De Sidecarcross of Nations in Denemarken  is voor team België absoluut niet geworden wat er van verwacht werd. Om het maar es zacht uit te drukken.  Een ganse resem tegenslagen zorgden ervoor dat onze landgenoten op een teluerstellende voorlaatste plaats eindigden.  Davy Sanders was uiteindelijk, met een  vijfde en een derde plaats, de enige van het team die er in slaagde de verwachtingen in te lossen.  Marvin Vanluchene, wist met een gehavende linkerhand en een gekneusde voet in de eerste heat nog een vijfde plek uit de brand te slepen.  In de herneming werd er niet meer gescoord, nadat de radiator het al vroeg in de race had begeven.  Erger was het gesteld met Arne Dierckens. Dierckens werd – toen wegens een geblokkeerde gasschuif  de motor op hol sloeg in de Warm-up – aan een springschans de lucht in gekatapulteerd en werd van zijn motor geslingerd.  Met een zware knieblessure diende Arne Dierckens af te haken, maar kon wel op zondagnacht met het team terug samen huiswaarts keren. Co-piloot Luc Rostingt kwam met de schrik vrij.  Thuis gekomen, werd een  afspraak geregeld met dr Peersman, een autoriteit op het vlak van knieblessures , in Antwerpen. En daar was het verdict niét mals.

Afgelopen zondag werd in het Nederlandse Meijel, de zevende en laatste wedstrijd verreden om het IMBa kampioenschap 2018.  De afgelopen wedstrijden hadden Frank Mulders - Henry van de Wiel, tesamen bijna 90 jaar jong - zich met al hun ervaring, stevig naar de leiding van het klassement geworsteld, doch de jonge achtervolgers Mike Keuben-Lars de Laat waren absoluut nog niet uitgeteld.  Meer zelfs ! Keuben & de Laat wisten met hun linkse combinatie in Meijel zelfs de eerste heat op hun naam te schrijven, en hielden zo de hoop levendig.  Mulders-van de Wiel werden weliswaar tweede, en hielden op die manier duidelijk de vinger aan de pols. Thorn vd Lagemaat, met invaller Dion Rietman werd derde, met een sterk rijdende Davy Maris, gekoppeld aan Aivar - zoon van - vd Wiel op vier. 

Hij is amper zestien jaar geworden, en wist dit jaar,  in zijn eerste seizoen als zijspancrosser, reeds vijfde te worden in het MCLB kampioenschap in de B-categorie. Daarnaast wist Junior verhelst ook een drietal wedstrijden zegevierend af te sluiten, zodat de woorden 'jeugdig talent' hier zeker en vast op hun plaats zijn.  Boordevol ambitie en bezeten door de zijspancross-microbe is deze jongeling voor het seizoen 2019 op zoek naar een gedreven co-piloot.  U kunt contact opnemen met Junior Verhelst via email : rudi.jt@hotmail.com, of uiteraard ook via de social media. 

Onder een stralende herfstzon,  boden zich in Deerlijk vijftien teams aan voor de eerste wedstrijd om het herfstkampioenschap  2018.  Daaronder toch wel enkele opvallende namen.  Na het behalen van de MCLB kampioenentitel met Soetaert-Soenens, lijkt het voor het Meor-team ook menens wat dit herfstkampioenschap betreft.  Met Veldman-Janssens had de MEOR-brigade alvast de topfavoriet voor de dagzege aan de start staan.   MC De Canard had gezorgd voor een mooi aangelegd circuit en een prima organisatie, waar in de tweede heat zelfs het ‘herfststof’ de kop kwam opsteken.  Tegen  Veldman-Janssens was er zoals verwacht niks te beginnen. Het Hollands-Belgische koppel won beide manches met ruime voorsprong op Sabrina van Calster-Jimmy van Gennip, die telkens op plek twee de rest van al haar mannelijke collega’s wist achter zich te houden.

Het is niet omdat de herfst in het land is, dat er niet meer gezijspancrosst wordt. Waarom heeft men anders de naam ‘herfst kampioenschap’ bedacht ?  Het einde van het seizoen komt echter in zicht, en dat betekent dat er ook ten gepaste tijde wel es gefeest wordt in sidecarcrossworld.  Om te feesten zit u komend weekend alvast goed in Arendonk, een naam als een klok in het Antwerps-Limburgse motorcrossmilieu. Arendonk is ook de hometown van Ben van den Bogaart , die onlangs zijn vierde gouden medaille wist te behalen in het zijspancrossen, en zich daarmee in de galerij van de allergrootsten wist te hijsen. En dàt moet uiteraard gevierd worden. Nu zaterdag  29 sept.  langs de E34, afslag 26 staat de feesttent opgesteld waar wereldkampioenen Marvin Vanluchene en Ben van den Bogaart omstreeks 20 uur hun opwachting maken, en waarna het feestje voort duurt tot in de vroege uurtjes.

Gecrosst wordt er op zondag in Reet, een klassieker op de VLM kalender. 

De weermaker was MC De Durmevrienden niet gunstig gezind voor deze finale van het MCLB kampioenschap.  Toch maakten een goeie twintig teams de verplaatsing naar Hamme Aoffe, en trotseerden weer en wind om er achter het starthek te staan.  Dyaln Boussy was aan zijn laatste wedstrijd als regerend kampioen toe, en trad dit keer aan met Michael Dhondt aan zijn zijde.  Een kapotte radiator gooide de jonge Boussy echter uit de strijd. Soetaert-Soenens namen gezwind over, en staken de reekszege op zak. Dàt volstond meteen al om zich definitief tot kampioen 2018 te kronen, zodat de tweede manche al kon worden gestart in de nationale driekleur.  B-rijders S. Siongers-J. Valcke besloten een ijzersterke race op een tweede plaats algemeen,  en grepen zo de laatste strohalm in de titelstrijd.  Broer en zus Debruyne, die het klassement aanvoerden, hielden op plaats vier (tweede B-team) echter goed de vinger aan de pols en zorgden ervoor dat hun titel niet in gevaar kwam.  Met de heroptredende De Cock-Stadeus op vijf, kregen we maar liefst drie B-teams binnen de top vijf in deze manche.

Voor de start van  de laatste race, kwam alvast het goeie nieuws dat Arne Dierckens  het ziekenhuis had verlaten, en de thuisreis samen met de rest van zijn  team kon aanvatten, om dan in België verder onderzoek te laten uitvoeren naar zijn geblesseerde knie. De ondertussen eveneens  aan de  linkerhand en –voet geblesseerde Marvin Vanluchene liet de eer om op de eerste startrij te starten, aan zijn teamgenoot Davy Sanders. Voor onze noorderburen kon er nog weinig verkeerd lopen.   Het Frans-Hollandse koppel Thomas-vd Putten namen de kopstart voor hun rekening , voor Hermans-Musset, Gorbenko-Koiv, Sanders-Haller en de Tsjechische broers Boukal.   Vanluchene-vd Bogaart kwamen er vanaf de tweede startrij als zesde uit.  Bax-Stupelis misten compleet hun start en gingen pas als 20^ste op pad.  Vooraan  kon Hermans de Franse snelstarter Thomas alras verschalken, doch die liet zich niet zomaar doen en volgde gezwind in het spoor van de nieuwe koploper.  Sanders-Haller lagen op het vinkentouw om elk foutje van de Fransman onmiddellijk af te straffen.

De Fransen Giraud-Badaire – het ganse weekend testend op een tweetakt Zabel – namen de holeshot voor hun rekening, voor Hermans-Musset, Pozzi-Walti,  Sanders-Haller, de Letse Daiders-broers , en Wilkinson-Chamberlain en Willemsen-Bax die alras hun wagonnetje kwamen aankoppelen.  De strijd om de overwinning was al snel gestreden want reeds na drie ronden hadden Hermans- Musset zich naar de leiding gewerkt, en de rest ter plaatse gelaten.  Giraud-Badaire leken zeker van hun tweede plaats, tot in de laatste tien minuten Brett Wilkinson zich kon loswerken uit de achtervolgende groep en met zeven mijlslaarzen het gat op tweede man Giraud dicht reed.  In de voorlaatste ronde  stootten de Engelsen nog door naar twee.  Giraud liet voor Frankrijk een derde plek noteren.   Daarachter woedde een gigantische strijd om plaats vier.

Voor de Belgen was alle hoop op een podiumplaats , nog voor de race begon, reeds opgegeven.  Tijdens de warm-up was de motor van Dierckens-Rostingt opnieuw op hol geslagen, waarbij beiden op een steile jump de lucht in werden gekatapulteerd en kwalijk ten val kwamen.  Rijder Dierckens diende met een knieblessure te worden afgevoerd. Met nog slechts twee rijders in koers kon België dus niet meer aan de vereiste vijf resultaten geraken, en was knock-out.  Geen duel Nederland-België dus , wat meteen de kansen op een podiumplaats,  voor enkele andere landen gevoelig deed stijgen.  

Opnieuw was het die duivelse Let Didzis Gorbenko  die kopstart nam, voor Vanluchene-vd Bogaart,  Thomas-vd Putten en Bax-Stupelis.  Gorbenko slaagde er in overal goed de deur dicht te doen, en bleef vier ronden aan de leiding, tot een gedubbeld rijder de weg versperde.  Daar leek Vanluchene van te kunnen profiteren om de leiding over te nemen, ware het niet dat ie zich twintig meter verder vast reed, en Gorbenko-Koiv opnieuw de kop overnamen.  

In groep A waren het – remember Kivioli – opnieuw de illustere Letten Gorbenko-Linters die kopstart pakten voor de Fransman Bastien Thomas en wereldkampioen Marvin Vanluchene.  Bax-Stupelis kwamen als zesde de eerste bochten door.  Vanluchene & vd Bogaart lieten er geen gras over groeien, en stootten op het verraderlijke circuit in de eerste ronde door naar de kop.  Het koppel Gorbenko-Linters en Thomas-vd Putten duelleerden om plek twee, en zagen stilaan de Oostenrijkers Weiss-Schneider naderbij komen. Bax-Stupelis zagen in de vierde ronde de versnellingsbak kapot gaan, en werden uitgeschakeld.  Vooraan stond geen maat op Vanluchene-vd Bogaart die met grote voorsprong wonnen.  Gorbenko wist verrassend zijn tweed eplek vast te houden, nadat Thomas-vd Putten eventjes  in de fout waren gegaan en terug vielen naar vier.  Weiss-Schneider leverden voor Oostenrijk op drie een puik resultaat af. De Zwitsers Cuche-Betschart maakten de top vijf vol.  

De tweede kwalificatierace werd op gang getrokken door de Engelsen Wilkinson-Chamberlain.