude Maetens en Seppe Noel werden beloond voor hun doorzetting met een derde plaats.

Ook in de B-categorie was de spanning te snijden.  Van den Borre-Wittebolle en Demuynck-Verburgh werden elk een keer derde en een keer vierde. Hier tikte de tijd in het eindvoordeel van Demuynck-Verburgh. Max en Mitch De Borger pakten de derde podiumplaats.

In het Italiaanse Gioiella, vlakbij Castliglione del Lago ,verlengden fratelli Lasagna  hun Italiaanse titel. Ivo en Ivan Lasagna, ondertusen beiden rijpe veertigers , hebben in eigen land niet echt tegenstand , en vormen straks dan ook het speerpunt voor de Squadra Azzurra  tgv de Sidecarcross of Nations in het Tsjechische Loket.

Naast de GP in Rudersberg,werd er in Duitsland ook nog gezijspancrosst in Hennweiler. Andreas Clohse zorgde er voor Belgisch succes,door vlotjes de drie manches te winnen. Opvallend was de tweede plaats van de pas zestienjarige Niels Hendrickx. Een jonge frisse wind die de Belgische zijspancross hard nodig heeft ,en die hopelijk binnen enkele jaren kan doorgroeien naar het internationale niveau. De goeie genen zijn alvast aanwezig !

(foto’s FB)  

Er was afgelopen weekend eigenlijk niks van te merken , maar editie 2024 van de inmiddels legendarische Grand Prix in Rudersberg heeft aan een zijden draadje gehangen. In juni raasden zware stormen over, en ontstonden gigantische overstromingen in de Duitse  regio’s  Beieren en Baden-Württemberg. Ook het circuit am Köningsbronnhof werd getroffen door enorme water – en modderstromen die de ganse site veranderde in een ware ruïne. Met man en macht werd de maanden erna gewerkt om alles op te ruimen,  terug op te bouwen en te installeren ,en met de hulp van de vele vrijwilligers, sponsors en lokale overheid kregen we afgelopen weekend opnieuw een Grand Prix voorgeschoteld van het allerhoogste niveau, zowel op organisatorisch als op sportief vlak. Er werd gedurende het Grand Prix weekend zelfs een liefdadigheidsactie op touw gezet waarvan de opbrengst gaat naar getroffen gezinnen uit de regio die hun ganse leven moeten heropbouwen na de doortocht van het enorme noodweer enkele maanden geleden. Solidariteit ten top dus bij MSC Wieslauftal in Rudersberg !

Ook onze fotograaf Braïn was van de partij. Onherkenbaar zelfs ,zonder het gekende roze hoedje – zijn handelsmerk – maar vermomd als lid van de Lielbardis-fanclub ! En dat nota bene uitgerekend op het moment dat een Belgische equipe op het punt staat om wereldkampioen te worden ! Begrijpe wie begrijpen kan. We weten niet wat ‘m heeft bezield, onze huisfotograaf , maar aangezien zijn foto’s opnieuw pareltjes der fotografie zijn, gaan we deze misstap toedekken met de mantel der liefde ,en hopen dat ie tegen volgend weekend opnieuw bij zinnen is. En opnieuw zijn gekende roze hoedje op heeft !  Geniet alvast van de Ruderbergse fotogalerij van de hand van Braïn, bij de gele knop ‘Lees Meer’.      

Er waren véél Belgen afgereisd naar Rudersberg ,waar er hier en daar al stiekem gehoopt werd dat de champagne al zou kunnen ontkurkt worden. Het had gekund ,het mocht, maar het hoefde niet. En gelukkig maar, want het werd een weekend vol kommer en kwel voor onze Belgische WK-leiders Vanluchene en Janssens,die ’s zaterdags tijdens de trainingen crashten , co-pilloot Glenn Janssens een blessure aan de ribben opliep, en de rest van het weekend flink diende opgelapt te worden  om de hel van Rudersberg te doorstaan. Rijder Marvin Vanluchene wou niet onder doen voor zijn maatje, en tijdens de eerste heat raakte ie zelf met zijn pink geklemd tussen zijn eigen en een andere motor ,zodat ook hij de zondag diende te overleven op adrenaline.  De twee verstonden mekaar wonderwel , met veel communicatie tijdens het rijden en wederzijds begrip wat resulteerde in een vierde plek overall en slechts negen punten toegift op tweede man Lielbardis. Het weekje rust dat er aan komt, zal deugd doen. En ,o ja,Wilkinson en Millard wonnen hun eerste Grand Prix.  De Pruniers deden een gouden zaak richting WK-brons.  En pechvogel Jason Van Daele deelde jammer genoeg opnieuw in de klappen,en bezeerde in heat twee zijn voet na een kwalijke landing na één van de ontelbare jumps in Rudersberg.

Lief en leed dus ,het leven zoals het is op een Grand Prix zijspancross. Lien Vandeursen was één van de vele Belgen in Rudersberg,en als je Lien op een motorcross treft, dan is de camera nooit veraf. Subliem fotowerk dus,van de hand van Lien, bij de gele knop ‘Lees Meer’. U ziet er een fotoreportage van de riders presentation, en van de beide heats op zondag.  Enjoy it !    

Wat Michael Hodges precies had gegeten – of gedronken – in Rudersberg, weten we niet , maar het moet in elk geval iets heel straf geweest zijn. Want ook nu weer gingen Hodges en Henderson er als een speer vandoor, gevolgd door Wilkinson, Van Daele, Prunier en Weiss.  Voor de twee titelkandidaten was het billen knijpen in de eerste bocht. Vanluchene werd aangetikt en zag zijn sidecar – inclusief co-piloot Janssens – de lucht in gaan. Bij de Letten ging co-piloot Bruno Lielbardis voorover over het zijspan hangen en kon zich ternauwernood terug aan boord hijsen. Vanluchene kwam na een ronde als achtste door,Lielbardis als negende, Sanders als tiende.

Vooraan namen Wilkinson-Millard in de derde ronde de koppositie over en even later stootten de Pruniers door naar twee. De achterstand op Wilkinson bedroeg toen al bijna tien seconden, en dàt kregen de Fransen niet meer gedicht. De plaatsen één en twee in deze Grand Prix lagen vast.

Ondertussen was Vanluchene handig opgeschoven naar plaats drie, en kreeg wat ademruimte.  Hodges hield op plek vier namelijk lange tijd Hermans,Weiss en Lielbardis af , en dat was voor de Belgische wereldkampioen en zijn zwaar toegetakelde co-piloot Glenn Janssens geen overbodige luxe.

Er  kwam zowaar een voorzichtig zonnetje piepen toen de WK-rijders zich aanboden voor de start van de eerste heat.. Het deelnemersveld was ondertussen al flink gereduceerd. Gouin-Gouin (voetblessure co-piloot) , Uhlig-Oettel (crash in de warm-up), de broers Leferink (co-piloot niet fit)  en J. Brown – L. de Laat verschenen niet in het parc fermé. En het waren opnieuw die dekselse Mike Hodges en Ryan Henderson die sluw de kopstart afsnoepten van D. Willemsen – T. Kaethoven, de Lielbardissen, Wilkinson-Millard,Prunier en Vanluchene-Janssens. In tegenstelling tot gisteren hield Hodges het dit keer niet zo lang vol voorin, want de zware kanonnen hadden duidelijk haast. In de categorie ‘start gemist en inhaalrace voor de boeg’ : Hermans-vd Bogaart, Prümmer-Lebreton, de Weinmannen en Keuben-Rietman.

Wilkinson stoomde in de tweede ronde al door naar de leiding, met Lielbardis in de slipstream. De Letse broers geloven – ondanks hun grote achterstand op Vanluchene – nog steeds in hun kansen op de wereldtitel en dan moet je winnen natuurlijk. En dat deed de achttienjarige tweeling dan ook. Met ruime marge zelfs op Wilkinson-Millard, die het in de tweede koershelft flink aan de stok hadden gehad met de Prunier-broers, maar uiteindelijk de Fransen toch van zich wisten af te schudden.

In frisse, grijze, weliswaar droge omtandigheden waren negenendertig teams uit gans Europa naar het immer gezellige Rudersberg afgezakt voor de kwalificaties van de voorlaatste Grand Prix van het seizoen 2024.

In beide groepen zorgden enkele strijdlustige Engelsen voor gefronste wenkbrauwen bij de meeste toeschouwers.  In groep A namen Willkinson –Millard op hun nieuwe  P-Power Husqvarna de kopstart voor hun landgenoten G. Kinge en S. Grahame. Vanluchene-Janssens konden vanaf plek drie al gauw door stoten naar twee, en kozen samen met koploper Wilkinson  het hazenpad. Dit duo werd na vier ronden een trio, toen de Franse Prunier-broers – die vanaf binnenkant starthek hun start gemist hadden -  ook kwamen aansluiten. De Fransen  gooiden zich meteen vol overgave in de strijd. Iets té enthousiast, want bij  één van hun aanvalspogingen maakten ze slagzij, en verloren zo de aansluiting met tweede man Vanluchene, die vanaf dan niet verder meer aan drong en de zege aan Wilkinson & Millard liet. Wijers-van Hal sleepten een schitterende vierde plek uit de strijd en verdienden daarmee twee belangrijke WK-punten in de strijd om een top tien plaats in de WK-ranking. De Leferinks, die erbij de start niet bij zaten,werden vijfde, voor Gordejev-Vincent  en Van Werven-van de Wiel, die bij de eerste doortocht op het wasbord flink wat plaatsen waren kwijt gespeeld.

Elke zichzelf respecterende zijspancrossfanaat in Europa – en vér daarbuiten – is zeker ooit al es een keer in Rudersberg – waar al ruim zestig jaar gecrosst wordt ! -   geweest. En als je er één keer geweest bent, dan is de verleiding groot om er nog es terug te gaan. Komend weekend is voor de Belgische zijspancrossfans alvast een ideale gelegenheid  om er een weekendje in Baden Württemberg van te maken : De voorlaatste WK-wedstrijd van het seizoen wordt er verreden, met twee Belgische topsporters die momenteel de WK-ranking aanvoeren : Marvin Vanluchene en Glenn Janssens.

Vanluchene en Janssens tellen exact veertig punten voorsprong op de achttienjarige Letse tweeling Daniels en Bruno Lielbardis. De Franse broers Prunier volgen nog es twintig punten verderop , Hermans-vd Bogaart volgen nog dertien eenheden verder.

Daarmee hebben we meteen de vier resterende equipes die in theorie nog in aanmerking komen voor de wereldtitel 2024.  Opvallend detail : Sedert Koen Hermans onlangs de overstap maakte naar het Mega-motorblok, hebben we enkel nog tweetakt-rijders in de kop van het klassement.

Vier teams voor slechts drie WK-medailles, het beloven in elk geval nog twee spannende Grand Prix te worden de komende weken !