UPDATE GRAND PRIX FOXHILL (GB) : REEKS 2

Iets na vier uur gingen de strijders op drie wielen opnieuw de wei in, voor de duizendste WK-manche, sedert het ontstaan van het wereldkampioenschap zijspancross in 1980. Die startte met tien minuten vertraging, een rupskraan was namelijk op het startveld zonder brandstof gevallen.

De eerste ronde was de spannendste van de race, waarin Wilkinson en Hermans elkaar een paar keer de kopposite afsnoepten. Bij het ingaan van de tweede ronde schakelden de Nederlandse WK-leiders terug een versnelling hoger en lieten iedereen meteen terplaatse. Wilkinson verzeilde naar plaats zeven, en voorin maakten Keuben-Rietman en de Leferink-boys het Nederlandse feest compleet op plaatsen twee en drie. Kort daarachter duelleerden Vanluchene-Musset en de Prunier broers om plaats vier, een strijd die in de vijfde ronde definitief beslecht werd toen Prunier door zijn achtervering zakte.  Ondertussen leverden de Weinmann-broers een knalprestatie af op plaats zes, maar kregen iets over halfkoers de terug gekeerde Wilkinson-Millard aan het achterwiel. Die hadden blijkbaar hun tweede adem gevonden, en na het inrekenen van de Weinmannen , werd de jacht geopend op Vanluchene-Musset.

Met nog één ronde te gaan stootten de Britten, luid toegejuicht , door naar plaats vier.  Vooraan werd ondertussen het Hollandia festival met succes afgerond, met Hermans-vd Bogaart als onbetwiste winnaars, Justin Keuben en Dion Rietman dolgelukkig op plaats twee, en de Leferink-broers bevestigend op plaats drie.  Vanluchene liep ontgoocheld als vijfde binnen, en dat volstond nog voor de derde podiumtrap in het dagklassement, na winnaars Hermans-vd Bogaart, en thuisrijders Wilkinson-Millard. De Weinmann-broers lieten op plek zes het tot nog toe beste resultaat uit hun carrière noteren, maar moesten zich in de slotronden nog flink haasten om Hodges-Henderson van zich af te houden. De broers Lielbardis konden opnieuw geen vuist maken en eindigden op een uitzichtloze tiende plaats. Davy Sanders en Jens Vincent bleven hangen bij het vallen van het starthek, en konden pas als allerlaatste op pad.  Na een ganse wedstrijd achtervolgen reikten ze toch nog tot plaats elf.  Van de Lagemaat-Blume bevestigden hun regelmaat opnieuw  op plaats veertien.

Jacob Jensen en Arne Vanhamel verschenen niet meer aan de start. Rijder Jensen liep in reeks één vermoedelijk een handbreuk op.

In de WK-tussenstand  zitten Hermans en vd Bogaart stevig in het zadel, met na twee wedstrijden reeds zesentwintig punten voorsprong op Vanluchene en Musset. Brett Wilkinson rukt op naar drie en kijkt al tegen drieëndertig punten achterstand aan, zodat de spanning in dit WK er wel héél snel lijkt uit te gaan dit jaar.

Maar uiteindelijk werd het voor de Belgen – onverwacht – toch ook nog een succesvolle dag in Foxhill. Bij de Quads wist onze landgenoot Randy Naveaux, na twee razendspannende manches, via een twee-één score de dagzege te pakken , voor de Europese kampioenen van de twee jongste jaren Patrick Turini en Harry Walker. Jammer dat Naveaux slechts occasioneel deelneemt aan dit kampioenschap, en zo dus geen enkele rol speelt in de strijd om de Europese kampioenentitel.

De trofeeën in Foxhill werden overigens uitgereikt door Chris Etheridge en Gary Withers, de laatste British crew die er , zo’n dertig jaar geleden,  in slaagde een thuis Grand Prix te winnen.