KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
GEKEND NEDERLANDS ZIJSPANCROSS ICOON OVERLEDEN. OOK BELGISCHE MOTORSPORTFEDERATIE IN ROUW.
Deze morgen, maandag 20 juni,overleed in Nederland Siep de Wit. Een naam als een klok in het Belgische,Nederlandse en internationale zijspancrossmilieu. Siep , zoals iedereen hem kende, was zelf in zijn jeugdjaren een begenadigd solorijder, en vooral een uitstekend monteur. De Wit’s mekaniekerscapaciteiten werden algauw opgemerkt ,en naast een baan als technieker in de gekende motorenzaak Brouwer Motors in het Nederlandse Zwartebroek, werd Siep de Wit ook mekanieker in het team van zijspancrosser Ton van Heugten. Van Heugten en co piloot Kiggen, én mekanieker Siep de Wit werden wereldkampioen in het jaar1981.
Vanuit zijn job als technieker bij Brouwer Motors speelde Siep de Wit halverwege de jaren ’80 handig in op de revolutie binnen de zijspancross,namelijk de overschakeling van zware viertakt twee cilinder motoren,naar lichte tweetakt ééncilinders. Siep de Wit reisde vele jaren heel Europa af naar alle zijspancross Grand Prix met een servicetruck met onderdelen, en ondersteunde op die manier heel wat beginnende teams. Siep de Wit had namelijk niet enkel een neus voor techniek maar ook een neus voor talent. Dit gebeurde aanvankelijk onder de vleugels van Brouwer Motors, later richtte Siep de Wit zijn eigen firma op,Triple S Benelux.
Overzeese teams, teams uit het hoge noorden van Scandinavië, of teams uit het verre oostblok waren ook steeds welkom bij Siep thuis om er tussen de wedstrijden door te blijven logeren . Voor een paar weken , of .. . vaak ook voor enkele maanden. Op die manier zorgde Siep er onbewust voor dat de zijspancross zijn internationale uitstraling niet verloor . Zo gaf hij o.a. begin 1992 onderdak aan de compleet onbekende Kristers Sergis uit Letland. Sergis en zijn co-piloot Rasmanis waren eind april met een klein,oud Mercedesbusje vanuit Letland in Nederland gearriveerd, om er nog wat te trainen voor hun allereerste Grand Prix wedstrijd, die in Markelo op twee en drie mei werd gereden. Helaas ging de motor stuk en arriveerde Sergis ’s vrijdags in Markelo .. . zonder motor. Het was – who else – Siep de Wit die er in allerijl voor zorgde dat de overjaarse motor van onze landgenoten Ramon-Strubbe vrijdagnacht in Markelo arriveerde en wedstrijdklaar werd gemaakt. Sergis kwalificeerde zich ’s zaterdags in Markelo op de onwennige machine , nipt voor zijn allereerste Grand Prix , en besloot de reeksen op zondag als één der laatsten, ver buiten de WK-punten. Jaren later werden Sergis en Rasmanis vijf keer wereldkampioen. De Lets-Nederlandse vriendschap tussen Sergis en de Wit is nooit meer over gegaan.
Doordat eind jaren ’80 de ééncilinder tweetaktmotoren definitief doorbraken in de zijspancross-sport, was er plots ook nood aan een nieuw model - lees ‘veel lichter’ – zijspanframe voor de lichte KTM’s , Maico’s, Honda’s en andere Kawa-motorblokken, en wéér zag Siep de Wit mooi op tijd het gat in de markt. Hij ontwierp samen met Brouwer Motors en de Russische zijspanrijders V. Priadein en S. Scherbinin die goeie connecties hadden met de Russische Ural fabriek, het BSU zijspancrossframe (Brouwer-Siep-Ural) . De broers Jacky en Wiljam Janssen brachten het nieuwe merk voor ’t eerst onder aandacht met een vierde plek in het WK van 1995. Gerton Kops en Sies Hurkmans werden Nederlands kampioen op een BSU. In 1998 werd Kristers Sergis wereldkampioen op het BSU rijwielgedeelte. Ook vice wereldkampioen Daniel Willemsen verplaatste zich op een BSU. Het jaar erop waren de posities omgekeerd., en weer scoorde BSU de eerste én de tweede plaats in het WK.
Met het verdwijnen van de Russische zijspancrossers uit het WK, verdween ook het merk BSU van het toneel, en trok Siep de Wit enkele jaren met een team jonge rijders (o.a. de Zuid Afrikaan Terreblanche) richting MX GP-circus,tot dit algauw , als privé-team financieel onhoudbaar werd.
Siep de Wit keerde terug in zijn geliefde zijspancrossmilieu ,en besloot zijn ‘motorcrosscarrière’ in het Letse Cesis, waar hij nu ondertussen reeds meer dan tien jaar het aanspreekpunt en toezichtshouder was van het vaste motorcross en trainings-circuit in Cesis (Letland) , dat eigendom is van . . . Kristers Sergis. Waarmee de cirkel meteen ook helemaal rond was. Siep de Wit was vorig jaar eind september nog een enthousiast toeschouwer op de Grand Prix in Lange (Estland) ,maar voelde toen al de gezondheid stilaan achteruit gaan. Siep de Wit bracht zijn laatste weken door in Nederland bij zijn broer,in de buurt van Leiden, waar hij deze morgen overleed. Vanuit www.sidecarcross.be wensen we familie en vrienden veel sterkte toe bij dit afscheid, en hebben we zelf niks dan goeie herinneringen aan de immer opgewekte Siep de Wit, die verschillende generaties zijspancrossers wist te motiveren én te inspireren met zijn aanstekelijke zijspancross enthousiasme. Siep (officiële naam Simon Lambertus) de Wit werd 76 jaar.
Ook onze Belgische motorsportfederatie FMB-BMB is in rouw. Enkele weken geleden overleed op 73-jarige leeftijd dhr Robert Ghysembergh . Ghysembergh was vier jaar lang voorzitter van de BMB, maar was vooral gekend als de grote man achter de motorcross in Orp le Grand. Vorige week dan, overleed in het Waalse Baudour, dhr Bernard Nion. Nion werd vijfenzestig, en was jarenlang lid van de motorcrosscommissie van de Waalse BMB-vleugel, FMWB ,en zetelde in het bestuur van MC Hauts Pays, de organisatoren van de motorcrossen in Angreau en Quiévrain. Zowel Robert Ghysembergh als Bernard Nion schaarden zich in het afgelopen decennium helemaal achter de Belgische zijspancross, en zorgden er mede voor dat de driewielers met wedstrijden in o.a. Angreau, Nismes, Orp le Grand en Quiévrain op de mooiste Belgische omlopen hun ding konden doen, en gedurende enkele jaren een Belgisch kampioenschap kregen voorgeschoteld om u tegen te zeggen. Wegens gebrek aan interesse vanwege rijderszijde verwaterde het BK zijspancross echter in de daaropvolgende jaren, doch de inspanningen van de betreurde heren R. Ghysembergh en B. Nion voor de Belgische zijspancross,zijn we bij www.sidecarcross.be niet vergeten. Ook deze getroffen families wensen we langs deze weg veel moed en sterkte toe in deze moeilijke periode.
(archief foto’s Robert Ghysembergh, Bernard Nion, Siep de Wit in gesprek met Friedhelm Zabel zaliger 2018, en Siep de Wit met uitnodiging voor een ontmoeting met de Nederlandse koninklijke familie in Riga, juni 2018 )
Terug naar overzicht