KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
Eens het seizoen erop zit, is het een jaarlijks gegeven in de wondere wereld der zijspancross : Rijders kiezen een andere co-piloot , co-piloten kiezen een andere rijder. Het lijkt de vermenigvuldigingsdans wel. Ook zijn er elk jaar verschillende atleten die aankondigen te stoppen. Sommigen stoppen ook écht. Anderen staan enkele maanden later opnieuw vrolijk fluitend achter het starthek. Een ingewikkelde puzzel dus , waarvan het grootste deel der stukjes dit keer al – relatief vroeg - op zijn plaats is gevallen. Wereldkampioenen M. Vanluchene en N. Musset lieten zopas weten dat ze er samen nog een jaartje bij doen. Met als hoofddoel uiteraard de verlenging van hun wereldtitel. Ook Koen Hermans bilijft Ben van den Bogaart trouw. Hetzelfde geldt voor B. Wilkinson en J. Millard, de broers Lielbardis en J. Keuben en D. Rietman. Tim Prümmer rijdt in 2024 met de Fransman Rodolphe Lebreton , Davy Sanders gaat op pad met landgenoot Jarno Steegmans. En de broers Prunier blijven mekaar ook in 2024 trouw. Daarmee is de samenstelling van de WK top tien – op twee teams na – voor 2024 een feit . Marco Heinzer en Ruedi Betschart (zevende in het WK 2023) kondigden al vroeg in het jaar aan dat 2023 hun laatste seizoen zou zijn. Het grootste vraagteken blijft momenteel achter de naam staan van vice world champion Etienne Bax. De ondertussen 38-jarige co-piloot Ondrej Cermak verkondigde op de Sidecarcross of Nations in Italië op vrij overtuigende wijze dat hij er volgend seizoen niet meer wou mee doorgaan. Of daar ondertussen verandering is in gekomen , of , als Etienne Bax ondertussen een nieuwe bijrijderop het oog heeft,valt nog even af te wachten. Het is momenteel het nog enige ontbrekende puzzelstukje om de mondiale WK-top puzzel voor volgend seizoen te vervolledigen.
Het seizoen zit er op en de prijzen zijn verdeeld. Veel rust wordt de zijspancrossers echter niet gegund, want achter de schermen is men alweer druk bezig met het samenstellen van het team voor volgend seizoen. Hier en daar moet een nieuwe co-piloot worden gezocht of een nieuwe mekanieker, de sponsoring voor volgend seizoen dient bij mekaar te worden geschraapt,de banden met de bestaande sponsors aangehaald , een supporters – of eetavond georganiseerd en daarna zal het alweer tijd worden om de motor en de fysieke conditie terug op te bouwen. Veel rust kennen ze dus niet, onze sidecaristen all over the world. Het is én blijft een way of life , dat zijspancrossen.
Het nieuws dat Davy Sanders en Jarno Steegmans volgend seizoen samen in zee gaan was nog niet helemaal koud,of daar kwam van bij onze Oosterburen al het bericht dat Duitslands hoop in bange dagen,Tim Prümmer volgend seizoen wordt geassisteerd door de Fransman Rodolphe Lebreton,die dit jaar trouwens al enkele malen inviel bij snelstarter Prümmer.
Ook vanuit Nederland bereikten ons positieve geruchten.
Het Belgische zijspancross seizoen werd afgelopen weekend afgesloten op een manier die zijn voorgaande niet kent. Als je je,als buitenstaander, zou baseren op de gigantische opkomst voor zowel de huldiging van wereldkampioenen Vanluchene-Musset op donderdagavond in Oostrozebeke ,als voor de zijspancross opstapdag zaterdag in Houtvenne, dan zou je zowaar vermoeden dat de zijspancross één der grootste sporten in ons land is. De realiteit is iets genuanceerder weten we ondertussen,maar dat neemt niet weg dat zowel donderdag àls zaterdag uitgroeiden tot twee topevenementen en ware propaganda brachten voor de zijspancross, die – laat ons eerlijk wezen – toch wel de mooiste sport ter wereld is.
Het feestweekend begon al op donderdagavond, waar Marvin Vanluchene en Nicolas Musset in Oostrozebeke – rijdend op hun sidecar door de straten van het dorp – op feestelijke wijze werden ingehaald en gehuldigd werden in een speciaal voor deze gelegenheid opgetrokken gigantische feesttent die tot de nok gevuld was,en waar velen tot laat op de avond moesten wachten om een plaatsje te bemachtigen binnen in de tent zelf.
Vanluchene en Musset showden hun regenboogtuien en hun gouden medailles, gingen gewillig met iedereen op de foto, en kregen van de plaatselijke burgemeester de belofte dat er nog voor het eind van het jaar een zijspancross standbeeld komt op een rond punt in de gemeente. Er werd bovendien in niet mis te verstane woorden verkondigd dat de motor – en zijspancross organisaties in Oostrozebeke op hun beide oren mogen slapen,en er ‘voor altijd’ zullen blijven bestaan. Een burgemeester naar ons hart dus,als je het ons vraagt. De rockband Impact zorgde voor , alweer, een legendarisch optreden waarbij Marvin en Nicolas samen met zangeres Marieke live het nummer ‘We are the Champions’ van Queen ten gehore brachten.
Na min of meer uitgerust te zijn van de Oostrozebeekse feestnacht,wachtte zaterdagmiddag al de volgende afspraak : zijspancross opstapdag in Houtvenne.
Er zijn zo van die dagen die je als Belgisch zijspancrossliefhebber absoluut niet wilt missen. Het tweedaags zijspancrossfeest in Oostrozebeke half augusutus is er zo eentje. Of de Belgische Grand Prix zijspancross in Lommel,eind juni .
Of de zijspancross opstapdag die nu zaterdag 14 oktober geprogrammeerd staat in Houtvenne. De organisatie van dit zijspancrossfeest is naar goeie gewoonte in handen van de ervaren equipe van Davy Maris, de man achter VMC Sidecar Service.
Er wordt aan de Donkenstraatin Houtvenne een heus crossparcours aangelegd, waar van 11 uur ‘s morgens tot 17 uur ’s avonds kan gereden worden. Let wel ! Op de grote omloop zijn enkele sidecars toegelaten ! De kleine omloop isvoorbehouden voorkids,die er zich mogen uitleven op solo - ,quad - ,of sidecar motortje.
De zijspancrossopstapdag is vooral bedoeld om iedereen die het wil,te laten kennis maken met de zijspancross Iedereen die dat wil,kan zomaar enkele ronden mee rijden in een sidecar, of zelfs zélf plaats nemen achter het stuur . Zomaar, gratis ! Zeg nu zelf,dàt wil toch iederéén wel es proberen
Zélfs tweevoudig wereldkampioen Marvin Vanluchene is present en staat tot eenieders beschikking.
Achteraf moet er uiteraard gefeest worden,en ook dààr zijn de mensen van Sidecar Service ondertussen echte cracks in geworden !
De valpartij van afgelopen zondag van Marvin Vanluchene en Robbie Bax tijdens de eerste manche van de sidecarcross of Nations in het Italiaanse Cingoli heeft voor co-piloot Bax zwaardere gevolgen als verwacht. Nader onderzoek in Nederland bracht vanochtend aan het licht dat Robbie zijn voorste kruisband van de knie heeft afgescheurd. Binnen enkele weken volgt een operatie waarna de ongelukkige Bax nog een paar maanden revalidatie wacht. Vanwege www.sidecarcross.be wensen we Robbie Bax, die op deze manier slechts schamel beloond werd voor zijn invalbeurt bij team Belgium, een spoedig herstel toe.
Een Belgische wereldkampioen in de motorcross, het is anno 2023 geen evidentie meer. De gloriejaren der Belgische motorcross met grote wereldkampioenen zoals Stefan Everts, Joël Smets, Steve Ramon, Jacky Martens, Eric Geboers, Georges Jobé of in een verder verleden Joël Robert of Roger Decoster liggen reeds ver achter ons.
Onze laatste Belgische wereldkampioen in de solo-categorieën was Sven Breughelmans (MX 3 in 2008). Vijftien jaar geleden ondertussen !
Gelukkig namen daarna de Belgische zijspanrijders de fakkel over ! Nadat Sven Verbrugge eerder al drie wereldtitels op zijn naam schreef als co-piloot, volgden er wereldtitels voor stuurmannen Joris Hendrickx (2009) , Ben Adriaenssen (2013 en 2014) en Jan Hendrickx (2016).
En toen kwam Marvin Vanluchene, die in 2018 de jongste wereldkampioen ooit werd in het zijspancrossen. Opvallend feit : Bij vier van de vijf Belgische wereldtitels had de Nederlandse co-piloot Ben van den Bogaart – die ondertussen meer Belg dan Nederlander is geworden – een dikke vinger in de pap.
Na 2018 bleef het vijf jaar stil, maar dit jaar was het terug boenk er op voor Marvin Vanluchene die voor de tweede keer in zijn carrière wereldkampioen werd . En dat moet uiteraard gevierd worden ! Nu donderdag 12 oktober gaan de deuren van de feesttent op de wijk de Ginste in Oostrozebeke open om 19 uur.
In de slotheat hebben de Nederlanders koelbloedig de klus geklaard. Hermans-van den Bogaart gingen er bij de start als een pijl uit een boog vandoor , en na amper één ronde waren Bax-Cermak vanaf startrij twee al opgeschoven naar de tweede plaats. Vader en zoon Steegmans hadden hun start eveneens niet gemist en begonnen als derde aan de klus,voor de Esten Lihtsa-Lina ,en de Engelsen Foden-Humphrey en Wilkinson-Millard. De Lielbardis broers – winnaars van heat twee - bleven staan aan het starthek,kregen even later hun motor alsnog gestart,vertrokken met een halve ronde achterstand maar reden na één ronde alweer richting rennerspark. Daarmee kon team Letland een podiumplaats definitief op hun buik schrijven.
Vooraan namen Bax-Cermak na een viertal ronden de leiding over, en even later kreeg Koen Hermans op plaats twee het zwaar aan de stok met de alweer sterk voor de dag komende Dan Foden, die alras de plaats van de Nederlanders overnam.
Geen Marvin Vanluchene meer aan de start van reeks twee,wiens co-piloot Robbie Bax was uitgeteld met een knieblessure. Daarmee was België meteen ook definitief uitgeteld voor een goeie eindklassering.
De wedstrijd begon vrij eigenaardig en verliep turbulent. Keuben-van de Wiel pakten voor Nederland opnieuw de kopstart. Hun teammaten Hermans-van den Bogaart haakten echter ineen met een ander team en moesten als laatste op pad.
Vooraan vormde zich algauw een kopgroep aangevoerd door Justin Keuben,vergezeld van de boven zichzelf uitstijgende Fransman Guenady Auvray en de Letse Lielbardis broers. Sanders-Rostingt volgden als vierde op een vijftal seconden, gevolgd door Jake Brown,die zich echter in de vierde ronde verkeek op een steile helling waarop ie halfweg een pirouette maakte,terug naar beneden moest, en pas opnieuw kon vertrekken nadat gans het peloton was gepasseerd. Hermans-vd Bogaart waren ondertussen opgeklommen naar plaats zes.
Net zoals de Amerikanen bij de quads, grepen de Nederlanders bij de sidecars meteen iedereen bij de keel, alhoewel dit er aanvankelijk niet naar uit zag. Keuben-van de wiel startten weliswaar op kop, maar Bax-Cermak raakten pas als zestiende uit het kluwen na de eerste bocht. Op dat moment zag het er voor België een stuk beter uit met vader en zoon Steegmans op plaats zes en Vanluchene-Bax die na vier ronden al waren opgeschoven van plaats tien naar vier en aansloten bij dekoplopers Keuben ,Foden en Prunier. Terwijl Etienne Bax zijn tegenstanders één na één opzij zette, schoof vooraan wereldkampioen Marvin Vanluchene door naar plaats twee, en begon iets voor halfkoers de leiderspositie van Keuben en van de Wiel te bestoken. Lang duurde de strijd echter niet. Keuben-van de Wiel en Vanluchene-Bax raakten mekaar,waarbij Vanluchene ten val kwam, co-piloot Robbie Bax zijn knie bezeerde, en daarmee was de kous af voor team Belgium. Vooraan wisten Foden-Humphrey finaal nog op magistrale wijze de wedstrijd naar hun hand te zetten.
Net als een week eerder voor de WK-finale, was het ook nu , bijna half oktober, weer zomers warm in het enig mooie Italiaanse Cingoli . De opwarming van de aarde , het is allemaal zo slecht nog niet..
In groep A waren het verrassend de Letse broers Daiders die de kopstart namen, voor de Franse Prunier-broers, de Engelsen Foden-Humphrey en de jonge Esten Lihtsa-Lina . Bax-Cermak misten hun start, compleet, maar in een pelotonnetje van slechts twaalf rijders was het voor de vice-wereldkampioen just a piece of cake om terug naar voor te rijden,en vanaf de vierde ronde aan te sluiten bij het drietal Daiders ,Prunier , Foden. Nog es vier ronden later namen Bax-Cermak de leiding over en lieten de anderen in de steek. De Pruniers breiden een vervolg aan hun succes story van vorige week door hun tweede plaats te behouden tot op de finish, op een vijftal seconden gevolgd door Dan Foden. De luid aangemoedigde Letten Janis en Lauris Daiders moesten in de tweedekoershelft de rollossen vooraan,maar werden wel nog probleemloos vierde. Daarna was het even wachten op de amper twintigjarige Esten Markus Lihtsa en Roberts Lina die knap vijfde werden. De plaatselijke Lasagna broers werden zesde,voor onze landgenoten vader en zoon Steegmans;