UPDATE GP SCHOPFHEIM (D) : KWALIFICATIES.

43 teams, een circuit dat door de hevige regenval van ’s vrijdags perfect bewaterd was, en een stralende zon . Dat was de situatie bij aanvang van de kwalificaties.  ‘De baan is te smal, en het is quasi onmogelijk om in te halen’ , was een veel gehoorde verzuchting.  Giraud-Musset bewezen in kwalificatiegroep A meteen het tegendeel.  Een paar honderd meter na de start kwamen zij even tot stilstand in de blubber , en werden daarbij aangereden door o.a. Van Daele, Van Werven en Rozehnal. Met grote achterstand kon dit kwartet aan het karwei  beginnen.  WK-leiders Giraud-Musset zelfs als àllerlaatste !

Vooraan hadden Bax-Stupelis de kop genomen, en stevenden – mede door het wegvallen van enkele ferme concurrenten – op een simpele start-finish zege af. Klaar !  Vanluchene-Soenens beleefden hun moment de gloire en reden rondenlang op een tweede stek rond. Niet eens gek ver achter koplopers Bax-Stupelis. Pas in de slotminuten slaagden enkel  nog Brown-Chamberlain er in om de jeugdige Westvlamingen nog een plaatsje terug te wijzen. Derde plek dus voor Vanluchene.  Niet mis voor een snotneus van negentien jaar ! Martin Walter hield op vier de Duitse eer hoog, en moest zich finaal nog reppen om Giraud-Musset  (die vanaf plek 22 waren naar voor gestormd) voor te blijven. De zesde plek was voor de heroptredende Tsjechische broers Cermak. Chapeau !  Na Wilkinson-Kirwin (zevende) viel het gat. Visscher (met een superieure invaller Roy Derks) hield op acht de deur goed gesloten, voor de aandringende Oostenrijker Beni Weiss.  De Tsjech Diblik sloot verrassend én foutloos af op elf.  Voor Van Daele-Valcke begon in de slotronden de tijd te dringen en werd het letterlijk en figuurlijk wringen geblazen om nog op te schuiven naar elf.  Van Werven-Beunk, reikten na het startdebacle niet verder meer dan plek veertien. Rozehnal viel uit na vijf ronden.

In groep B namen Adriaenssen-van den Bogaart bergop de snelste start, voor Hendrickx-Mucenieks die rondenlang van kortbij bleven volgen.  Pas in de slotfase kon de wereldkampioen, de Belgische kampioen losgooien, wiens motor overigens steeds meer vervaarlijke blauwe rook begon te produceren.  Adriaenssen won finaal met vier seconden voorsprong op de rokende Jan Hendrickx.  Daniël Willemsen, het derde Spijkse-Metaalhande-ijzerl in het vuur, werd derde.  Op vier volgde Millard. Hermans-Van Gaalen  behaalden na een fel duel, een knappe vijfde plek voor Clohse-Verhagen, die het als zesde eveneens prima deden.  Toen de sterk rijdende Duitse broers Frech op plaats zeven vervaarlijk crashten, leken naaste achtervolgers. Cools-Van Tongerloo verzekerd te zijn van rechtstreekse kwalificatie. In de laatste tien minuten echter kwam nog een hevig strijdend groepje, met o.a. Kert Varik, Davy Sanders en Marcel Willemsen langszij.  Ook Burgler-Betschart konden in de laatste bocht Cools en Van Tongerloo nog een plekje terug wijzen, maar met een elfde plek was hun eerste rechtstreekse kwalificatie alvast definitief een feit. Oververdiend overigens !  Voor Keuben-Keuben (13) en Derks-Bielen (14) wachtte de Last Chance.

In die Last Chance waren het aanvankelijk Cerny-Musil en Van Werven-Beunk, die haasje over speelden vooraan, tot Rozehnal zich even schrap ging zetten en het Tsjechische feestje compleet maakte.  Eén Rozehnal, twee Cerny dus.  Van Werven-Beunk werden op drie ook niet meer verontrust. Spannend werd het nog in de slotminuten toen de broers Frech zich naar vier hesen, en Derks-bielen naar zes en Keuben-Keuben naar acht (tweede reserve) terug vielen.  Gelukkig kwam hier in de allerlaattse minuten geen verandering meer in, zodat alle aanwezige laaglanders straks met een gerust gemoed kunnen gaan slapen in Schopfheim.