IMBA WINST VOOR FRANK MULDERS & HENRY VAN DE WIEL.
De vorige IMBA ontmoeting bij MSC Arnoldsweiler was augustus 2016. Vorig jaar was het IMBA gezelschap immers te gast bij MSC Kleinhau maar nu dus terug bij de club van Arnoldsweiler. Nu kregen ze de openingswedstrijd van de IMBA voor 2018. 32 Teams stonden op de deelnemerslijst en er kwamen effectief er 31 opdagen om de trainingen en 30 daarvan de reeksen af te werken waaronder twee Oostenrijkse teams. De lay-out van het circuit was voor een groot deel gewijzigd in positieve zin. Alleen jammer dat ze van de gelegenheid ook niet hebben gebruik gemaakt om de breedte wat aan te passen. Op sommige stukken blijft het een beetje smal om voorbij te steken. In ieder geval het circuit zag er goed en uit en het was uitkijken naar hetgeen de drie reeksen ons zouden brengen en hoe onze Belgische deelnemers het er vanaf zouden brengen. Toen we er toekwamen stond de zon al hoog en het beloofde een broeierige dag te worden wat het ook zou worden.
We liepen al snel 20 minuten achter op het tijdschema wat jammer was en dat zou naargelang het later op de dag werd nog meer worden. Eerst stond er een vrije training op het programma en wat later dan de tijdstraining. De tijden lieten al vermoeden dat we een mooie strijd zouden gaan krijgen. Frank Mulders & Henry Van De Wiel pakken de pole. Op twee Mike Keuben & Lars De Laat en op drie Marco Boller & Marius Strauss en dat alles binnen de 1.6 seconden. Op vier de Duitsers Tim Prümmer & Tobias Lange, op vijf Thom Van De Lagemaat & Andy Schlinnertz en op zes Tony Grahame & Harley Lloyd die van elkaar gescheiden waren door 0.7 seconden. Voor de volgende plaatsen werd het tijdsverschil met seconden gespeeld. Op zeven Sam Osbaldiston & Nathan Cooper, op acht Ijen Kops & Moreno Hoesen, op negen Ross Browers & Rob Eastman en op tien de Oostenrijkse combinatie Simon & Stefan Nachbaur. Wat betreft onze Belgen: op 12 Jeroen Tesseur & Ben Martens, op 15 Davy Maris & Aivar Van De Wiel, op 18 Christof Van Der Veken & Dave Gorris, op 20 Sepp Gommeren & Danny Meeus, op 21 Luc Descheemaeker & Dylan Delannoy en op 27 Peter Van Roy & Ruben Van Mol.
Hadden we gedacht dat de voorstelling van de verschillende landen en teams een beetje van de achterstand op het schema zou goedmaken dan waren we fout. Niet zoals gebruikelijk een korte optocht, plaats nemen aan de vlaggen en opsomming van elk team en als afsluiter elkaar de hand drukken en elkaar een goede race toewensen maar onmiddelijk plaats nemen aan de vlag van de land was nu het protocol.
30 Teams dus die zich effectief naar het starthekken begaven. Het is daar een vrij lange rechte lijn gevolgd door een haakse linkse bocht. We zagen op de eerste rij Marco Boller & Marius Strauss, Sam Osbaldiston & Nathan Cooper en Frank Mulders & Henry Van De Wiel opdagen. Daarna één grote stofwolk waarin we niet dadelijk onze Belgen konden aanwijzen. Ook Mike Keuben & Lars De Laat waren niet op de eerste rij mee weg en waren pas als zesde gezien. De Zwitsers gingen vlot rond maar moesten toch al vrij snel de leiding overlaten aan Mulders & Van De Wiel. Ondertussen waren Keuben & De Laat ook al aan hun opmars begonnen en klommen ze heel snel van zes naar drie, vervolgens naar twee en in de zevende ronde waren ze de leiders in de wedstrijd en ze zouden niet meer verontrust worden. Mulders & Van De Wiel konden ook hun tweede plaats vasthouden en Boller & Strauss deden dit met de derde plaats. De Engelsen Osbaldiston & Cooper zakten van twee naar vijf maar tegen het einde van de reeks konden ze toch terug naar de vierde plaats. Een ander Engels team Grahame & Loydd die even van vijf naar zeven zakten kwamen toch als vijfde onder de geblokte vlag door. Na een hele sterke reeks en bijna constant de vierde plaats in handen te hebben gehad moesten tegen het einde Van De Lagemaat & Schlinnertz toch tevreden zijn met de zesde plaats. Ross Brown & Rob Eastman reden een heel sterk reeks. Ze kwamen bij de eerste doortoch voorbij als de nummers achttien en bij de finish werden ze afgevlagd als zevende. Ook een leuke reeks was het voor de Fransen Laurant Relandau & Nicolas Guitteny die een achtste plaats lieten optekenen. De plaatsen negen en tien waren voor de Belgen. Op negen kregen we Jeroen Tesseur & Ben Martens die altijd ronde die plaats waren blijven schommelen. Op tien Davy Maris & Aivar Van De Wiel die vanaf een veertiende plaats kwamen. Onze andere Belgen: Christof Van Der Veken & Dave Gorris op 12 vanaf een 16de plaats komende, Luc Descheemaeker & Dylan Delannoy op 17 vanaf 15, Sepp Gommeren & Danny Meus op 19 vanaf 23, Peter Van Roy & Ruben Van Mol op 25 vanaf 22 ook al hadden ze even een 18de plaats in handen.
De eerste reeks had al wat slachtoffers gemaakt en ze stonden nog met 25 aan de start van de tweede reeks, voor Belgen gelukkig alle zes. Nu kwamen Tim Prümmer & Tobias Lange als snelsten weg voor Frank Mulders & Henry Van De Wiel en de rest van de meute. Doch we kregen een rode vlag te zien. Er was immers een toeschouwers geraakt door een een weggeslingerde steen die de man vol op hoofd trof. De hulpdiensten waren dan van de trage kant en stonden ook onoordeelkundig opgesteld en zodoende moest dus die rode vlag getrokken worden zodat de ziekenwagen het circuit kon kruisen. Nog wat meer achterstand op het tijdschema was het gevolg. In de herstart opnieuw Tim Prümmer & Tobias Lange als snelsten weg voor Frank Mulders & Henry Van De Wiel, Davy Maris & Aivar Van De Wiel en Marco Boller & Marius Strauss. Na de eerste ronde hadden Mulders & Van De Wiel de leiding al overgenomen en ze zouden niet echt bedreigd meer worden. Na vijf ronden wedstrijden kwamen Mike Keuben & Lars De Laat postvatten op de tweede plaats komende van zeven maar meer zat er echt niet in. Onze kopstarters Tim Prümmer & Tobias Lange hielden goed stand op de derde plaats. Hoe Boller & Strauss ook aandrongen bij de Duitsers het mocht niet baten en dus was de vierde plaats voor hun. Thom Van De Lagemaat & Andy Schlinnertz reden een vlakke reeks die hun de vijfde plaats opleverde. Ook een vrij vlakke reeks voor Davy Maris & Aivar Van De Wiel die ondanks hun terugvallen van drie naar zes enigsinds gemakkelijk die plaats behielden. Ook voor de Fransen Laurant Relandau & Nicolas Guitteny werd het een vrij vlakke reeks. Ze gingen in de eerste ronde van acht naar zeven en daar bleven ze. Onze tweede landgenoten waren Christof Van Der Veken & Dave Gorris die de achtste plaats inpalmden. Bram Van Dijk & Loet Van Der Putten die bij de eerste passage als de nummers vijf werden genoteerd vielen in eerste instantie terug naar de elfde plaats om vervolgens toch terug een beetje op te klimmen tot de negende. Op tien een ander Zwitsers team met Ronny Gloor & William Leutwyler die vanaf de veertiende plaats kwamen. Onze andere Belgen dan: op 14 vanaf 11 Luc Descheemaeker & Dylan Delannoy, op 15 Sepp Gommeren & Danny Meus vanaf 13, Jeroen Tesseur & Ben Martens werden genoteerd op de 22ste plaats en op een 24ste Peter Van Roy & Ruben Van Mol die aan de kant moesten nadat Ruben in de rug werd aangereden.
De derde reeks kondigde zich dan ook opnieuw als spektakelstuk aan en stonden de zenuwen strak gespannen bij de 25 teams. De kopstart in een grote stofwolk was opnieuw voor de Duitsers Tim Prümmer & Tobias Lange nu voor Mike Keuben & Lars De Laat, Frank Mulders & Henry Van De Wiel en ook opnieuw Sam Osbaldiston & Nathan Cooper. Al in de eerste ronde pakten Keuben & De Laat de leiding over en schoven Mulders & Van De Wiel mee naar twee. Tot omstreeks half wedstrijd bleven deze posities zo en dan maakten Keuben & De Laat een foutje en namen Mulders & Van De Wiel over. Prümmer & Lange konden zich vrij gemakkelijk op de derde plaats handhaven. Boller & Strauss kwamen al vrij snel van vijf naar vier maar meer zat er niet in. Thom Van De Lagemaat & Andy Schlinnertz konden van acht naar vijf oprukken. Op zes kregen we een sterke prestatie van Ijen Kops & Moreno Hoesen die vanaf plaats vijftien kwamen. Ook opnieuw een knappe prestatie voor Laurant Relandau & Nicolas Guitteny die op negen gestart waren, opklommen naar vijf maar dan door vermoeidheid terug naar zeven moesten. Sam Osbaldiston & Nathan Cooper die bij de eerste pointage als nummers vier op de tabellen kwamen moesten terug naar acht. Op negen ook een hele sterke prestatie van Christian Hentrich & Stefan Effertz die een heuse inhaalrace reden vanaf de 22ste plaats. Nu was er een tiende plaats voor Luc Descheemaeker & Dylan Delannoy die vanaf zes naar dertien tuimelden en daar terug enkele plaatsen konden goed maken. Onze andere Belgen: op elf Jeroen Tesseur & Ben Martens die eerst van elf naar acht reden maar dan terug moesten, op 13 Davy Maris & Aivar Van De Wiel op 17 gestart, terug naar de 22ste plaats vielen en dan toch nog mooi konden opklimmen, mooie 14de plaats voor Sepp Gommeren & Danny Meus vanaf 20. Voor Christof Van Der Veken & Dave Gorris was het pech maar toch nog plaats 22. Ze moesten opgeven met een kapot wiel toen ze op plaats negen reden. Peter Van Roy & Ruben Van Mol kwamen niet meer aan de start van deze derde reeks.
Moesten ze in de eerste reeks nog het hoofd buigen en tevreden zijn met een tweede plaats dan waren de reeksen twee en drie voor de Nederlandse dagwinnaars Frank Mulders & Henry Van De Wiel die 174 punten totaliseerden. Plaats twee ook al voor Nederland was voor Mike Keuben & Lars De Laat die 168 punten op hun conto konden schrijven. Plaats drie was dan voor de Zwitsers Marco Boller & Marius Strauss die 144 punten totaliseerden. Wat betreft de Belgen kregen we een 8ste plaats voor Davy Maris & Aivar Van De Wiel met 107 punten. Een 11de plaats voor Jeroen Tesseur & Ben Martens met 89 punten. Christof Van Der Veken & Dave Gorris werden 13de met ook 89 punten. Luc Descheemaker & Dylan Delannoy konden 86 punten pakken en waren daarmee goed voor de 15de plaats. Op een 17de plaats kwamen Sepp Gommeren & Danny Meeus met 75 punten. Onze pechvogels van de dag waren Peter Van Roy & Ruben Van Mol die de 26ste plaats toebedeeld kregen met 33 punten.
Als we de eindrangschikking van deze wedstrijd eens een beetje overlopen dan moeten we vaststellen dat er drie Nederlandse teams in de top vier staan. Twee Engelse en twee Duitse teams in de top 10 wat voor de Duitsers een onverhoopt succes is. Verder nog een Zwiters, een Belgisch en een Frans team die de top tien volmaken.
We moeten heel zeker een bloemetje gooien naar de mensen van MSC Arnoldsweiler. De organisatie was weer vlekkeloos. Het was tevens een prettig weerzien met Rosi Dreßler en haar team in Villa Rosa waar je koffie kon gaan drinken aan een zeer schappelijke prijs. Het enige min puntje dat ik kan aanhalen is dat het tijdschema een beetje uit de hand is gelopen. Het was eigenlijk meer dan een beetje. De huldiging die voorzien was rond de klok van 18u kon pas van start gaan omstreeks 19u45. Maar voor de rest kan je spreken van een vlekkeloze dag. Op naar 2019 en naar het 50 jarig bestaan van de club zou ik zeggen en dan zijn we heel zeker opnieuw van de partij.
In de tussenstand voor het kampioenschap hebben we voor de eerste vijf plaatsen en onze Belgen volgende scores:
1. Frank Mulders & Henry Van De Wiel - 174 punten
2. Mike Keuben & Lars De Laat - 168 punten
3. Marco Boller & Marius Strauss - 144 punten
4. Thom Van De Lagemaat & Andy Schlinnertz - 133 punten
5. Laurant Relandau & Nicolas Guitteny - 121 punten
8. Davy Maris & Aivar Van De Wiel - 107 punten
11. Jeroen Tesseur & Ben Martens - 89 punten
13. Christof Van Der Veken & Dave Gorris - 89 punten
15. Luc Descheemaeker & Dylan Delannoy - 86 punten
17. Sepp Gommeren & Danny Meeus - 75 punten
26. Peter Van Roy & Ruben Van Mol - 33 punten
De volledige stand kan je bekijken via onze site waar je EK moet aanklikken.
Terug naar overzicht