KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
The day after. Het lijkt toch altijd weer heel iets anders dan in het heetst van de strijd zelf. Er komen achteraf nog allerlei details aan het licht, die in de hectiek vlak nà een wedstrijd , door de mazen van het nieuwsnet glippen. Een nieuwe dag, een frisse kop en nieuwe kijk op de zaken, en een kleine terugblik op deze Grand Prix, die voor de organisatoren MC Maasland Motorsports Events , na ruim twintig jaar WK-wedstrijden organiseren, vooraf toch de nodige vraagtekens opleverde. MC Maasland was jarenlang ‘the one and only’ in België. Zonder hén was er al làng geen Grand Prix zijspannen meer in België . Succes en applaus op alle banken voor MC Maasland, maar evenzeer . . . een lange lijdensweg. Hun eigen circuit ‘De Kiezelgroeve’ in Neeroeteren – do you remember – ontnomen door de overheid , met een gerechtsprocedure, die de club financieel op de knieën kreeg, tot gevolg. Daarna, noodgedwongen, verschillende jaren op verplaatsing moeten organiseren in Genk, en sedert een paar jaar ook dààr – opnieuw noodgedwongen– moeten verhuizen. Naar Lommel dan maar, wat rest er eigenlijk nog in België van de eens zo roemrijke motorcross-circuits ? Afgelopen weekend zaten de organisatoren terug met een verhuis. Niét qua locatie dit keer, wél qua datum ! Aangezien er in 2019 twee Grand Prix zijspancross worden verreden in België, opteerde Maasland Motorsport Events ervoor, om te kiezen voor de WK-opener, en dat zorgde voor de nodige ongerustheid , vooral met het oog op de weersomstandigheden.
Om klokslag 16 uur werden de WK-rijders voor een tweede keer de zandbak in gestuurd in Lommel. Het circuit was ditmaal niet volledig gevlakt, zodat het er van meetafaan op diverse plaatsen zwaarder bij lag dan in de openingsheat. Willemsen-Rostingt lieten het niet aan hun hart komen en losten vrij vlug kopstarters Dierckens-Bax vooraan af. Ook Sanders-Kunnas zaten er opnieuw goed bij, net als Bax-Stupelis en Vanluchene-van den Bogaart. Van Werven-Beunk openden als zevende, Hermans-Musset lagen als twaalfde, vlak voor Kops-Lambrechts. In de tweede ronde al diende Kristof Santermans de pits in te gaan om zijn kapotte stuurdemper te laten vervangen. Een ronde later gingen Veldman & Janssens spectaculair kopje over op het startveld, en dienden eventjes te bekomen vooraleer toch nog een poging te doen om hun weg te vervolgen.
Stralend weer en een in groten getale opgekomen publiek wachtten de rijders om kwart over één op voor hun eerste manche. Davy Sanders onderstreepte nog es zijn starterskwaliteiten en nam resoluut de holeshot, voor Dierckens, Willemsen, Bax, Brown en Santermans. Werden al meteen tot een zware opdracht veroordeeld : Hermans-Musset die na vijftig meter op hun zijkant lagen, en Van Werven-Beunk en Mulders-van de Wiel die in de eerste bocht plat gingen. Ook voor Veldman-Janssens wachtte een zware taak : Startend vanop de tweede startrij , en pas achttiende uit de eerste ronde komen, dan lijken je winstkansen zo goed als verkeken.
45 teams tekenden present vandaag om zich in het diepe Lommelse zand proberen te kwalificeren. Daaronder acht Belgische stuurmannen (eigenlijk zeven + een stuurvrouw) + nog een Belgische co-piloot (Glenn Janssens) in Nederlandse dienst. De kansen op Belgisch succes waren alvast aanwezig.
In groep a waren Vanluchene-vd Bogaart de snelstarters van dienst. Zij zonderden zich al gauw af van de rest in het gezelschap van Bax-Stupelis, die de druk gestadig opvoerden. Na een vijftal ronden namen Bax-Stupelis de koppositie over en wonnen onbedreigd. Vanluchene-vd Bogaart kozen eieren voor hun geld op plaats twee. De derde plek leek naar Veldman-Janssens te gaan die er een gigantische inhaalrace hadden op zitten, maar in de slotronde hun motor lieten afslaan. Tegen de tijd dat de snelle Nederlander zijn weg kon vervolgen, was ie al naar de Last Chance terug getuimeld. Varik-Daiders pakten zo vlotjes de derde plek over. Bijzonder spannend was het in de slotronde om plaats vier. Santermans-Beleckas namen de maat van Sanders-Kunnas, die zich echter in de slotmeters wisten te herpakken en de vierde plaats terug afsnoepten van Santermans. Vader Stuart Brown volgde het van kortbij op plaats zes. Zoon Jake Brown volgde op zeven. Iljen Kops en Pim Lambrechts besloten een sterke wedstrijd op acht, terwijl op negen verrassend de nog onbekende Duitsers Janecke-Bothur finishten. Ook de Italiaan Compalati was reuzeblij met zijn elfde plek in het voor hem onwennige zand. Boussy-Schlinnertz vielen na twee ronden al uit met mechanische problemen.
WSC, de promotiefirma die er alles aan doet om de zijspancross beter onder de aandacht van het grote publiek én in de media te brengen, is er live bij dit weekend in Lommel. In totaal zullen dit jaar zeven van de veertien Grand Prix live worden gecoverd.
Dit weekend in Lommel ziet het programma er zo uit : Op zaterdag kunt u de kwalificaties live volgen : groep A om 15 uur, groep b om 16 uur en de Last Chance om 17:30 uur. Op zondag zit u op de eerste rij voor de eerste manche om 13;15 uur, de tweede heat om 16:00 uur, en aansluitend de nodige interviews én de huldiging. En dit voor amper 7,90 € ! Of indien u het ganse pakket van het ganse seizoen in één keer aankoopt, 49,90 €. De website van WSC is nog steeds : www.fimsidecarcross.com
Inloggen voor de live uitzendingen kan via https://fimsidecarcross.inplayer.com
Zet het bier alvast maar koud, en leg de chips maar klaar .
Dat Vanluchene en vd Bogaart er ontspannen bij lopen de jongste dagen, staat buiten kijf. Eergisteren vonden zij zelfs nog de tijd om op de koffie te gaan bij FM Radio Gold, voor een uitgebreid interview. Dit interview, ten gepaste tijde onderbroken voor leuke muziekjes, is te beluisteren op zaterdagnamiddag 6 april, tussen 15 en 16 uur, in het programma ‘de grabbelton’ , op 105.6 of 106.9 FM. Ook via de website : www.radiofmgold.be kun je het gesprek volgen en achteraf herbeluisteren.
Het is Ronde van Vlaanderen weekend in België, dààr kunnen we niet omheen. Allerhande prognoses op deze legendarische wielerwedstrijd geven drie sterren aan onze landgenoten Wout Van Aert en Greg Van Avermaet. De drie Belgische sterren voor Lommel geven wij aan Marvin Vanluchene en Glenn Janssens. Eerstgenoemde uiteraard omdat hij vorig jaar de jongste wereldkampioen zijspancross uit de geschiedenis werd, en het daardoor aan zijn huidige status verplicht is om er te stààn, zondag in Lommel. Die andere, Glenn Janssens, omdat hij – samen met Vanluchene – toch wel dé Belgische verrassing van het seizoen 2018 geworden is ! Wereldkampioenen Vanluchene-vd Bogaart , als fiere wereldkampioenen rijdend met het startnummer één, voelen géén druk . Die ligt in het kamp van de anderen, aldus een rustige Vanluchene gisteravond.
Tussen onze negen Belgische deelnemers voor Lommel, zitten er uiteraard ook een aantal routiniers, die het klappen van de WK-zweep al heel goed kennen. Hasseltnaar Kristof Santermans bijvoorbeeld, krijgt op amper veertig kilometer van zijn deur al meteen een echte ‘Home Grand Prix’ voorgeschoteld. Santermans behoort, met o.a. Daniël Willemsen, stilaan tot l’eminence grise van het mondiale zijspancrossen, maar heeft nog steeds de gedrevenheid van een jong veulen. Kristof Santermans, startnr. 16 straks, nam vorig jaar de totaal onbekende Litouwer Konstantinas – zeg maar ‘Kostas’ – Beleckas mee aan boord. De jonge Beleckas, zopas drieëntwintig geworden, verblijft quasi het ganse seizoen in Limburg, en traint bij manier van spreken dag en nacht, met Kaspars Stupelis als grote voorbeeld in het achterhoofd. Vorig jaar stond Beleckas een tijdje geblesseerd aan de kant, maar met ondertussen een jaartje meer maturiteit zouden we er niet van schrikken dat de Limburgse oude leermeester en zijn jonge hongerige wolf zich geregeld mengen met de strijd om een top tien plaats.
Volgens de jongste deelnemerslijst zijn ze met achtenveertig komend weekend in Lommel die er gaan proberen om zich ’s zaterdags bij de dertig snelsten te hijsen, en zodoende een plaats af te dwingen voor de eigenlijke Grand Prix op zondag. Er werd blijkbaar een nieuw blik geopend met Belgische zijspancrossers , verschillende nieuwe gezichten dus, en da’s uiteraard heel goed nieuws voor de Belgische driewielersport. Nieuw bloed, nieuw leven, het zorgt ervoor dat de driewielersport verder explodeert in België. Onze 'nieuwe' Belgische GP-rijders stellen we graag aan u voor, zodat u komend weekend in Lommel wéét welk vlees we in de Belgische kuip hebben !
Het op twee na hoogste startnummer – 419 – is voor de jongste deelnemer van het ganse pak. Junior Verhelst, een jong kereltje uit Wingene die , vorig jaar in augustus zijn zestiende verjaardag vierde, ziet het helemaal zitten. Samen met streekgenoot en co-piloot Niki Debruyne, reed Verhelst reeds de voorbereidingswedstrijden om het ONK zijspancross, en in die drie weken was duidelijk te zien dat er progressie werd gemaakt.
Woorden wekken , voorbeelden strekken. Het is meer dan ooit van toepassing op de Belgische zijspancrosswereld. Op een zilveren WK-medaille na van Eddy Ramon-Gino Strubbe in 1991 en 1992 , waren de Belgen niet echt groothandelaars in FIM WK-medailles, zoals dat in ’t verleden bij onze Belgische solorijders wél het geval was. Integendeel. Een Grand Prix zijspancross waarop geen enkele Belg zich kon kwalificeren, was geen rariteit rond de eeuwwisseling ! Het zijspantij begon in ons land definitief te keren in 2007. www.sidecarcross.be timmerde toen al vijf jaar – vechtend tegen de bierkaai , vaak ook letterlijk, doch dit geheel terzijde – aan de weg om voor de zijspancross-sport in België een plek onder de zon te creëren. Jan Hendrickx en Tim Smeuninx voegden de daad bij de woorden, en behaalden voor ons land in 2007 de zilveren WK-medaille, na de ongenaakbare D. Willemsen-R. Grütter. Vijftien jaar nà Ramon-Strubbe, eindelijk opnieuw een WK-medaille voor ons land. Het jaar erna scoorden Hendrickx-Smeuninx opnieuw, dit keer met een bronzen WK-medaille. Het dromen op ooit es een Belgische wereldtitel in het zijspancrossen kon beginnen. En làng hoefde er niet gedroomd te worden. Eén jaar later al, in 2009, behaalde België zowel zilver àls goud in het wereldkampioenschap zijspancross. De àllereerste wereldtitel ooit voor België, sedert dit wereldkampioenschap werd opgericht in 1980.