UPDATE GRAND PRIX FOXHILL (GB) : KWALIFICATIES.

Onder droge maar frisse weersomstandigheden werkten de eenendertig  aanwezige equipes vandaag hun kwalificatieraces af in Foxhill, in een prachtig motorcrossdecor waar in een niet eens zo ver verleden alle motorcrossgroten der aarde hun kunnen hebben vertoond. En nu, eindelijk, dus ook de sidecars . Met dank aan de organiserende Waterlooville Motorcycle Club, die de sidecars nog steeds hoog in het vaandel draagt. Er was geen Last Chance voorzien, wie aldus als zestiende finishte in groep A, was automatisch de reserverijder voor ’s zondags.

De pre-kwalificaties maakten al duidelijk dat het er hevig zou aan toe gaan, vooral in groep A,  waarin  Koen Hermans, Marvin Vanluchene en de Lielbardis-boys mekaar troffen. Er werd flink wat gedrumd in de eerste bocht, en daar toonden Vanluchene-Musset zich de beste in, voor Hodges-Henderson, Wijers-van Hal en de Lielbardissen.  Hermans-vd Bogaart kwamen er pas als zesde uit, de Leferink-boys als achtste. In de eerste koershelft gaf Vanluchene zijn VMC-Zabel flink de sporen en tegen halfkoers telde de regerende wereldkampioen al bijna tien seconden voorsprong op Hermans en Lielbardis die waren doorgestoten naar twee en drie. Zich rijk rekenen zat er voor de koploper niet in, want een ronde later sloeg de motor even af en werd de voorsprong gereduceerd naar drie seconden.  Een ronde later overkwam Koen Hermans echter hetzelfde.  Lielbardis terug tweede, Hermans terug derde dus, en koploper Vanluchene terug een veilige – zo leek het – voorsprong van zeven seconden. 

Met nog vier ronden te gaan stootten Hermans & vd Bogaart terug door naar plek twee, en begonnen razendsnel te knagen aan hun achterstand op koploper Vanluchene, die bij het ingaan van de slotronde de Nederlanders weer aan zijn achterwiel kreeg. De wereldkampioen kon alle aanvallen vakkundig afslaan, maar liet zich in een millimeterspurt op de finishlijn in extremis nog de kaas van het brood halen door winnaars Hermans-vd Bogaart. Verschil : één honderdste van een seconde ! Lielbardis finishte op bijna twintig seconden op plek drie, maar werd achteraf vijf plaatsen terug gezet na een positieve   geluidstest. En zo belandden de broers Leferink, na een helse achtervolging finaal nog op drie, na een fel slotduel met Wijers-van Hal. Van de Lagemaat-Blume zagen hun sterke rijden beloond met een vijfde plaats.  Hodges-Henderson lagen op plek vijf, toen ze in de tweede koershelft kopje over gingen bij één van de vele jumps  Jensen en Vanhamel klaarden de klus op plaats elf, de jonge Verhees-broers werden veertiende. 

Pechvogels van de dag waren T. Prümmer en J. Steegmans die de kopstart op zak leken te hebben, maar eveneens betrokken waren in het gewriemel in de eerste bocht. Co-piloot Steegmans blesseerde daarbij zijn rechtervoet en diende na één ronde op te geven, waardoor zij de reserveplaats kregen toebedeeld voor morgen.

In groep B vond Davy Sanders zijn snelle start terug en pakte meteen de holeshot, voor de broers Prunier en Wilkinson-Millard, die bij aanvang van de tweede ronde het Belgisch-Hollandse koppel onhoudbaar voorbij stoven. Prunier veroverde met zijn spectaculaire rijstijl de Engelse harten én de overwinning, met een kleine voorsprong op Wilkinson-Millard.  Sanders-Vincent werden eenzaam doch overtuigend, derde. De strijd om plek vier was er eentje om duimen en vingers bij af te likken. Good old Stu Brown verzette tot tien minuten voor tijd hemel en aarde, om zich de opdringerige Weinmann, de van ver terug gekeerde Justin Keuben en de nog van verder terug gekeerde Benjamin Weiss van het lijf te houden. De oude strijder moest in de slotfase logischerwijze het hoofd buigen voor het veel jongere geweld. Keuben-Rietman werden vierde, Weiss-Schneider snoepten in de laatste ronde de vijfde plek af van de Weinmann-broers, die echter na de finish – net als Lielbardis  - ook vijf plaatsen werden terug gewezen wegens te veel decibels. Grondman en Wesselink, die in de voorlaatste ronde nog ten val kwamen eindigden – met startnummer één veertien -  als . . . veertiende.

Pole position dus morgen voor Hermans-van den Bogaart, die aan het starthek de Pruniers en Vanluchene-Musset naast zich mogen verwachten. Voor de Lielbardis-boys wacht het laatste plekje op de eerste startrij.