KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
Komend weekend zijn we toe aan de laatste WK-wedstrijd van het seizoen 2019, in Rudersberg. Ook voor onze pronostiekdeelnemers de laatste race. Dit jaar diende elk deelnemer vooraf zes teams in te geven, waarvan er slechts twee dezelfde nationaliteit mochten hebben. Dat betekent uiteraard dat er nogal vaak dezelfde namen naar voor kwamen. De kopgroep uit de pronsotiek tussenstand bestaat dan ook uit elf man, die allen dezelfde namen hebben. Na Rudersberg worden er echter nog extra punten toegekend, want per team dat u in de WK-eindstand op de juiste plaats hebt staan, levert dertig extra punten op ! En indien ook dàt nog leidt tot een ex-aequo, wint diegene die als eerste zijn pronostiek heeft ingediend.
Toch kan het in de slotwedstrijd nog knap spannend worden !
Etienne Bax en Kaspars Stupelis hadden voor de tweede heat alvast shirts met gouden benummering aangetrokken, om de wereldtitel in stijl te vieren. Dat deden ze ook bij de start, door de Compalati-truuk van reeks één te kopiëren en vanaf de binnenzijde de kopstart te pakken. Jake Brown-Joe Millard volgden op twee, met daarachter Dierckens-Haller, Varik-Daiders, Cerny-Kunnas en Vanluchene-vd Bogaart. In een mum van tijd hadden Bax en stupelis tien seconden voorsprong bijeen op Brown-Millard, die op hun beurt een vijftal seconden voorsprong hadden op een hevig strijdend groepje met A. dierckens, M. Vanluchene, K. Varik, L. Cerny en K. Hermans. Na bijna een kwartier slaagden Vanluchene en vd Bogaart er in om door te stoten naar plaats drie.
De grijze ochtendwolken waren opgetrokken en de zon scheen opnieuw fel toen verrassend Compalati-Chopin vanaf de binnenste startpositie de holeshot pakten, voor Marko Heinzer die al na een halve ronde kopje over ging. Bax-Stupelis schoven zo meteen op naar twee, voor Dierckens-Bax, Cerny-Kunnas, Vanluchene-vd Bogaart , en Jake Brown, Gary Moulds, Brett Wilkinson en Stuart Brown. Boussy-De Schacht misten compleet hun start en kwamen na één ronde eenzaam en alleen als laatsten door. Kops- de Laat werden de start geweigerd doordat ze tijdens de sightinglap de pits waren ingereden om te sleutelen. Vooraan ontstonden algauw twee duo’s. Leider Compalati met Etienne Bax aan zijn achterwiel gekleefd. Vijf seconden later Arne Dierckens met Marvin Vanluchene achter zich aan.
Het mooie circuit en de prachtige omgeing ten spijt, tekenden slechts 28 teams present in Sainte Radegonde, zoals het Franse gehucht heet waar de voorlaatste WK-race van het seizoen 2019 wordt verreden. Een Last chance was aldus overbodig. Bijzonderste afwezigen vandaag waren Gert van Werven en Daniel Willemsen, die beiden niet over een co-piloot beschikten.
Hermans-Musset namen resoluut de kopstart in groep A en zouden in het verdere verloop van de race deze plaats niet meer af staan. De als tweede gestarte Compalati kon een vijftal ronden aan de druk weerstaan, maar zag dan de broers Cuche, Stuart Brown en even later Veldman & Janssens langszij komen. Veldman-Janssens ruimden in de daarop volgende ronden ook de voor hen uit rijdende linksen Brown en Cuche op, maar kwamen kort daarna ten val en finishten tenslotte als tiende.
Eergisteren overleed in Engeland Mr. Robbie Rhind-Tutt, de man die de zijspancross in de jaren ’70 een enorme boost gaf, waardoor de sport definitief overstapte op frames die bestonden uit één gelast buizenframe, en niet langer uit aangepaste solo motoren met een ‘zijspanbakje’ er aan gemonteerd. Samen met Hennie Winkelhuis (NL – EML framebouwer) mag Rhind-Tutt worden aanzien als de geestelijke vader van de internationale zijspancross-sport tout court. Robbie Rhind-Tutt, geboren in 1941, werkte aanvankelijk voor het Britse leger, en sleutelde in zijn vrije tijd aan voornamelijk motorcross motoren. RhintdTutt was zelf ook solorijder, daarna zijspancross-rijder en zijspan grasbaanrijder. Begin jaren ’60 begon Mr. Rhintd-Tutt zélf frames te ontwerpen, die op de markt kwamen onder de legendarische naam Wasp.
De vlag dekt eigenlijk niet helemaal de lading, voor de dertiende en voorlaatste Grand Prix van het seizoen 2019, want het circuit bevindt vlakbij het gehucht Sainte Radegonde, en dat ligt het dichtst bij het stadje Toulon sur Arroux. De motorclub van het nabijgelegen Dardon-Gueugnon is de uitbater van het, overigens schitterende, circuit én organiseert de Grand Prix , waarvan – o bitter noodlot – nog steeds Valentin Giraud de affiche siert. WK-leiders Etienne Bax en Kaspars Stupelis reizen af met 65 punten voorsprong op regerende wereldkampioenen Vanluchene en van den Bogaart. Zonder noemenswaardige tegenslagen heeft er aldus alle schijn van dat het Nederlands-Letse koppel zondagavond voortijdig als nieuwe wereldkampioenen zullen worden gekroond. Vanluchene en van den Bogaart op hun beurt, reiken ondertussen de hand naar het WK zilver.
Met een wereldtitel in 2018, een voor het grijpen liggen zilveren WK-medaille in 2019 en een Belgische titel in 2018, heeft de tandem Vanluchene en van den Bogaart in elk geval allerminst reden tot klagen. Daarom besloten beiden om ook in 2020 nog een jaartje samen verder te gaan in het wereldkampioenschap sidecar motorcross. De transfergeruchten doen ondertussen volop de ronde in het immer woelige zijspancrosswereldje, maar na A. Dierckens en R. Bax hebben we nu in elk geval al een tweede Belgische team dat duidelijkheid schept over de nabije toekomst. In Nederland bevestigden o.a. G. van Werven-P. Beunk en het jonge talent S. Wisselink – K. van Gaalen reeds hun samenwerking voor 2020.
Het was eigenlijk al een wonder op zich dat Arne Dierckens en Robbie Bax - na hun crash in Zwitserland een week eerder - vorig weekend überhaupt aan de start stonden van de Belgische Grand Prix, en er nog een zwaar bevochten zevende plaats uit de brand wisten te slepen. Dat dit gepaard ging met héél veel lichamelijk lijden, kon zelfs een mol met een zonnebril op zien. Na het weekend was de schouderblessure van co-piloot Robbie Bax er dan ook niet beter op geworden, en werd beslist om voor de komende Grand Prix van Frankrijk komend weekend op zoek te gaan naar een vervanger.
Arne Dierckens : ‘Robbie had in Gooik het ganse weekend heel veel pijn, en kon ook onvoldoende kracht gebruiken om op een veilige manier voluit te gaan.
De zijspancross Grand Prix in Gooik mocht zich verheugen op flink wat media belangstelling. Uiteraard was er de professionele filmcrew van WSC, die de wedstrijden live uitzond via internet, maar ook weer de gekende prachtige samenvattingen bracht van de wedstrijden in Gooik. Via de website www.fimsidecarcross.com kun je het allemaal nog eens herbeleven. Ook de regionale televisie liet zich van zijn beste zijde zien. De Westvlaamse zender Focus-WTV zond een ploeg naar het Pajottenland, die op zondagavond reeds in prime time een prima beeldverslag de Westvlaamse ether in stuurde. Dit verslag is te bekijken via de gele knop ‘Extra’. Ook het Brabantse Ring TV was op de afspraak.
Amper dertien zijspannen - een paar MCLB-enkelingen, een vijftal VMCF-ers , een Nederlander en een Engelsman en nog enkele ‘daklozen’ vormden het deelnemersveld - grepen de unieke kans aan om op het schitterende zijspancircuit, het voorprogramma van de Belgische Grand Prix mee te helpen verzorgen. Een onbegrijpelijke situatie , waarvan we in ons landje al làng niet meer opschrikken. Zélf de eigen ramen mee ingooien, het is in de Belgische motorcrosswereld de jongste jaren niet ongebruikelijk. Gelukkig maakten de dapperen die er wél waren er een aangenaam kijkstuk van. En daarvoor moesten ze op zondagochtend vroèg uit de veren ! Zou dàt misschien de reden kunnen zijn waardoor het Belgische zijspancrosswereldje grotendeels schitterde door afwezigheid achter het starthek van de nevenwedstrijd in Gooik ? Backflipper Jason Van Daele en ex-wereldkampioen Sven Verbrugge waren in elk geval al klaar wakker om acht uur ’s morgens, en pakten meteen de pole position, voor De Cock-Stadeus en Vandecasteele-Van Eecke. Dit drietal was ook bij de start van reeks één bij de pinken, vergezeld door snelstarters Descheemaecker-Meulebroeck en Stalman-Van Leuken.