KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
In Portugal werd terug het normale tijdschema gehanteerd en om kwart over één viel het starthek een eerste keer. Net als vorige week in Spanje straalde de zon opnieuw in al haar glorie aan de felblauwe hemel. Er was flink wat volk afgezakt naar de Crossodromo José Henrique Carvalho en die zagen Vanluchene-Musset opnieuw meteen langs de binnenzijde naar de koppositie glippen voor Bax-Cermak, Van Daele-Beleckas, Heinzer-Betschart en Hermans –vdBogaart. Sanders-Rostingt bleven steken achter het starthek net als Wisselink-Vincent die er vlak achter stonden. Lielbardis kwam ten val in de eerste bocht en daardoor werden ook Keuben-Rietman veroordeeld tot een helse achtervolging. De goed gestarte Prümmer-Steegmans moesten al na één ronde afkloppen met een sputterende motor, en reden nog enkele ronden verder, met de moed der wanhoop weliswaar. Ook Gordejev-van de Wiel vielen al na een paar ronden weg, met vermoedelijk een gebroken pols voor de Estse rijder.
Vooraan deelde Marvin Vanluchene ondertussen de lakens uit en zag eerste achtervolger Etienne Bax, de Belg steeds kleiner worden in de verte. Jason Van Daele kreeg op plek drie, na drie ronden Koen Hermans op zijn nek die zich een kwartier lang de tanden stuk beet op de stelling van de Belgische kampioen.
Iljen Kops was na Spanje huiswaarts gereisd (voetblessure co-piloot L. de Laat) , zodat in Portugal nog eenendertig teams het inschrijvingsblad tekenden. Kwalificatiegroep A werd bij de start vergezeld door een onverwachte plensbui,maar in de slotminuten scheen de zon al terug. Vanluchene-Musset namen binnendoor de kopstart, en reden onmiddellijk weg van de rest. Punt aan de lijn. De Engelsen Foden-Humphrey schoven mee naar twee, voor de alweer goed gestarte Wijers-vd Putten. Daarachter volgden Prümmer-Steegmans en de Lielbardissen. Bax-Cermak (zesde) , Van Werven-de Veene (achtste) en Hermans-vd Bogaart (elfde) keken aan tegen een inhaalrace die op het kwartier een beslissende wending kreeg, toen tweede man Dan Foden, zowel Etienne Bax als Daniels Lielbardis en Tim Prümmer op zijn dak kreeg. Foden ging even op zijn zijkant, en Bax-Cermak schoven door naar twee maar kregen het in de twee slotronden nog warm toen Hermans-vd Bogaart als derde nog kwamen piepen aan het achterwiel van Bax & Cermak. Prümmer-Steegmans zijn een mooie aanwinst voor het zijspancrosspeloton en lieten alweer een knappe vierde plek optekenen voor de Letse Lielbardissen.
Het lag aanvankelijk niet in de bedoeling van promotor WSC om de WK-wedstrijden zijspancross in 2023 nog langer live uit te zenden, maar voor de tweede ronde, komende zondag in het Portugese Alqueidao wordt een uitzondering gemaakt. Let wel : De zaterdagse kwalificaties worden niét live uitgezonden, enkel de twee heats op zondagmiddag . En die worden,in ‘Belgische’ tijd, verreden om 14:15 uur en om 17:00 uur (omwille van het uur tijdsverschil met Portugal) .
Als de belangstelling voor deze uitzendingen bevredigende cijfers oplevert houdt WSC een slag om de arm, en komen er dit seizoen mogelijk nog meer live-uitzendingen.
Inloggen voor de live uitzendingen zondag plus alle info via de website www.fimsidecarcross.com, of via onze welbekende gele knop ‘Extra’. Voor twaalf euro zit u zondag in beide manches lekker thuis, op de eerste rij om de races live mee te volgen.
Komend weekend strijkt het WK sidecarcross circus voor de derde keer in de geschiedenis, neer in het Portugese Alqueidao. Zoals je van een zuiders land verwacht, zijn de weersomstandigheden er momenteel prima, en lijken we - net als vorige week in Spanje – opnieuw op een zonovergoten wedstrijd af te stevenen. De eerste keer dat de sidecars te gast waren op de heuvelachtige Portugese omloop was in 1988. Toen hadden de mondiale sidecaristen de week ervoor eveneens al een wedstrijd in Spanje achter de rug , op het vakantie-eiiand Ibiza dan nog wel ! De reeksen in Portugal werden toen gewonnen door de Nederlander August Muller, en de Zwitser Thomas Graf. De Fransen Gilles Mécène en Eric Morgan behaalden de dagzege, met een zuinige tweede en zevende plek i n de reeksen.
Vier jaar later werd er opnieuw gezijspancrosst in Alqueidao, en was het wedstrijdformat ondertussen gewijzigd : Drie reeksen per Grand Prix ! De latere Nederlandse wereldkampioen Eimbert Timmermans won er twee, onze landgenoten Eddy Ramon-Gino Strubbe schreven de derde heat op hun naam. Samen met hen, mochten toen ook de Engelsen Shaun Mallows en Jason Peters mee naar de daghuldiging.
De kans dat er straks zondagavond opnieuw een Belg op het podium staat in Portugal is anno 2023 nog steeds reëel.
Iets voor drie uur ging de tweede en beslissende heat van start, en dit keer lieten Vanluchene-Musset zich niet meer verrassen en pakten resoluut de kopstart, voor Hermans-vd Bogaart die op revanche uit waren. Prümmer-Steegmans, Wilkinson-Millad, Van Werven-de Veene, Van Daele-Beleckas en Keuben-Rietman waren de andere mannen in de frontlinie. Na drie ronden hadden Vanluchene-Musset vooraan al een gat geslagen, maar nog es drie ronden verder, waren Hermans en vd Bogaart terug naar het achterwiel geslopen van de Belg en begonnen zowaar druk te zetten op de koppositie. Meteen het sein voor Vanluchene en Musset om zich er nog es helemaal goed voor te gaan zetten,en met nog een tiental minuten te gaan waren de koplopers opnieuw een vijftal seconden weg gelopen en maakten daarna de klus foutloos af. Koen Hermans kreeg met zijn tweede plaats een troostprijs voor zijn pech van de openingsreeks. Prümmer en Steegmans verzetten op plaats drie hemel en aarde maar moesten na een zestal ronden toch buigen voor de druk van eerst Wilkinson-Millard die derde werden, en even later ook voor Van Werven-de Veene die daarna de vierde plaats consolideerden.
De zon scheen opnieuw fel boven het circuito de Cerro Negro, toen het starthek om kwart over twaalf – een uur vroeger dan gewoonlijk, Spaanse gewoonte weet je wel - een eerste keer viel. De rijders werden verwelkomd door vice wereldkampioen 2022 Kert Varik, die inviel als ‘pitspoes’ met het aangeefbord ‘1 Minute’ . Direct na de start vielen – letterlijk – nogal wat slachtoffers, waaronder de Ieren Moulds-Gray, Gordejev-vd Wiel, Wisselink-Vincent , Hermans-vd Bogaart, en de Franse Prunier-broers die,met grote achterstand, er na drie ronden de brui aan gaven.
Verrassende namen voorin met Van Werven-de Veene op kop, voor Lielbardis, en Brett Wilkinson die vanuit pole position was vertrokken en zich na een drietal ronden aansloot bij de twee koplopers, zodat er vooraan een kopgroep van drie ontstond. De achtervolging werd aangevoerd door een sterk rijdende Van Daele-Beleckas, voor Heinzer-Betschart , Vanluchene-Musset en Bax-Cermak, die reeds twintig posities winst hadden geboekt.
Stralend zomerweer en tweeëndertig aanwezige teams kleurden de zaterdagse kwalificaties in Spanje. Een schitterend begin van het WK2023, dat al meteen een verrassende ontknoping in petto had vandaag. In groep A namen de Britten Wilkinson-Millard resoluut de kopstart, voor Keuben-Rietman, de bijna kapseizende Prümmer-Steegmans , de Prunier-broers en Van Werven-de Veene die algauw een kopgroepje vormden. De Franse broers moesten na enkele rondes loslaten vooraan, maar de twee Nederlanders en de verrassende Duitser Prümmer hielden de scherp sturende Brett Wilkinson nauwlettend in de gaten. Wilkinson bleef foutloos en won, Keuben-Rietman en Van Werven-de Veene volgden probleemloos op twee en drie. Met Prümmer-Steegmans op plek vier , lieten onze twee Belgische bakkenisten in dit gezelschap een prima indruk achter. Prunier had naar het einde toe , op plek vijf nog alle moeite van de wereld,om de Zwitser Marco Heinzer van zich af te houden. Wijers-vd Putten (8ste), Van de Lagemaat-van Hal (10de) en Wisselink-Vincent (11de) begonnen eveneens zorgeloos aan het WK. Wat niet kon gezegd worden van wereldkampioenen E. Bax & O. Cermak.
Op de vooravond van de start van het WK 2023 komt promotor WSC met heuglijk nieuws op de proppen ! Eerder op de week raakte al bekend dat de Grand Prix komende zomer in het Duitse Strassbessenbach definitief door gaat, en nu werd ook de GP in het Poolse Gdansk definitief bevestigd. Zo komt het totaal aantal Grand Prix in 2023 dus definitief op veertien te staan, en worden alle zijspancrossliefhebbers die smeekten om een écht WK , aldus op hun wenken bediend . De volledige WK-kalender 2023 bij de gele knop ‘Extra’ .
Komend weekend wordt de eerste wedstrijd van een opnieuw dik gevulde WK-kalender zijspancross verreden op het voor driewielers gekende Cerro Negro circuit in Talavera de la Reina. De zijspancross kroop na het coronajaar 2020 waarin er géén WK werd verreden, slechts moeizaam uit het dal, met zowel in 2021 als 2022 een soort mini-WK . Dit jaar is het eindelijk opnieuw volle bak ! FIM en promotor WSC presenteren een WK-kalender om U tegen te zeggen met maar liefst veertien wedstrijden plus daarbovenop de Sidecarcross of Nations begin oktober. Wie dit jaar wereldkampioen wil worden zorgt er maar best voor dat mens en machine de komende zes maanden in prima conditie verkeren, want veel tijd om onderweg te herbronnen, zal er niet zijn. Het aantal kandidaten voor de wereldtitel dit jaar is sterk gereduceerd : Vice-wereldkampioen Kert Varik is er – begrijpelijk op negenendertigjarige leeftijd – mee gestopt, en Julian Veldman heeft zijn zijspan ingeruild voor een quad. En daarmee is topfavoriet Etienne Bax meteen al van twee van zijn felste kwelduivels verlost.
Hij co-piloteerde de afgelopen seizoenen aan de zijde van o.a. Justin Keuben en Adrian Peter,en zorgde er op een blauwe maandag als co-piloot voor dat onze landgenoot Junior Verhelst tot op heden nog steeds de titel draagt van ‘jongste zijspanrijder ooit die WK-punten scoorde’. Maar afgelopen winter bleef het bijzonder stil rond Niki Debruyne,tot . . . vorig weekend het zijspancrosslicht weer op groen sprong . Debruyne werd gesignaleerd aan de zijde van Daniël Willemsen tijdens een trainingsritje in het Nederlandse Halle. Op een viertakt nota bene ! Hallo, Niki Debruyne ?
N. Debruyne : Inderdaad, vorig weekend zijn we samen gaan trainen, Daniël en ikzelf, en achteraf is er besloten om gezamenlijk aan de start te verschijnen van het seizoen 2023. Dat zal komende zondag in Varsseveld hoogstwaarschijnlijk nog op de vertrouwde tweetakt zijn, omdat het viertakt-project waar Daniël mee bezig is,momenteel nog niet klaar is. De twee openings WK-wedstrijden in Spanje en Portugal doen we niet, maar daarna is het de bedoeling om het volledige WK en het ONK af te werken. Ik bezie het voor mezelf als een goeie leerschool, want zeg nu zelf : Van wie kun je méér opsteken dan van een tienvoudig wereldkampioen ? Ik kan er enkel maar beter van worden