KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
Op de valreep wist promotor WSC nét voor Kerstmis, de zijspancrosswereld nog te verblijden met een prachtig kerstgeschenk : De WK-kalender voor 2023,die bij de eerste uitgave nog een flink aantal TBC’s bevatte, is ondertussen uitgebreid naar twaalf bevestigde wedstrijden met nog slechts twee TBC’s ( Gdansk en Strasbessenbach) er bovenop. Daarmee lijken na drie jaar met corona-gevolgen, de magere jaren achter de rug te liggen, en krijgen zowel rijders als sidecarcross-fans opnieuw datgene waar ze om vroegen : Een WK-titelstrijd met voldoende wedstrijden en een gevarieerd aanbod. Iedereen op zijn wenken bediend dus straks in 2023, en ook ons eigen België en Nederland prijken opnieuw op de kalender. Half mei strijkt het WK-circus neer in Nederland, meer bepaald in Heerde,alwaar de rijders toe zijn aan hun vierde race van het seizoen. End juni komt het WK zijspancross naar Lommel, en tegen dan is het WK 2023 halfweg. De finale voor volgend jaar is voorzien in het Franse Castelnau de Levis.
De nieuwste versie van de WK kalender 2023 bij de gele knop ‘Extra’ .
Opnieuw heuglijk Belgisch zijspancrossnieuws, dit keer vanuit de hoek van onze nationale kampioen Jason Van Daele. Van Daele,die een paar moeilijke seizoenen achter de rug had, met flink wat blessureleed, hees zich afgelopen seizoen voorzichtig terug uit het dal, met o.a. M. Zatloukal, S De Schacht en T. Smeuninx aan zijn zijde als co-piloten. Van Daele kon op de Belgische Grand Prix op heel wat bijval rekenen met zijn spectaculaire sidecar backflip ,waarvoor Birgen Beernaert de geknipte man was als co-piloot. Op de circuits kroonde Van Daele zich afgelopen seizoen – voor de derde keer al – tot Belgisch kampioen , schraapte in het WK zes WK-punten bijeen, en miste op de Sidecarcross of Nations met team Belgium, slechts op een haar na het podium. De inmiddels tweeëndertigjarige Van Daele wil er zich in 2023 nog es helemaal goed voor gaan zetten, en opteert in eerste instantie op een volledig WK , de BK-wedstrijden,aangevuld met enkele races in Frankrijk en Duitsland. Een flink gevulde kalender dus. Litouwer Kostas Beleckas is ondertussen gewogen en goed bevonden,en kijkt samen met Jason Van Daele reikhalzend uit naar de start van he nieuwe seizoen. Voor de zes jaar jongere Litouwer Konstantinas Beleckas ,zoals ie voluit heet, een uitgelezen kans om zich hoger op te werken in de mondiale zijspancrosserij.
Het regende WK-motorsport-kalenders 2023 de afgelopen weken,en vandaag maakten FIM en promotor WSC ook de WK kalender sidecarcross voor volgend jaar bekend. En die ziet er alvast hoopvol uit. De afgelopen jaren kreeg het WK zijspancross enkele ferme klappen te verwerken. Na het corona jaar 2020 waarin zelfs helemaal géén WK werd verreden, kwam de driewieler-discipline slechts moeizaam terug op gang. Vier races in 2021, zes races in 2022, het is niet meteen wat je van een wereldkampioenschap verwacht. Voor 2023 ziet het er in elk geval al een stuk rooskleuriger uit ! Negen wedstrijden prijken er officieel op de kalender plus nog es vijf onder voorbehoud. Not too bad ! België lijkt volgend jaar opnieuw verzekerd van een Grand Prix, eind juni, in Lommel. Nederland nog niet (Heerde,half mei onder voorbehoud) ,maar het zou ons ten zeerste verbazen mocht er in het land van de regerende wereldkampioen géén WK-wedstrijd worden verreden..
Er viel ook flink wat internationaal nieuws te rapen, afgelopen zaterdag in Houtvenne. Marvin Vanluchene had géén motor en géén crosskleren bij,maar had wél belangrijk nieuws meegebracht naar Houtvenne ! Op zaterdagavond, tijdens de huldiging van de zijspancross -kampioenen , kondigden M Vanluchene en Davy Maris, de zaakvoerder van VMC Sidecar Service, tesamen aan dat de bronzen WK medaille-winnaar van 2022 volgend seizoen opnieuw ‘thuis’ komt en zich net als in 2018 – het jaar waarin Vanluchene wereldkampioen werd – zal verplaatsen op een VMC frame, en aldus opnieuw kiest voor het Antwerpse Berlaar – alwaar VMC Sidecar Service gevestigd is – als thuisbasis.
WSP en VMC zijn de twee meest voor de hand liggende keuzes als framemerk in de zijspancrosserij,en met zijn keuze voor VMC keert Marvin Vanluchene – tot nader order nog steeds de jongste wereldkampioen ooit – na vier jaar onderbreking, nu terug naar het merk waarmee hij in 2018 wereldkampioen werd.
Ondertussen zet ook onze jonge Belgische talentvolle co-piloot, Robbe de Veene volgend jaar een flinke stap voorwaarts.
Dat Koen Hermans in 2023 niet meer zou samen rijden met Nicolas Musset wisten we al. En dat Ben vd Bogaart in 2023 niet meer aan de zijde zou staan van Gert van Werven wisten we ook al. Het logische gevolg werd vandaag officieel aangekondigd door team Hermans, via een facebook clipje , het favoriete medium van de huidige generatie zijspancrossers.
Koen Hermans,die straks in januari zesentwintig jaar wordt, behoort reeds een vijftal jaar tot de wereldtop, en was al een paar keer dicht bij de wereldtitel. Het afgelopen seizoen was er eentje met hoogtes en laagtes . In de openings Grand Prix al,in Markelo, kreeg Hermans startverbod van de wedstrijddokter,na een kwalijke val tijdens de vrije trainingen, waardoor de blonde Nederlander al meteen zo goed als kansloos was voor de wereldtitel. Hermans & Musset revancheerden zich daarna op schitterende wijze door half mei de GP van Tsjechië,in Loket, op hun naam te schrijven.
Dat Hermans in 2023 een nieuwe gooi wil doen naar de wereldtitel staat als een paal boven water. En voor deze klus is nu Ben vd Bogaart aangetrokken.
In navolging van D Sanders – L Rostingt krijgen we er in 2023 een tweede Franco-Belge equipe bij in het WK zijspancross. Marvin Vanluchene gaat het WK-avontuur 2023 tegemoet geassisteerd door de Franse topper Niccolas Musset. Musset , vroeger het vaste maatje van Valentin Giraud,is reeds verschillende jaren een gerespecteerd en gewild co-piloot ,en behaalde aan de zijde van Etienne Bax reeds twee wereldtitels (2017 en 2021) . Marvin Vanluchene werd wereldkampioen in 2018,en draagt nog steeds de titel van jongste wereldkampioen ooit in de zijspancross. De jaarlijkse stoelendans in het zijspancrossmilieu is aldus opnieuw op gang gekomen,en we wachten met spanning af welke de volgende nieuwe combinatie wordt die officieel bekend gemaakt wordt.
Bij de gele knnop ‘Extra’ de mededeling van het team Vanluchene omtrent de nieuwe samenwerking met Nicolas Musset.
België strandt op één puntje van het podium.
De laatste reeks werd de clash der titanen met de nummers één, twee en drie uit de WK eindstand aan de start. Varik-Kunnas gingen als snelsten van start,maar werden al na twee ronden afgelost door Bax-Cermak. Vanluchene-Bax,als vijfde vertrokken wilden de trein niet missen en rukten in de vierde ronde op naar plaats twee. Daarna denderden E. Bax ,M. Vanluchene en K. Varik rondenlang op een zakdoek over het circuit ,en na een kwartier wist de Belg binnendoor te glippen en de leiding te veroveren. Niet voor lang echter , want wereldkampioen Bax liet dit niet zomaar over zich heen gaan en een halve ronde later waren de rollen terug omgekeerd,en trokken leiders Bax-Cermak een gaatje van een vijftal seconden, wat volstond voor de zege.
In de tweede manche kneep Oranje definitief iedereen de keel dicht, weliswaar with a little help from . . . een Belg . Robbe de Veene , die was opgeroepen door Koen Hermans om Nicolas Musset te vervangen, gaf bij zijn eerste optreden op het hoogste niveau meteen zijn visitekaartje af. Alsof ie nooit iets anders had gedaan assisteerde de Veene aan de zijde van Hermans op perfecte wijze,en nadat beiden de kopstart hadden gepakt,waren ze alras uit het zicht van de concurrentie verdwenen, die hen daarna niet meer hebben terug gezien tot na de finish. Applaus op alle banken dus voor onze jonge talentvolle Belgische co-piloot Robbe de Veene. Onze landgenoten Van Daele-Soenens waren als tweede gestart en boden flink weerwerk tegen de druk van Varik-Kunnas en Brown-Chamberlain,die ze na een viertal ronden toch moesten laten passeren. Ondertussen waren ook Van Werven-vd Bogaart aan het oprukken, en toen die halfkoers door stootten naar de vierde plaats was het Nederlandse succes, samen met de zege van Hermans-de Veene,compleet. In de tweede koershelft werden Van Daele en Soenens ingehaald door een achtervolgend pelotonnetje met oa. Gordejev,Wilkinson en Rupeiks.
De wedstrijd kende een verrassende start met eerst Brown-Chamberlain als koplopers, die op ’t eind van de eerste ronde werden afgelost door de lokale man Lukas Cerny. Vier ronden lang bleven Cerny-Chopin aan de leiding, met vlak achter zich Brown-Chamberlain, Heinzer-Betschart en Van Daele-Soenens. Niet de namen die je meteen voorin zou verwachten. Vanaf de vierde ronde gooiden Vanluchene-Bax,gestart vanaf de tweede rij en ondertussen op plek zes aanbeland,de knuppel in het hoenderhok. Erop en erover zo dacht Marvin Vanluchene en iets voor halfkoers lag de leiding in Belgische handen. Het tweede Belgische koppel Van Daele-Soenens had tegen dan jammer genoeg zijn goeie uitgangspositie kwijt gespeeld wegens pech (achterste rempomp er af gereden en benzinetoevoer problemen) en was uit de wedstrijd verdwenen. Brown-Chamberlain hielden koppig stand op plek twee ,terwijl Bax-Cermak – onderweg véél werk gehad met het opruimen van de Zwitsers Heinzer-Betschart - als derde binnen liepen,voor Marco Heinzer. Van Werven-vdBogaart zorgden voor een tweede sterk Nederlands resultaat door als vijfde te finishen. Lielbardis-Beleckas , die in de start ternauwernood recht bleven,werden zesde.
Met precies vijftien aangemelde landen moest er op zaterdag niemand afvallen , en kregen we telkens een mooi gevuld starthek tijdens de reeksen. Drie reeksen met telkens één rijder van elk land , en de twee beste resultaten worden in aanmerking genomen voor de startopstelling van morgen. Simple comme bonjour . Iets over half twee ging de eerste manche van start,onder een stralende herfstzon, op een perfect geprepareerde omloop. Na de overwinning van landgenoot Randy Naveaux bij de quads, wilde Marvin Vanluchene niet onderdoen en koos resoluut voor de kopstart, voor Etienne Bax. Beiden zonderden zich algauw af van de rest van het peloton , en denderden met zijn tweetjes – of beter gezegd viertjes – als aan een touwtje over het snelle circuit.