KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
UPDATE GRAND PRIX IFFENDIC (F ) : KWALIFICATIES
Met drieëndertig aanwezige teams , diende er op zaterdag slechts één afvaller teleurgesteld te worden. De twee reservisten kunnen nog hopen op een startkans voor morgen als één van de qualified riders niet aan starten toekomt.
Het technisch bijzonder veeleisende circuit lag er in prima conditie bij voor deze zevende WK-race van het seizoen.
Dat de Fransen voor eigen volk altijd iets meer kunnen,bleek al meteen bij de start van de eerste kwalificatiewedstrijd waarin verrassend de broers Carcreff de kopstart pakten, voor Gordejev-Nitsoo, Hamard-Hupon ,Vanluchene-Janssens, Wilkinson-Millard en de Leferink-broers . Hermans-vd Bogaart kwamen pas als negende uit het startgewoel.
WK-leider Vanluchene stootte in de eerste ronde nog door naar plek twee, en ging bij het ingaan van de tweede ronde ook koploper Gwendall Carcreff voorbij. Het Belgische koppel koos meteen het hazenpad,terwijl daarachter de posities grondig door mekaar werden geschud. Wilkinson schoof op naar twee, voor de Est Gordejev,die echter na een goeie tien minuten uitviel met carburatieproblemen . De Leferink-broers schoven daardoor op naar drie,maar ook zij vielen plots terug naar plaats tien. Hermans-vd Bogaart waren ondertussen aan een ferme inhaalrace bezig,die hen in de laatste vijf minuten nog op plek twee bracht,na een felle strijd met de Engelsen Wilkinson & Millard die finaal derde werden.
De Leferink broers herpakten zich en finishten alsnog als vierde. Het laatste WK-puntje was voor Wijers-van Hal die in de tweede koershelft steeds beter in de race kwamen en drie sterke slotrondes beloond zagen met een vijfde plaats. Van Werven-vd Wiel klommen na hun mindere start nog op naar plek zeven, gevangen tussen de twee Franse snelstarters Thomas Hamard (zesde) en Gwendall Carcreff (achtste). Wisselink-Debruyne besloten op plek negen. Reipen-van Dommelen ontsnapten,via enkele gedurfde dubbelsprongen in de steile klim ,als twaalfde nog net aan de Last Chance.
De wedstrijd in groep B stond in het teken van het duel tussen de broederparen Prunier en Lielbardis,maar zo ver kwam het echter niet. De Pruniers, luid aangemoedigd door véél schreeuwende en toeterende Fransen pakten de kopstart en namen meteen afscheid van de rest van het peloton. Prümmer-Lebreton konden na een ronde of drie de tweede plaats overnemen van de uitstekend gestarte Weinmann-broers ,en lieten vanaf dan eveneens de rest van het peloton in de steek. Vanaf dan kreeg derde man Weinmann de Belgen Van Daele-vd Putten en Sanders-Vincent en ook nog de Letse Lielbardis broers op zijn nek. Halfkoers kon Jason Van Daele de Duitsers verdringen , plek drie overnemen en even wat verse zuurstof op doen. En dàt was nodig,want met nog drie ronden te gaan schoven de broers Lielbardis nog door naar plek vier, zochten én vonden het achterwiel van derde man Van Daele,die echter uitgekookt genoeg was om de Letten af te houden en de derde plaats met succes te verdedigen. De Weinmann-broers zagen hun superstart uiteindelijk nog beloond met de vijfde plaats en het daarbij horende ene WK-punt.
Sanders-Vincent misten nipt de aansluiting met de top vijf ,en volgden op heel korte afstand op plaats zes. Voor de piepjonge Boyd Verhees – geassisteerd door onze landgenoot Arne Vanhamel – verliep de eerste kennismaking met de grote hoogteverschillen en de techniciteit van het circuit de Chambre au Loup bijzonder succesvol. De negende plaats gaf recht op rechtstreekse kwalifcatie. Ook Kops & Kaethoven redden het nog net op plek twaalf. Sepp Gommeren viel als dertiende nipt buiten de prijzen, Thom van de Lagemaat,wiens co-piloot Robin Kônst zich tijdens de pre-kwali blesseerde aan de knie,verscheen niet meer aan de start.
De Last Chance werd zodoende met nog slechts acht rijders verreden : Zes die zich kwalificeerden, en twee die moesten tevreden zijn met de twee reserveplaatsen.
Onze landgenoten Andy Schlinnertz (co piloot bij Jan Hoormann ) en Sepp Gommeren verzekerden zich van een rechtstreekse kwalificatieplaats. Voor Y. Delmotte en J. Valcke waren de druiven finaal nog zuur. In de slotfase werden zij nog verwezen naar plaats zeven, en moesten tevreden zijn met de eerste reserveplaats.
Terug naar overzicht