KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
JORIS HENDRICKX STOPT. JORIS HENDRICKX SPREEKT.
Joris Hendrickx (3 keer Belgisch kampioen, 1 keer wereldkampioen, 1 keer vice-wereldkampioen) , houdt er mee op. Dat kwam eerder deze winter aan het licht. De jongste van de twee Hendrickx boys vierde vorige zaterdag zijn dertigste verjaardag, precies op de dag dat de 36-jarige Sven Nijs een tweede wereldtitel in het veldrijden veroverde.
Er was dus nog hoop en toekomst genoeg voor onze beste Belgische zijspanrijder ooit. Te vroeg gestopt dan Joris ? Wij gingen het hem simpelweg vragen. Want vanuit onze woonplaats Houthulst, naar Hulshout alwaar Joris woonachtig is, dat ligt slechts één letter én een handvol kilometers uiteen. So what ?
Het volledige interview met spraakwaterval Joris Hendrickx (ja, ja, daar staat u van te kijken, niet ? ) , dat gaan we hier niet publiceren. Daarvoor is het écht té lang. Het volledige interview is in één van de eerstkomende nummers van het weekblad Motorgazet integraal te lezen. Wij pikten er voor u de opvallendste uitspraken uit, zoals daar zoal zijn :
"Ik voelde me de laatste tijd soms een vreemde binnen mijn eigen team. Mijn co-piloot Kaspars en zijn vriendin komen uit Letland en ook mijn twee mekaniekers waren Letten. Allemaal heel toffe mensen, en in het Engels konden we vlot communiceren. Toch werd er soms meer Lets dan Vlaams gesproken op een weekend bij ons onder de luifel, en da's iets wat ik niet kan volgen."
"Ik had er totaal geen behoefte aan om bij iedereen de voortent plat te lopen in het rennerspark, en met iedereen een babbeltje te gaan slaan. Tussen de trainingen en wedstrijden door, zat ik het liefst bij mijn eigen team-bus, met mijn pa en zus en wat vrienden, om gewoon wat te zwanzen over dagdagelijkse zaken die zich bij ons in Hulshout of in Vlaanderen voor deden. Sommigen vonden mij daardoor een beetje een buitenbeentje, maar zo ben ik nu eenmaal."
"De beginjaren in het WK waren voor mij de plezantste. Met mijn eerste co-piloten Roger Van de Lagemaat en Eli Piccart klikte het heel goed. Het GP-wereldje was nieuw voor mij, we maakten veel plezier en de resultaten waren nog niet het allerbelangrijkste. Het ging er speels aan toe, en dat miste ik meer en meer de jongste jaren."
"Door met de onbekende Kaspars Liepins te gaan rijden, deed ik een gouden zet : Een top co-piloot, en een plezante en bescheiden kerel in de dagelijkse omgang. Een vriend voor het leven !"
"Doordat ik eerder tenger gebouwd ben, diende ik me elke winter fysiek heel goed voor te bereiden. Had ik in 2013 nog een jaar op topniveau willen presteren, dan moest ik vanaf begin november al weer starten met fysieke trainingen, en moest ik ook opnieuw sober gaan leven, wat vooral in de weekends niet zo eenvoudig is, vind ik. Daar had ik afgelopen winter nu es totaal geen zin meer in hé. Kun je dat begrijpen ? "
"We begonnen het seizoen 2012 uitstekend met de Grand Prix zege in het Zuidfranse Castelnau de Levis. Een week later, in het Nederlandse Oldebroek kregen we wegens koppelingsperikelen al onze eerste nulscore van 't seizoen te slikken, en was onze leidersplaats meteen foetsie. Een opdoffer van formaat was dat."
En vanaf wanneer Joris eigenlijk al wist dat ie ermee wou stoppen ?
"Begin augustus, bij de start van de GP van Estland in Kivioli, werd me het stuur uit handen gereden, en konden we niet meer verder. Dat was onze tweede nulscore in 2012 en toen besefte ik meteen dat we onmogelijk nog wereldkampioen konden worden. Vanaf dan werd het moeilijker en moeilijker om mezelf nog op te laden. Op den duur vroeg ik mezelf, vlak voor de start soms af, wat ik daar eigenlijk nog stond te doen."
En dat Joris Hendrickx in een vorig leven zelfs nog wielrenner is geweest !
"Wielrennen is verdomd zwaar, en ik had toen nog onvoldoende discipline wat betreft trainingsarbeid. Maar, ik was een 'slimme coureur' en wist op die manier ook mijn wedstrijden te winnen. Na de juniores hield ik ermee op. Ik had nog geen rijbewijs en mijn pa wilde me nooit brengen naar de koers, ik moest elke week ander vervoer regelen. Daarna heb ik nog even gevoetbald, wat eindigde in een enkelbreuk. Uiteindelijk heb ik de wijze raad van vader Guy dan maar braafjes opgevolgd : Zijspancross, da's niet zo gevaarlijk als voetballen, vond hij. "
Of die wereldtitel van 2009 een ander mens heeft gemaakt van Joris Hendrickx ?
"Nee hoor. Ik heb er wel wat meer respect door gekregen binnen het motorcrosswereldje, en de eerste weken was er ook wat meer publieke belangstelling, maar daarna viel alles algauw terug in zijn gewone plooi. En dat vind ik maar goed ook. 't Is toch niet omdat je wereldkampioen zijspancross bent, dat je plots overal "den interessanten" moet gaan uithangen zeker ? "
In het geheugen gegrift : Mijn eerste Belgische titel, na een superspannende en zonovergoten finale met P. Steegmans en onze Jan (Hendrickx) in Angreau 2008, waar we eigenlijk alle drie de titel verdienden. Uiteraard ook het behalen van de wereldtitel in Rudersberg 2009. En niet te vergeten : Onze zege in de GP van Plomion (F) in 2010, waar toen bij iedereen de noppen van de achterband waren afgescheurd en op de gladde modderige lange steile hellingen talloze zijspannen, rijders en bakkenisten niet boven geraakten en terug naar beneden donderden. Je moest die dan proberen te ontwijken, er tussendoor slalommen en toch voldoende snelheid houden om glijdend en schuivend boven te raken. Dat was nog es een Grand Prix om U tegen te zeggen.
Favoriete banen, Joris ?
'Doe mij maar Cingoli (I) en Brou (F), beiden lekker hard en technisch. Het zand is nooit mijn ding geweest, ik verafschuwde het eigenlijk. De jongste jaren gingen we nochtans vaak specifiek trainen in het zand, maar het is geen enkele keer van harte geweest."
En nu, Joris ?
"Ik ga meer tijd stoppen in mijn autohandel waar ik vorig jaar mee begonnen ben, ik heb mezelf een solomotor aangeschaft om me te amuseren, en ik ga uiteraard wel nog een paar zijspancross Grand Prix bezoeken hoor in de loop van het jaar. We komen mekaar wel nog es tegen ! "
En da's alvast fijn om te horen. Het ga u goed Joris Hendrickx. Bedankt voor de vele successen die je België hebt bezorgd in het zijspancrossen, en tot binnenkort , langs de andere kant van de omheiningen.
Het volledige interview met Joris Hendrickx is te lezen in één van de eerstvolgende nummers van het motorsport weekblad Motorgazet.
Terug naar overzicht